Konkurs: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | <languages/> | ||
+ | <translate> | ||
+ | <!--T:1--> | ||
'''KONKURS''' – tryb pozyskiwania (selekcjonowania) pracowników (m.in. sektora publicznego), polegający na wyłanianiu najlepszych kandydatów na konkretne stanowiska spośród wszystkich zainteresowanych spełniających określone kryteria podane do publicznej wiadomości. K. jest metodą selekcji kandydatów wykorzystywaną przy obsadzaniu zarówno stanowisk kierowniczych, jak i specjalistycznych czy wspomagających procesy decyzyjne. K. definiowany bywa również jako metoda weryfikacji formalnego przygotowania kandydatów oraz sprawdzania ich rzeczywistej wiedzy i przydatności do zajmowania określonego stanowiska pracy. W doktrynie oraz literaturze przedmiotu k. na stanowiska kierownicze definiuje się jako przewidzianą przez prawo lub przyjętą zwyczajowo w danej instytucji metodę selekcji, połączoną z biernym lub czynnym współzawodnictwem kandydatów, zmierzającą do wyłonienia osoby/osób mającej/mających najlepsze kwalifikacje i predyspozycje do zajmowania określonego stanowiska kierowniczego. Konkursowy tryb wyłaniania pracowników sektora publicznego ma na celu zapewnienie możliwie zobiektywizowanych kryteriów w ramach procedury rekrutacji, a następnie awansowania. K. dają możliwość wielopłaszczyznowej i wieloaspektowej obserwacji kandydatów w trakcie procesu rekrutacji, a tym samym dają możliwość zobiektywizowania ostatecznej oceny. Jawność kryteriów konkursowych sprawia, że jest to metoda potencjalnie efektywna, dająca wszystkim kandydatom jednakowe szanse i warunki konkurowania. Tryb konkursowy prowadzenia postępowań rekrutacyjnych ma również wady – do kluczowych należy niewątpliwie zaliczyć skomplikowaną i czasochłonną procedurę oraz stosunkowo wysoki koszt po stronie organizatora, wynikający z konieczności profesjonalnego zestawu metod i technik selekcji [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Kamil_Mroczka K. Mroczka] ]. | '''KONKURS''' – tryb pozyskiwania (selekcjonowania) pracowników (m.in. sektora publicznego), polegający na wyłanianiu najlepszych kandydatów na konkretne stanowiska spośród wszystkich zainteresowanych spełniających określone kryteria podane do publicznej wiadomości. K. jest metodą selekcji kandydatów wykorzystywaną przy obsadzaniu zarówno stanowisk kierowniczych, jak i specjalistycznych czy wspomagających procesy decyzyjne. K. definiowany bywa również jako metoda weryfikacji formalnego przygotowania kandydatów oraz sprawdzania ich rzeczywistej wiedzy i przydatności do zajmowania określonego stanowiska pracy. W doktrynie oraz literaturze przedmiotu k. na stanowiska kierownicze definiuje się jako przewidzianą przez prawo lub przyjętą zwyczajowo w danej instytucji metodę selekcji, połączoną z biernym lub czynnym współzawodnictwem kandydatów, zmierzającą do wyłonienia osoby/osób mającej/mających najlepsze kwalifikacje i predyspozycje do zajmowania określonego stanowiska kierowniczego. Konkursowy tryb wyłaniania pracowników sektora publicznego ma na celu zapewnienie możliwie zobiektywizowanych kryteriów w ramach procedury rekrutacji, a następnie awansowania. K. dają możliwość wielopłaszczyznowej i wieloaspektowej obserwacji kandydatów w trakcie procesu rekrutacji, a tym samym dają możliwość zobiektywizowania ostatecznej oceny. Jawność kryteriów konkursowych sprawia, że jest to metoda potencjalnie efektywna, dająca wszystkim kandydatom jednakowe szanse i warunki konkurowania. Tryb konkursowy prowadzenia postępowań rekrutacyjnych ma również wady – do kluczowych należy niewątpliwie zaliczyć skomplikowaną i czasochłonną procedurę oraz stosunkowo wysoki koszt po stronie organizatora, wynikający z konieczności profesjonalnego zestawu metod i technik selekcji [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Kamil_Mroczka K. Mroczka] ]. | ||
