Polityczna teoria samorządu terytorialnego/fr: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "Théorie politique de l'autonomie gouvernementale territoriale")
 
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
<languages/>
 
<languages/>
'''POLITYCZNA TEORIA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO''' – koncepcja teoretyczna, u której źródeł stała metoda dialektyczna Hegla, zgodnie z którą państwo i społeczeństwo to ścierające się sprzeczności, które wynikają z odmiennych celów je motywujących, oraz analiza doświadczeń Wielkiej Brytanii w sferze samorządu terytorialnego. Państwo, aby przeciwdziałać dążeniom społeczeństwa, tworzy tzw. ''self-government'', mający za zadanie podporządkować interesy społeczne i spełniać obowiązki państwowe. W Wielkiej Brytanii ustrój jednostek samorządu terytorialnego zbudowany został na zasadzie dekoncentracji – jest to system, w którym urzędy niższe są podporządkowane wyższym lub najwyższym, co oznacza, że ich akty nie są ani ostateczne, ani samodzielne; przy tym to podporządkowanie nie wyraża się w podziale na stopnie. Owo odrzucenie decentralizacji na rzecz dekoncentracji wiązano z założeniem, że samorząd terytorialny należy postrzegać jako pojęcie polityczne, niewynikające z żadnej reguły prawnej. Istotnym czynnikiem, który miał decydować o samorządowym charakterze, był skład osobowy jego organów. Wskazywał na to Rudolf von Gneist, dla którego kluczowy był udział w pracach organów samorządowych urzędników honorowych, niepobierających uposażenia za swoją pracę. Miało to zagwarantować ich niezależność od stronnictw mających władzę, a w konsekwencji całkowite poświęcenie się służbie na rzecz społeczności lokalnej. Element ten był dla Gneista na tyle ważny, że odrzucał on samą osobowość prawną jako element konstytuujący samorząd terytorialny [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Mateusz_J%C4%99czarek M. Jęczarek] ].
+
"THÉORIE POLITIQUE DE L'AUTONOMIE GOUVERNEMENTALE TERRITORIALE" - le concept théorique à la base de la méthode dialectique de Hegel, selon lequel l'État et la société se heurtent à des contradictions qui résultent d'objectifs différents les motivant et à une analyse de l'expérience de la Grande-Bretagne dans le domaine des gouvernements locaux. Pour contrer les aspirations de la société, l’État crée le self-government, conçu pour subordonner les intérêts sociaux et remplir les obligations de l'État. En Grande-Bretagne, le système d’unités d’autonomie territoriale a été construit sur le principe de la distraction: c’est un système dans lequel les postes inférieurs sont subordonnés au supérieur ou au plus supérieur, ce qui signifie que leurs actes ne sont ni définitifs ni indépendants; tandis que cette subordination n'est pas décomposée par degré. Ce rejet de la décentralisation en faveur de la déconcentration a été associé à la supposition que le gouvernement local devrait être considéré comme un concept politique, ne découlant d'aucune règle juridique. Un facteur important à prendre en compte pour le gouvernement local était la composition de ses organes. Cela a été souligné par Rudolf von Gneiss, pour qui la participation aux travaux d'organes autonomes de fonctionnaires honoraires qui ne recevaient pas de rémunération pour leur travail était cruciale. Cela devait garantir leur indépendance par rapport aux partis au pouvoir et, par conséquent, leur dévouement total au service de la communauté locale. Cet élément était tellement important pour Gneiss qu'il a rejeté la personnalité juridique en tant qu'élément constituant le gouvernement local. [M. Jęczarek].
  
'''Literatura''': T. Bigo, ''Związki publiczno-prawne w świetle ustawodawstwa polskiego'', Warszawa 1990 ■ J. Panejko, ''Geneza i podstawy samorządu europejskiego'', Wilno 1934 ■ S. Wójcik, ''Samorząd terytorialny w Polsce w XX wieku: myśl samorządowa: historia i współczesność'', Lublin 2007.
+
Sources: T. Bigo, Związki publiczno-prawne w świetle ustawodawstwa polskiego, Varsovie 1990 ■ J. Panejko, Geneza i podstawy samorządu europejskiego, Wilno 1934 ■ S. Wójcik, Samorząd terytorialny w Polsce w XX wieku: myśl samorządowa: historia i współczesność, Lublin 2007.

Aktualna wersja na dzień 22:27, 11 lut 2020

Inne języki:
English • ‎français • ‎polski • ‎русский

"THÉORIE POLITIQUE DE L'AUTONOMIE GOUVERNEMENTALE TERRITORIALE" - le concept théorique à la base de la méthode dialectique de Hegel, selon lequel l'État et la société se heurtent à des contradictions qui résultent d'objectifs différents les motivant et à une analyse de l'expérience de la Grande-Bretagne dans le domaine des gouvernements locaux. Pour contrer les aspirations de la société, l’État crée le self-government, conçu pour subordonner les intérêts sociaux et remplir les obligations de l'État. En Grande-Bretagne, le système d’unités d’autonomie territoriale a été construit sur le principe de la distraction: c’est un système dans lequel les postes inférieurs sont subordonnés au supérieur ou au plus supérieur, ce qui signifie que leurs actes ne sont ni définitifs ni indépendants; tandis que cette subordination n'est pas décomposée par degré. Ce rejet de la décentralisation en faveur de la déconcentration a été associé à la supposition que le gouvernement local devrait être considéré comme un concept politique, ne découlant d'aucune règle juridique. Un facteur important à prendre en compte pour le gouvernement local était la composition de ses organes. Cela a été souligné par Rudolf von Gneiss, pour qui la participation aux travaux d'organes autonomes de fonctionnaires honoraires qui ne recevaient pas de rémunération pour leur travail était cruciale. Cela devait garantir leur indépendance par rapport aux partis au pouvoir et, par conséquent, leur dévouement total au service de la communauté locale. Cet élément était tellement important pour Gneiss qu'il a rejeté la personnalité juridique en tant qu'élément constituant le gouvernement local. [M. Jęczarek].

Sources: T. Bigo, Związki publiczno-prawne w świetle ustawodawstwa polskiego, Varsovie 1990 ■ J. Panejko, Geneza i podstawy samorządu europejskiego, Wilno 1934 ■ S. Wójcik, Samorząd terytorialny w Polsce w XX wieku: myśl samorządowa: historia i współczesność, Lublin 2007.

Counterliczniki