Encyklopedia Administracji Publicznej MW Pivot Skin

PARTNERSTWO PUBLICZNO-PRYWATNE (PPP) (ang. public–private partnership) – jest jedną z możliwości długoterminowej współpracy sektora publicznego i prywatnego w zakresie realizacji zadań publicznych.Zasady współpracy podmiotu publicznego i partnera prywatnego reguluje ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym. PPP obejmuje zróżnicowane przedsięwzięcia podejmowane głównie w edukacji, ochronie zdrowia, inwestycjach infrastrukturalnych w zakresie świadczenia usług, budowy, rozbudowy lub modernizacji obiektów budowlanych oraz innych działań, których celem jest poprawa jakości życia obywateli. Istotą PPP jest wspólna realizacja przedsięwzięcia oparta na podziale zadań i ryzyk pomiędzy podmiotami. PPP, wykorzystując wiedzę, kompetencje i umiejętności partnerów, efektywniej i skuteczniej dostarcza lub świadczy usługi obywatelom. W umowie o PPP podmiot publiczny zobowiązuje się do wniesienia wkładu własnego, a partner prywatny zobowiązuje się do realizacji przedsięwzięcia za wynagrodzeniem oraz do poniesienia w całości albo w części wydatków na jego realizację. Podejmowana w ramach PPP współpraca sprzyjać ma maksymalizacji korzyści sektora publicznego i prywatnego przy jednoczesnej realizacji celu społecznego oraz zaspokojeniu potrzeb zbiorowych. Ideą PPP jest zapewnienie dodatkowego kapitału na realizację niezbędnych przedsięwzięć w sytuacji ograniczonej dostępności kapitału publicznego, poprawa jakości świadczonych usług, poprawa działania administracji publicznej poprzez optymalizację wykorzystania dostępnych zasobów oraz wprowadzenie mechanizmów konkurencyjności w zakresie świadczenia usług publicznych. Kluczową korzyścią podmiotu prywatnego jest osiągnięcie zysku z realizowanej w ramach PPP inwestycji. Podstawą współpracy jest umowa, która określa zakres i warunki realizacji przedsięwzięcia oraz obowiązki partnerów stron [ A. Bejma ].

Literatura: M. Wieloński, Partnerstwo publiczno-prywatne w Unii Europejskiej, Warszawa 2014.