Porządek publiczny/fr: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "Ordre public")
 
 
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
<languages/>
 
<languages/>
'''PORZĄDEK PUBLICZNY''' – oznacza faktycznie istniejący układ stosunków społecznych uregulowany przez zespół norm prawnych i innych norm społecznie akceptowanych, gwarantujący niezakłócone i bezkonfliktowe funkcjonowanie jednostek w społeczeństwie. P.p. obejmuje wszystkie te stosunki społeczne, regulowane przez prawo i normy innych systemów, które kształtują się przede wszystkim w miejscach publicznych. Dotyczyć to może także stosunków powstających w miejscach niepublicznych, lecz tylko wówczas, kiedy naruszenie ich powoduje zakłócenie normalnej działalności instytucji państwowych, społecznych i prywatnych albo jeżeli obraża moralność społeczną, gdy taka obraza moralności kwalifikowana jest przez prawo jako przestępstwo lub wykroczenie. W związku z tym ważnym elementem p.p. jest zachowanie ludzi zgodne z normami, które tenże porządek zapewniają. Przyczynia się to bowiem w znacznym stopniu do umocnienia i powszechnej akceptacji stosunków społecznych należących do p.p. oraz do tworzenia się pożądanych stanów faktycznych, polegających na braku sprzeczności, chaosu, konfliktów. P.p. zagwarantowany jest nie tylko normami prawnymi, jest to bowiem jedynie jeden z wielu systemów normatywnych, jakie funkcjonują w każdej społeczności. Ważne są także inne normy powszechnie akceptowane w danym społeczeństwie, jak normy moralne, obyczajowe, religijne oraz zasady współżycia społecznego – ich wspólną cechą jest to, że podobnie jak normy prawne umożliwiają utrzymanie harmonijności w życiu zbiorowym. Szczególnie istotnym zasadom postępowania, uregulowanym normami pozaprawnymi, państwo nadaje w końcu rangę norm prawnych. Jednakże stała dynamika zmian w zakresie moralności i obyczajowości sprawia, że zawsze pewna część tych norm pozostaje poza sferą porządku prawnego. Celem istnienia p.p. jest zapewnienie ładu i spokoju publicznego, zapewnienie normalnego – zharmonizowanego i rytmicznego – współżycia ludzi w społeczeństwie, a przez to pośrednio zapewnienie bezpieczeństwa ludzi i [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Bezpieczeństwo_publiczne bezpieczeństwa publicznego]. Szczegółowymi celami będą zatem ochrona życia, zdrowia, dóbr osobistych, mienia, zapewnienie normalnych warunków działania organów państwowych, organizacji społecznych i prywatnych, a także stworzenie odpowiednich warunków współżycia między ludźmi na różnych płaszczyznach, w tym zwłaszcza zapewnienia właściwych warunków pracy i wypoczynku [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Andrzej_Misiuk A. Misiuk] ].
+
"ORDRE PUBLIC" - le système des relations sociales en vigueur régi par un ensemble des normes juridiques et d'autres normes socialement acceptées, garantissant le fonctionnement non perturbé et sans conflit des individus dans la société. L’ordre public comprend toutes les relations sociales, régies par la loi et les normes d'autres systèmes, qui se forment principalement dans les lieux publics. Cela peut également s'appliquer aux relations nées dans des lieux non publics, mais uniquement si leur violation perturbe le fonctionnement normal de l'État, d'institutions sociales et privées, ou si elle porte atteinte à la moralité sociale, lorsque l'infraction est qualifiée de crime ou de délit par la loi. À cet égard, un élément important de l’ordre public est le comportement des gens en conformité avec les normes qu'ils fournissent. Cela contribue de manière significative au renforcement et à l'acceptation généralisée des relations sociales appartenant à l’ordre public et pour la création de faits souhaitables, ne comprenant aucune contradiction, chaos, conflits. L’ordre public est garanti non seulement par des normes juridiques, car il ne s'agit que de l'un des nombreux systèmes normatifs en vigueur dans toutes les communautés. D'autres normes communément acceptées dans une société donnée, telles que les normes morales, morales et religieuses ainsi que les principes de la coexistence sociale sont également importants. Leur caractéristique commune est que, tout comme les normes juridiques, elles permettent l'harmonie dans la vie collective. L’État attribue enfin le rang de normes juridiques à des règles de conduite particulièrement importantes régies par des normes non juridiques. Cependant, la dynamique constante d'évolution de la portée de l’éthique et de la morale signifie qu'une certaine partie de ces normes reste toujours en dehors de la sphère de l'ordre juridique. Le but de son existence est d'assurer l'ordre public et la paix, d'assurer une coexistence normale - harmonisée et rythmique - de la société, et donc d'assurer indirectement la sécurité des personnes et la sécurité publique. Par conséquent, les objectifs spécifiques seront de protéger la vie, la santé, les droits de la personne, de garantir les conditions normales de fonctionnement des organes de l’État, des organisations sociales et privées, ainsi que de créer les conditions propices aux relations entre les personnes à différents niveaux, notamment en assurant les conditions nécessaires à l’emploi et au repos. [A. Misiuk].  
  
