Translations

Administracja/1/fr: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

Linia 1: Linia 1:
'''ADMINISTRATION''' - ADMINISTRATION – le terme provient du mot latin “ministrare” qui signifi e:
+
'''ADMINISTRATION''' – le terme provient du mot latin “ministrare” qui signifi e:
 
service, exécution, action subordonnée aux ordres. Le suffi xe ad («vers») confère
 
service, exécution, action subordonnée aux ordres. Le suffi xe ad («vers») confère
 
à cette action un caractère d’opportunité potentielle. Ce mot est synonyme de:
 
à cette action un caractère d’opportunité potentielle. Ce mot est synonyme de:

Wersja z 23:32, 15 mar 2020

Objaśnienie komunikatu (prześlij)

Ten komunikat nie posiada dokumentacji. Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.

Tekst źródłowy komunikatu (Administracja)
'''ADMINISTRACJA''' – z jęz. łacińskiego: ''ministrare'' – służenie, wykonywanie, czynność podporządkowana rozkazom. Pisane z przyrostkiem ''ad'' („ku”) – nadającym temu działaniu cechę potencjalnej celowości – słowo to jest synonimem: pomocy, służby, przewodnictwa, kierownictwa, prowadzenia, zarządu, zarządzania lub organizowania dla osiągnięcia ustalonego celu itp. Jak podkreślał Emanuel Iserzon, odcień celowości działania uczynił ten termin odpowiedniejszym do oznaczenia czynności kierowania. Sam wyraz ''administrare'' spolszczył się w formie „administrować” (stąd administracja). Zdaniem Iserzona administrować to znaczy tak kierować realizacją poszczególnych zadań, aby stosowane środki były odpowiednie do osiągnięcia wytycznego celu. W literaturze przedmiotu występuje wiele różnych definicji terminu „administracja”. Różnorodność wynika przede wszystkim z czasu ich definiowania oraz panujących wówczas uwarunkowań społecznych, gospodarczych i politycznych. Eugeniusz Ochendowski podkreśla, że taki stan rzeczy nie wynika z braku umiejętności naukowego ujęcia tej kwestii przez doktrynę, lecz znajduje swoje podłoże w cechach charakterystycznych a. w obszarach jej działania, jej strukturze i formach działania, które są tak zróżnicowane, że ich pełne zdefiniowanie wydaje się prawie niemożliwe. Ponad 100 lat temu Gerard Cooreman – ówczesny premier Belgii – stwierdził, że przez a. rozumiemy trzy rzeczy związane ze sobą, lecz różne: całość atrybucyj władzy wykonawczej, wykonywanie tych atrybucyj, ogół funkcjonariuszy i pracowników, czyli personel administracyjny. Natomiast Henryk Fayol – kontestując taką perspektywę oceny – stwierdził, że a. obejmuje nie tylko urzędy i służby państwowe, ale przedsiębiorstwa wszelkiego rodzaju, każdej wielkości, formy i celu. W podobnym tonie wypowiadał się Stanisław Kasznica, który uważał, że słowa a. używamy dla określenia działalności trwałej i planowej, ogarniającej pewną grupę ludzi i wielość dóbr i zmierzającej w ostatecznym swym celu do zaspokojenia potrzeb – własnych administrującego lub cudzych. Jego zdaniem a. jest zatem zjawiskiem występującym w każdej bodaj dziedzinie życia ludzkiego. Administrują (zarządzają) i jednostki (osoby fizyczne), i zrzeszenia czy związki (osoby prawne), i państwo. Termin „administracja” bez żadnego kwalifikatora używany w zarysowanym powyżej znaczeniu zbliżony jest do znaczenia potocznego. Dołączenie kwalifikatora znacząco zmienia tę sytuację. Przez doprecyzowanie i wskazanie, że chodzi np. o a. bądź prywatną, bądź publiczną, dokonuje się istotnego zacieśnienia znaczenia. Zdaniem Janusza Borkowskiego przymiotniki: państwowy, publiczny i prywatny, wiążą czynności, osoby i struktury z określonymi układami zależności, interesami, przesłankami działania i założeniami polityki. Niemal od zarania dziejów administracja publiczna (historycznie określana również mianem królewskiej, książęcej, państwowej itd.) występowała w roli sługi ustroju i aparatu wykonawczego władzy publicznej. Dopiero od XVIII w. a. zaczęła charakteryzować się szczególnymi cechami, typowymi również dla tej nam współczesnej. Cechy te możemy sprowadzić do trzech jej aspektów: oparcie w przeważającej mierze na systemie biurokratycznym, objęcie przez a. znacznego obszaru spraw o znaczeniu społecznym oraz oparcie jej działania na generalnych normach