Prawo miejscowe; akty prawa miejscowego

PRAWO MIEJSCOWE; AKTY PRAWA MIEJSCOWEGO – źródło powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej na obszarze działania organów, które je ustanowiły (zasada konstytucyjna). Przez a.p.m. należy rozumieć przepisy obowiązujące na części terytorium RP wydane na podstawie upoważnienia ustawowego przez organy do tego uprawnione, tj. organy samorządu terytorialnego oraz terenowe organy administracji rządowej. W hierarchii źródeł prawa sytuują się za: konstytucją, ratyfikowaną umową, ustawą, ratyfikowanymi umowami międzynarodowymi oraz rozporządzeniami. Ze względu na kryterium podmiotowe a.p.m. są to akty stanowione przez organy samorządu gminnego, organy samorządu powiatowego, organy samorządu województwa, wojewodę oraz terenowe organy administracji niezespolonej. Ze względu na podstawę prawną wyróżnia się: akty zawierające statuty (gminy, powiatu, województwa), akty zawierające przepisy wykonawcze oraz akty zawierające przepisy porządkowe. Te ostatnie ze względu na przedmiot regulacji mogą mieć formę nakazu lub zakazu określnego zachowania się związanego z koniecznością ochrony życia, zdrowia lub mienia obywateli, ochrony środowiska naturalnego albo zapewnienia spokoju i bezpieczeństwa publicznego A.p.m. najczęściej występują w postaci uchwał, zarządzeń (→akty prawa miejscowego stanowione przez gminę; akty prawa miejscowego stanowione przez powiat; akty prawa miejscowego stanowione przez województwo; akty prawa miejscowego stanowione przez terenowe organy administracji rządowej) [ E. Szulc-Wałecka ].

Literatura: B. Dolnicki, Samorząd terytorialny, Warszawa 2009 ■ M. Kulesza, H. Izdebski, Administracja publiczna: zagadnienia ogólne, Warszawa 2004.