+ | <!--T:2--> | ||
'''Literatura''': D. Dobrodziej, ''Konkursy na stanowiska kierownicze'', Bydgoszcz 1998 ■ T. Listwan, J. Koziński, S. Witkowski, ''Konkursy na stanowiska kierownicze'', Warszawa 1986 ■ P. Wacławska, ''Jak dobrać bezbłędnych pracowników: czyli minimalizowanie ryzyka osobowego na etapie poprzedzającym nawiązanie stosunku pracy'', Warszawa 2008. | '''Literatura''': D. Dobrodziej, ''Konkursy na stanowiska kierownicze'', Bydgoszcz 1998 ■ T. Listwan, J. Koziński, S. Witkowski, ''Konkursy na stanowiska kierownicze'', Warszawa 1986 ■ P. Wacławska, ''Jak dobrać bezbłędnych pracowników: czyli minimalizowanie ryzyka osobowego na etapie poprzedzającym nawiązanie stosunku pracy'', Warszawa 2008. | ||
+ | </translate> | ||
+ | |||
+ | [[Category: Hasła]] |
Aktualna wersja na dzień 14:54, 21 maj 2018
KONKURS – tryb pozyskiwania (selekcjonowania) pracowników (m.in. sektora publicznego), polegający na wyłanianiu najlepszych kandydatów na konkretne stanowiska spośród wszystkich zainteresowanych spełniających określone kryteria podane do publicznej wiadomości. K. jest metodą selekcji kandydatów wykorzystywaną przy obsadzaniu zarówno stanowisk kierowniczych, jak i specjalistycznych czy wspomagających procesy decyzyjne. K. definiowany bywa również jako metoda weryfikacji formalnego przygotowania kandydatów oraz sprawdzania ich rzeczywistej wiedzy i przydatności do zajmowania określonego stanowiska pracy. W doktrynie oraz literaturze przedmiotu k. na stanowiska kierownicze definiuje się jako przewidzianą przez prawo lub przyjętą zwyczajowo w danej instytucji metodę selekcji, połączoną z biernym lub czynnym współzawodnictwem kandydatów, zmierzającą do wyłonienia osoby/osób mającej/mających najlepsze kwalifikacje i predyspozycje do zajmowania określonego stanowiska kierowniczego. Konkursowy tryb wyłaniania pracowników sektora publicznego ma na celu zapewnienie możliwie zobiektywizowanych kryteriów w ramach procedury rekrutacji, a następnie awansowania. K. dają możliwość wielopłaszczyznowej i wieloaspektowej obserwacji kandydatów w trakcie procesu rekrutacji, a tym samym dają możliwość zobiektywizowania ostatecznej oceny. Jawność kryteriów konkursowych sprawia, że jest to metoda potencjalnie efektywna, dająca wszystkim kandydatom jednakowe szanse i warunki konkurowania. Tryb konkursowy prowadzenia postępowań rekrutacyjnych ma również wady – do kluczowych należy niewątpliwie zaliczyć skomplikowaną i czasochłonną procedurę oraz stosunkowo wysoki koszt po stronie organizatora, wynikający z konieczności profesjonalnego zestawu metod i technik selekcji [ K. Mroczka ].
Literatura: D. Dobrodziej, Konkursy na stanowiska kierownicze, Bydgoszcz 1998 ■ T. Listwan, J. Koziński, S. Witkowski, Konkursy na stanowiska kierownicze, Warszawa 1986 ■ P. Wacławska, Jak dobrać bezbłędnych pracowników: czyli minimalizowanie ryzyka osobowego na etapie poprzedzającym nawiązanie stosunku pracy, Warszawa 2008.