prawnych. Zwiększanie aktywności władz publicznych w zakresie stanowienia prawa spowodowało dalszą zmianę w sposobie postrzegania a. Pojęcie a. odpowiada bowiem poglądom i ideom polityczno-prawnym związanym z określonym etapem rozwoju społeczeństwa (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_publiczna administracja publiczna]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_rządowa administracja rządowa]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_samorządowa administracja samorządowa]) [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Kamil_Mroczka K. Mroczka|http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Kamil_Mroczka K. Mroczka]].
Tłumaczenie'''ADMINISTRATION''' – le terme provient du mot latin “ministrare” qui signifi e:
service, exécution, action subordonnée aux ordres. Le suffi xe ad («vers») confère
à cette action un caractère d’opportunité potentielle. Ce mot est synonyme de:
aide, service, leadership, direction, gestion ou organisation pour atteindre un
objectif défi ni, etc. Comme l’a souligné Emanuel Iserzon une nuace d’action
intentionnelle a rendu ce terme plus approprié pour marquer l’activité de gestion.
Le mot administratif lui-même a été traduit en forme «administrer» (d’où vient
l’administration). Selon Iserz, le fait d’administrer signifi e gérer l’exécution
de tâches particulières de manière à ce que les mesures entreprises soient
appropriées pour atteindre la ligne directrice de l’objectif. Il existe de nombreuses
défi nitions différentes du terme «administration» dans la littérature sur le sujet.
La diversité résulte principalement de l’époque où la défi nition a été créée et des
conditions sociales, économiques et politiques qui y prévalaient. Eugeniusz
Ochendowski souligne que cet état de fait n’est pas dû au manque de capacité
scientifi que à reconnaître cette problématique par la doctrine, mais trouve son
fondement dans les caractéristiques de l’administration elle-même, cela veut
dire, dans le cadre de son activité, dans sa structure et dans ses formes d’action si
diverses de sorte qu’une défi nition complète semble presque impossible. Il y a plus
de 100 ans, Gerard Cooreman, le Premier ministre belge de l’époque, affi rmait
que l’administration relie trois choses bien différentes: l’ensemble des attributions
générales du pouvoir exécutif, l’exécution de ces attributions, et l’ensemble des
fonctionnaires et des employés, à savoir le personnel administratif. Cependant,
Henryk Fayol, en contestant une telle perspective d’évaluer, a déclaré que
l’administration ne comprend pas seulement les bureaux et les services publics
mais également les entreprises de toutes sortes, de toutes tailles, formes et fi ns.
Stanisław Kasznica a pris la parole d’un ton similaire, estimant que nous
défi nissons le mot “administration” comme une activité permanente et planifi ée,
englobant un certain groupe de personnes et une multitude de biens et visant
à satisfaire les besoins de sa propre administration ou d’autres. À son avis,
l’administration est un phénomène qui se produit dans tous les domaines de la vie
humaine. Ce sont des personnes physiques, des associations ou des syndicats
(entités juridiques) et l’État qui administrent (gèrent) eux-mêmes. Le terme
«administration» sans le qualifi catif utilisé dans le sens indiqué ci-dessus est
similaire au sens courant. L’inclusion du qualifi catif change considérablement
cette interprétation. En effet, s’il y a une précision qu’il s’agit, par exemple,
de l’administration privée ou celle publique, la signifi cation est considérablement
renforcée. Selon Janusz Borkowski, les adjectifs suivants comme étatique, public
et privé relient les activités, les personnes et les structures avec des systèmes
de dépendances spécifi ques, des intérêts, des prémisses opérationnelles et des
principes de la politique. Dès l’aube des temps, l’administration publique
(historiquement appelée aussi royale, princière, étatique, etc.) agissait en tant
que servante du système politique et de l’organe exécutif de l’autorité publique.
Seulement à partir du XVIIIe siècle l’administration a commencé à se caractériser [K. Mroczek].

