Uproszczone postępowanie administracyjne

UPROSZCZONE POSTĘPOWANIE ADMINISTRACYJNE – rodzaj → postępowania administracyjnego, którego celem jest ograniczenie formalizmu czynności dowodowych, szybkie rozpatrywanie spraw oraz szeroka dostępność postępowania dla różnych podmiotów. Przedmiotem rozpoznania w u.p.a. mogą być sprawy nieskomplikowane pod względem faktycznym i prawnym, a ich rodzaj jest z reguły określony w przepisach szczegółowych. Procedury u.p. zostały w Polsce wprowadzone w k.p.a. oraz innych ustawach procesowych – ordynacji podatkowej czy w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Załatwienie sprawy w u.p.a. powinno nastąpić niezwłocznie, nie później niż w terminie miesiąca od dnia wszczęcia postępowania. Cechą u.p.a. jest ograniczenie procedury dowodowej do dowodów zgłaszanych przez stronę w chwili wszczęcia p. W u.p.a. strona może wnosić podanie bądź korzystając z gotowego urzędowego formularza – elektronicznego lub dostępnego w urzędzie papierowego, bądź sporządzając w całości podanie samodzielnie. W sprawach rozpoznawanych w u.p.a. stosuje się regulacje o milczącym załatwieniu sprawy (→ milczenie administracji publicznej). Jeżeli jednak w trakcie trwającego już u.p.a. strona wskaże na nowe okoliczności istotne jego dla wyniku, a ich uwzględnienie doprowadzi do jego przedłużenia, to wówczas organ administracji publicznej prowadzi to postępowanie w trybie zwykłym (a nie uproszczonym), o czym niezwłocznie powiadamia stronę. Uproszczony tryb poza Polską stosowany jest w postępowaniu administracyjnym także w Niemczech, Francji, Holandii, Szwecji, Chorwacji, Grecji, Czechach, we Włoszech czy w USA. Polega głównie na ograniczeniu liczby stadiów postępowania, skróceniu terminów rozstrzygania sprawy, zakazie żądania zbędnych zaświadczeń czy uproszczeniu postępowania dowodowego [ E. Sękowska-Grodzicka ].

Literatura: Z. Kmieciak, Koncepcja trybu uproszczonego w postępowaniu administracyjnym, „Państwo i Prawo” 2014, nr 8.