Interpelacja: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
(Utworzono nową stronę "b") |
|||
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | <languages/> | |
+ | <translate> | ||
+ | <!--T:1--> | ||
+ | '''INTERPELACJA''' – jeden z podstawowych, indywidualnych środków kontroli parlamentarnej (parlamentarzystów) nad działalnością rządu. Występuje też w samorządzie terytorialnym – interpelacja radnego. Int. parlamentarzysty (w polskich uwarunkowaniach ustrojowych prawo to przysługuje jedynie posłom) polega na kierowaniu przez niego pytań do członków rady ministrów, które rodzą obowiązek udzielenia odpowiedzi na piśmie w przewidzianym przez regulamin sejmu terminie (21 dni). Treścią int. powinny być sprawy o charakterze zasadniczym i odnoszące się do problemów związanych z polityką państwa. Treść int. powinna zawierać przedstawienie stanu faktycznego oraz wynikające zeń pytanie, zgodnie z właściwością interpelowanego. Są to zatem kwestie szczególnie istotne, choć w praktyce zdarza się, że treść int. dotyka materii zapytań poselskich, które kierowane są w sprawach bieżących, mniej fundamentalnych. Pewnym elementem korygującym jest wstępna kontrola int. przez prezydium sejmu, które może zdecydować o nienadaniu jej biegu ze względu na niespełnienie wskazanych regulaminowo wymogów formalnych. Marszałek sejmu niezwłocznie przekazuje int. adresatowi, który powinien poinformować sejm o jej przyjęciu (treść int. oraz odpowiedź na nią publikuje się w załączniku do sprawozdania stenograficznego z obrad sejmu). W przypadku, gdy poseł uzna odpowiedź interpelowanego podmiotu za niewystarczającą, może zwrócić się do marszałka o wystąpienie do członka rady ministrów z żądaniem złożenia dodatkowych wyjaśnień. Z politycznego punktu widzenia int. daje posłowi możliwość wykazania przed wyborcami zainteresowania problemami własnego okręgu wyborczego (wiele z int. oraz zapytań dotyczy problemów związanych z funkcjonowaniem danych wspólnot regionalnych i lokalnych), jak również jest jednym z najważniejszych instrumentów kontrolnych opozycji parlamentarnej. W samorządzie terytorialnym instytucja int. radnego ma od 2018 r. umocowanie ustawowe. Co do zasady int. (kierowana pisemnie do organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego) dotyczy istotnych spraw z punktu widzenia funkcjonowania tej jednostki i powinna zawierać krótkie przedstawienie stanu faktycznego będącego jej przedmiotem oraz wynikające z niej pytania. Int. ma charakter pisemny. Radni mogą składać także zapytania (pisemnie) w sprawach aktualnych problemów powiatu, a także w celu uzyskania informacji o konkretnym stanie faktycznym. Treść interpelacji i zapytań oraz udzielonych odpowiedzi podawana jest do publicznej wiadomości poprzez niezwłoczną publikację w Biuletynie Informacji Publicznej i na stronie internetowej jednostki samorządowej oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty. [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Tomasz_S%C5%82omka T. Słomka] ]. | ||
+ | |||
+ | <!--T:2--> | ||
+ | '''Literatura''': L. Garlicki, ''Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu'', Warszawa 2013 ■ A. Krajewska, ''Radni a partycypacja publiczna'', Instytut Spraw Publicznych, „Analizy i Opinie” 2013, nr 5. | ||
+ | </translate> | ||
+ | |||
+ | [[Category: Hasła]] |
Aktualna wersja na dzień 20:33, 15 lut 2020
INTERPELACJA – jeden z podstawowych, indywidualnych środków kontroli parlamentarnej (parlamentarzystów) nad działalnością rządu. Występuje też w samorządzie terytorialnym – interpelacja radnego. Int. parlamentarzysty (w polskich uwarunkowaniach ustrojowych prawo to przysługuje jedynie posłom) polega na kierowaniu przez niego pytań do członków rady ministrów, które rodzą obowiązek udzielenia odpowiedzi na piśmie w przewidzianym przez regulamin sejmu terminie (21 dni). Treścią int. powinny być sprawy o charakterze zasadniczym i odnoszące się do problemów związanych z polityką państwa. Treść int. powinna zawierać przedstawienie stanu faktycznego oraz wynikające zeń pytanie, zgodnie z właściwością interpelowanego. Są to zatem kwestie szczególnie istotne, choć w praktyce zdarza się, że treść int. dotyka materii zapytań poselskich, które kierowane są w sprawach bieżących, mniej fundamentalnych. Pewnym elementem korygującym jest wstępna kontrola int. przez prezydium sejmu, które może zdecydować o nienadaniu jej biegu ze względu na niespełnienie wskazanych regulaminowo wymogów formalnych. Marszałek sejmu niezwłocznie przekazuje int. adresatowi, który powinien poinformować sejm o jej przyjęciu (treść int. oraz odpowiedź na nią publikuje się w załączniku do sprawozdania stenograficznego z obrad sejmu). W przypadku, gdy poseł uzna odpowiedź interpelowanego podmiotu za niewystarczającą, może zwrócić się do marszałka o wystąpienie do członka rady ministrów z żądaniem złożenia dodatkowych wyjaśnień. Z politycznego punktu widzenia int. daje posłowi możliwość wykazania przed wyborcami zainteresowania problemami własnego okręgu wyborczego (wiele z int. oraz zapytań dotyczy problemów związanych z funkcjonowaniem danych wspólnot regionalnych i lokalnych), jak również jest jednym z najważniejszych instrumentów kontrolnych opozycji parlamentarnej. W samorządzie terytorialnym instytucja int. radnego ma od 2018 r. umocowanie ustawowe. Co do zasady int. (kierowana pisemnie do organu wykonawczego jednostki samorządu terytorialnego) dotyczy istotnych spraw z punktu widzenia funkcjonowania tej jednostki i powinna zawierać krótkie przedstawienie stanu faktycznego będącego jej przedmiotem oraz wynikające z niej pytania. Int. ma charakter pisemny. Radni mogą składać także zapytania (pisemnie) w sprawach aktualnych problemów powiatu, a także w celu uzyskania informacji o konkretnym stanie faktycznym. Treść interpelacji i zapytań oraz udzielonych odpowiedzi podawana jest do publicznej wiadomości poprzez niezwłoczną publikację w Biuletynie Informacji Publicznej i na stronie internetowej jednostki samorządowej oraz w inny sposób zwyczajowo przyjęty. [ T. Słomka ].
Literatura: L. Garlicki, Polskie prawo konstytucyjne. Zarys wykładu, Warszawa 2013 ■ A. Krajewska, Radni a partycypacja publiczna, Instytut Spraw Publicznych, „Analizy i Opinie” 2013, nr 5.