ADMINISTRATION – le terme provient du mot latin “ministrare” qui signifi e: service, exécution, action subordonnée aux ordres. Le suffi xe ad («vers») confère à cette action un caractère d’opportunité potentielle. Ce mot est synonyme de: aide, service, leadership, direction, gestion ou organisation pour atteindre un objectif défi ni, etc. Comme l’a souligné Emanuel Iserzon une nuace d’action intentionnelle a rendu ce terme plus approprié pour marquer l’activité de gestion. Le mot administratif lui-même a été traduit en forme «administrer» (d’où vient l’administration). Selon Iserz, le fait d’administrer signifi e gérer l’exécution de tâches particulières de manière à ce que les mesures entreprises soient appropriées pour atteindre la ligne directrice de l’objectif. Il existe de nombreuses défi nitions différentes du terme «administration» dans la littérature sur le sujet. La diversité résulte principalement de l’époque où la défi nition a été créée et des conditions sociales, économiques et politiques qui y prévalaient. Eugeniusz Ochendowski souligne que cet état de fait n’est pas dû au manque de capacité scientifi que à reconnaître cette problématique par la doctrine, mais trouve son fondement dans les caractéristiques de l’administration elle-même, cela veut dire, dans le cadre de son activité, dans sa structure et dans ses formes d’action si diverses de sorte qu’une défi nition complète semble presque impossible. Il y a plus de 100 ans, Gerard Cooreman, le Premier ministre belge de l’époque, affi rmait que l’administration relie trois choses bien différentes: l’ensemble des attributions générales du pouvoir exécutif, l’exécution de ces attributions, et l’ensemble des fonctionnaires et des employés, à savoir le personnel administratif. Cependant, Henryk Fayol, en contestant une telle perspective d’évaluer, a déclaré que l’administration ne comprend pas seulement les bureaux et les services publics mais également les entreprises de toutes sortes, de toutes tailles, formes et fi ns. Stanisław Kasznica a pris la parole d’un ton similaire, estimant que nous défi nissons le mot “administration” comme une activité permanente et planifi ée, englobant un certain groupe de personnes et une multitude de biens et visant à satisfaire les besoins de sa propre administration ou d’autres. À son avis, l’administration est un phénomène qui se produit dans tous les domaines de la vie humaine. Ce sont des personnes physiques, des associations ou des syndicats (entités juridiques) et l’État qui administrent (gèrent) eux-mêmes. Le terme «administration» sans le qualifi catif utilisé dans le sens indiqué ci-dessus est similaire au sens courant. L’inclusion du qualifi catif change considérablement cette interprétation. En effet, s’il y a une précision qu’il s’agit, par exemple, de l’administration privée ou celle publique, la signifi cation est considérablement renforcée. Selon Janusz Borkowski, les adjectifs suivants comme étatique, public et privé relient les activités, les personnes et les structures avec des systèmes de dépendances spécifi ques, des intérêts, des prémisses opérationnelles et des principes de la politique. Dès l’aube des temps, l’administration publique (historiquement appelée aussi royale, princière, étatique, etc.) agissait en tant que servante du système politique et de l’organe exécutif de l’autorité publique. Seulement à partir du XVIIIe siècle l’administration a commencé à se caractériser [K. Mroczek].

Counterliczniki