Encyklopedia Administracji Publicznej MW Pivot Skin

BUDŻET ZADANIOWY – plan wydatków publicznych ujętych w programy lub zadania (część wydatkowa) i plan efektów realizacji programów lub zadań (część sprawnościowa), który obejmuje planowane produkty lub rezultaty. Cechami charakterystycznymi b.z. jest prezentacja wydatków w układzie programów (zadań) ujmujących jednorodne działania, dla których definiuje się cele oraz wskaźniki ich realizacji. B.z. w Polsce został po raz pierwszy przygotowany dla miasta Krakowa na rok 1997. Metodykę przygotowania b.z. określa się mianem budżetowania zdaniowego lub programowania budżetowego, w którym wydatki są planowane na podstawie planowanych efektów i działań niezbędnych dla ich osiągnięcia. Przygotowanie b.z. oparte jest na czterech zasadach stanowiących tzw. paradygmat budżetowania zadaniowego: 1. zasada przejrzystości – wprowadzenie zrozumiałej dla zarządzających oraz obywateli klasyfikacji zadaniowej wydatków; 2. zasada skuteczności i efektywności – określenie celów i mierników efektów im przypisanych oraz porównanie efektów z wydatkowanymi środkami publicznymi; 3 zasada wieloletniości – wieloletnia projekcja celów i mierników efektów oraz wydatków im przypisanych; 4. zasada konsolidacji – konsolidacja wydatków publicznych dla realizacji wspólnych celów i osiągania efektów synergii w zarządzaniu. B.z. jest obligatoryjnie sporządzany przez jednostki podsektora rządowego. B.z. państwa prezentowany jest w uzasadnieniu do ustawy budżetowej, pierwszy został przygotowany dla roku 2008. Jednostki samorządu terytorialnego nie mają obowiązku sporządzania b.z., jest on wprowadzany w wyniku decyzji organu wykonawczego, obowiązuje więc wyłącznie w relacjach między organem wykonawczym i podległymi mu jednostkami [ T. Strąk ].

Literatura: Budżet władz lokalnych, red. S. Owsiak, Warszawa 2002 ■ Kierunki modernizacji zarządzania w jednostkach samorządu terytorialnego, red. T. Lubińska, Warszawa 2011 ■ T. Strąk, Modele dokonań jednostek sektora finansów publicznych, Warszawa 2012.