Współrządzenie partycypacyjne: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
(Utworzono nową stronę "dsa") |
|||
(Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | <languages/> | |
+ | <translate> | ||
+ | <!--T:1--> | ||
+ | '''WSPÓŁRZĄDZENIE PARTYCYPACYJNE''' (ang. ''participatory governance'') – kierunek zarządzania publicznego, w którym obywatele są postrzegani jako interesariusze wchodzący w dialog z administracją publiczną na temat kierunków jej działania. Fundamentem koncepcji jest aktywne uczestnictwo obywateli w procesach rządzenia oraz liczba osób biorących udział we współdecydowaniu – im więcej uczestników procesu decyzyjnego, tym większa szansa na wywarcie skutecznego wpływu na elity rządzące, i tym samym na legitymizację działań podejmowanych przez władze. Wsp.p. to jeden z nurtów koncepcji ''governance'' (współrządzenie), która ukształtowała się na początku XXI w., postuluje przejście od demokracji wyborczej w kierunku demokracji obywatelskiej oraz odchodzenie od traktowania obywateli jako wyborców i konsumentów na rzecz współdecydentów w rozwiązywaniu problemów i współkreatorów dobra. U podstaw wsp.p. leży zmiana roli władz publicznych oraz przemodelowanie relacji między władzą a obywatelem. Rządzenie publiczne przestaje być zarezerwowane do wyłącznej kompetencji administracji publicznej i staje się otwarte także dla pojedynczych obywateli, którzy stają się współodpowiedzialni za proces decyzyjny. We wsp.p. szczególną rolę odgrywa indywidualne i charyzmatyczne przywództwo liderów, ale także rola → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Wspólnota_lokalna wspólnot lokalnych] (form, za pośrednictwem których obywatele mogą brać udział w podejmowaniu decyzji i realizacji przyjętej polityki). Wraz z rozwojem wsp.p. obok tradycyjnych form partycypacji obywatelskiej (jak uczestnictwo w wyborach czy referendum) zaczęły pojawiać się nowe narzędzia angażowania obywateli w życie publiczne (np. panel obywatelski, sondaże deliberatywne, budżet obywatelski) (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Partycypacja_społeczna partycypacja społeczna]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Demokracja_partycypacyjna demokracja partycypacyjna]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Dobre_rządzenie dobre rządzenie]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/El%C5%BCbieta_Szulc-Wa%C5%82ecka E. Szulc-Wałecka] ]. | ||
+ | |||
+ | <!--T:2--> | ||
+ | '''Literatura''': M. Bevir, ''Key concept in governance'', Berkeley 2011 ■ ''The SAGE handbook of governance'', red. M. Bevir, Berkeley 2011 ■ ''The Oksford Handbook of governance'', red. D. Levi-Faur, Nowy York 2012 ■ ''Współzarządzanie publiczne'', red. S. Mazur, Warszawa 2015. | ||
+ | </translate> | ||
+ | |||
+ | |||
+ | [[Category: Hasła]] |
Aktualna wersja na dzień 23:15, 15 lut 2020
WSPÓŁRZĄDZENIE PARTYCYPACYJNE (ang. participatory governance) – kierunek zarządzania publicznego, w którym obywatele są postrzegani jako interesariusze wchodzący w dialog z administracją publiczną na temat kierunków jej działania. Fundamentem koncepcji jest aktywne uczestnictwo obywateli w procesach rządzenia oraz liczba osób biorących udział we współdecydowaniu – im więcej uczestników procesu decyzyjnego, tym większa szansa na wywarcie skutecznego wpływu na elity rządzące, i tym samym na legitymizację działań podejmowanych przez władze. Wsp.p. to jeden z nurtów koncepcji governance (współrządzenie), która ukształtowała się na początku XXI w., postuluje przejście od demokracji wyborczej w kierunku demokracji obywatelskiej oraz odchodzenie od traktowania obywateli jako wyborców i konsumentów na rzecz współdecydentów w rozwiązywaniu problemów i współkreatorów dobra. U podstaw wsp.p. leży zmiana roli władz publicznych oraz przemodelowanie relacji między władzą a obywatelem. Rządzenie publiczne przestaje być zarezerwowane do wyłącznej kompetencji administracji publicznej i staje się otwarte także dla pojedynczych obywateli, którzy stają się współodpowiedzialni za proces decyzyjny. We wsp.p. szczególną rolę odgrywa indywidualne i charyzmatyczne przywództwo liderów, ale także rola → wspólnot lokalnych (form, za pośrednictwem których obywatele mogą brać udział w podejmowaniu decyzji i realizacji przyjętej polityki). Wraz z rozwojem wsp.p. obok tradycyjnych form partycypacji obywatelskiej (jak uczestnictwo w wyborach czy referendum) zaczęły pojawiać się nowe narzędzia angażowania obywateli w życie publiczne (np. panel obywatelski, sondaże deliberatywne, budżet obywatelski) (→ partycypacja społeczna; demokracja partycypacyjna; dobre rządzenie) [ E. Szulc-Wałecka ].
Literatura: M. Bevir, Key concept in governance, Berkeley 2011 ■ The SAGE handbook of governance, red. M. Bevir, Berkeley 2011 ■ The Oksford Handbook of governance, red. D. Levi-Faur, Nowy York 2012 ■ Współzarządzanie publiczne, red. S. Mazur, Warszawa 2015.