'''Literatura''': A. Misiuk, ''Administracja porządku i bezpieczeństwa publicznego. Zagadnienia prawno-ustrojowe'', Warszawa 2008 ■ S. Pieprzny, ''Ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego w prawie administracyjnym'', Rzeszów 2007.
+
Sources: A. Misiuk, Administracja porządku i bezpieczeństwa publicznego. Zagadnienia prawno-ustrojowe, Varsovie 2008 ■ S. Pieprzny, Ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego w prawie administracyjnym, Rzeszów 2007.
 +
 
 +
'''Littérature''': A. Misiuk, ''Administracja porządku i bezpieczeństwa publicznego. Zagadnienia prawno-ustrojowe'', Warszawa 2008 ■ S. Pieprzny, ''Ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego w prawie administracyjnym'', Rzeszów 2007.

Aktualna wersja na dzień 23:10, 10 lut 2020

Inne języki:
English • ‎français • ‎polski • ‎русский

"ORDRE PUBLIC" - le système des relations sociales en vigueur régi par un ensemble des normes juridiques et d'autres normes socialement acceptées, garantissant le fonctionnement non perturbé et sans conflit des individus dans la société. L’ordre public comprend toutes les relations sociales, régies par la loi et les normes d'autres systèmes, qui se forment principalement dans les lieux publics. Cela peut également s'appliquer aux relations nées dans des lieux non publics, mais uniquement si leur violation perturbe le fonctionnement normal de l'État, d'institutions sociales et privées, ou si elle porte atteinte à la moralité sociale, lorsque l'infraction est qualifiée de crime ou de délit par la loi. À cet égard, un élément important de l’ordre public est le comportement des gens en conformité avec les normes qu'ils fournissent. Cela contribue de manière significative au renforcement et à l'acceptation généralisée des relations sociales appartenant à l’ordre public et pour la création de faits souhaitables, ne comprenant aucune contradiction, chaos, conflits. L’ordre public est garanti non seulement par des normes juridiques, car il ne s'agit que de l'un des nombreux systèmes normatifs en vigueur dans toutes les communautés. D'autres normes communément acceptées dans une société donnée, telles que les normes morales, morales et religieuses ainsi que les principes de la coexistence sociale sont également importants. Leur caractéristique commune est que, tout comme les normes juridiques, elles permettent l'harmonie dans la vie collective. L’État attribue enfin le rang de normes juridiques à des règles de conduite particulièrement importantes régies par des normes non juridiques. Cependant, la dynamique constante d'évolution de la portée de l’éthique et de la morale signifie qu'une certaine partie de ces normes reste toujours en dehors de la sphère de l'ordre juridique. Le but de son existence est d'assurer l'ordre public et la paix, d'assurer une coexistence normale - harmonisée et rythmique - de la société, et donc d'assurer indirectement la sécurité des personnes et → la sécurité publique. Par conséquent, les objectifs spécifiques seront de protéger la vie, la santé, les droits de la personne, de garantir les conditions normales de fonctionnement des organes de l’État, des organisations sociales et privées, ainsi que de créer les conditions propices aux relations entre les personnes à différents niveaux, notamment en assurant les conditions nécessaires à l’emploi et au repos. [A. Misiuk].

Sources: A. Misiuk, Administracja porządku i bezpieczeństwa publicznego. Zagadnienia prawno-ustrojowe, Varsovie 2008 ■ S. Pieprzny, Ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego w prawie administracyjnym, Rzeszów 2007.

Littérature: A. Misiuk, Administracja porządku i bezpieczeństwa publicznego. Zagadnienia prawno-ustrojowe, Warszawa 2008 ■ S. Pieprzny, Ochrona bezpieczeństwa i porządku publicznego w prawie administracyjnym, Rzeszów 2007.

Counterliczniki