Organizacje strażnicze/en: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "Watchdog organisations")
 
(Utworzono nową stronę "'''WATCHDOG ORGANISATIONS''' – these are (most often) → non-governmental organisations whose statutory goal is the civic control of public authorities or, less frequ...")
Linia 1: Linia 1:
 
<languages/>
 
<languages/>
'''ORGANIZACJE STRAŻNICZE; WATCHDOG''' – są to (najczęściej) → organizacje pozarządowe, których celem statutowym jest obywatelska kontrola władz publicznych lub – rzadziej – sektora biznesowego. Watchdog to określenie pochodzące z jęz. angielskiego, dosłownie oznacza psa wartowniczego/stróżującego. Realizowana przez te organizacje działalność strażnicza oznacza obywatelską kontrolę nad szeroko rozumianymi instytucjami władzy generalnym celem ma być dbanie o interes publiczny. to inicjatywy organizacji obywatelskich oraz mediów polegające na obserwowaniu działań instytucji i osób publicznych prowadzącym do zwiększenia przejrzystości i praworządności życia publicznego. Kontrola ta ma przede wszystkim wymiar jakościowy. Org.str. monitorują sposób wydawania pieniędzy, procesy legislacyjne, rzetelność, uczciwość i sprawność władz, ale także dążą do zmiany sytuacji. W szczególności zajmują się takimi zagadnieniami, jak przestrzeganie praw człowieka i obywatela, prawa osób niepełnosprawnych, antykorupcja, a także zagadnienia związane z funkcjonowaniem sił przymusu (policja, służby specjalne) oraz prokuratur i sądów pod kątem przestrzegania praw zatrzymanych, stosowania środków przymusu, inwigilacji i podsłuchu, uczciwości postępowania sądowego, warunków odbywania kar izolacyjnych itp., wolności obywatelskich (wolność słowa, zgromadzeń stowarzyszania się itd.). W obszarze administracji publicznej zainteresowania org.str. dotyczą najczęściej dostępu do informacji publicznej, ochrony danych obywatela, równego traktowania w trakcie świadczenia usług administracyjnych. Efektem działań strażniczych (zwłaszcza na poziomie lokalnym) ma być m.in. stwierdzenie, czy występują takie zjawiska, jak: brak procedur regulujących pewne obszary; wypaczanie realizacji istniejących procedur; nadużywanie władzy w celu realizacji indywidualnych interesów; złe traktowanie klientów urzędów. Org.str. działają często na podstawie wypracowanej metodologii, posługując się podobnymi technikami jak nauki społeczne obserwacją uczestniczącą, analizą dokumentów, wywiadami kwestionariuszowymi bądź zogniskowanymi. Z reguły unikają (tak jak inne organizacji pozarządowe) relacji kontraktowych z organami administracji, są natomiast uczestnikami konsultacji publicznych, ciał doradczych, wspierają działania sądów („przyjaciel sądu”) czy ombudsmanów. Org.str. działają zarówno na poziomie ogólnokrajowym, jak i lokalnym. Szeroko współpracują także z międzynarodowymi organizacjami ochrony praw człowieka. W Polsce początki działalności strażniczej sięgają końca lat osiemdziesiątych XX w., kiedy na bazie Komitetu Helsińskiego powstała Helsińska Fundacja Praw Człowieka. W latach dziewięćdziesiątych polskie organizacje pozarządowe szeroko zainteresowały się problemem korupcji. Polski ruch strażniczy wspierany jest przez Stowarzyszenie Sieć Obywatelska – Watchdog Polska, które organizuje kursy i szkolenia dla strażników oraz przygotowuje publikacje na temat działalności watchdogowej. [D. Długosz]
+
'''WATCHDOG ORGANISATIONS''' – these are (most often) → non-governmental organisations whose statutory goal is the civic control of public authorities or, less frequently, the business sector. A watchdog is a term that literally means a guarding dog. The watchdog activity carried out by these organisations means civic control over the broadly understood institutions of power the general goal is to look after the public interest. These are initiatives of civil organisations and the media consisting in observing the activities of institutions and public figures leading to increased transparency and the rule of law of public life. This control has first and foremost a qualitative dimension. W.o. monitor the way money is spent, the legislative processes, reliability, honesty and efficiency of the authorities, but also seek to change the situation. In particular, they deal with issues such as the observance of human and civil rights, the rights of disabled people, anti-corruption, as well as issues related to the operation of coercive forces (police, special services) and prosecutors and courts in terms of respecting the rights of the detained, the use of coercive measures, surveillance and eavesdropping, the integrity of court proceedings, the conditions of isolation sentences, etc., civil liberties (freedom of speech, association, assemblies, etc.). In the area of public administration, the interests of w.o. most often concern access to public information, protection of citizen’s data, equal treatment during the provision of administrative services. The supposed effect of watchdog activities (especially at the local level) is determining whether there exist such phenomena as: lack of procedures regulating certain areas; distortion of the implementation of existing procedures; abuse of power to pursue individual interests; improper treatment of clients . W.o. often work on the basis of a developed methodology, using similar techniques as social sciences participant observation, document analysis, questionnaire or focused interviews. They usually avoid (as other non-governmental organisations) contractual relationships with administrative bodies, but they participate in public consultations, advisory bodies, support actions of courts (“friend of the court”) or ombudsmen. W.o. operate at both national and local levels. They also cooperate extensively with international organisations for the protection of human rights. In Poland, the beginning of watch-keeping dates back to the end of the 1980s, when the Helsinki Foundation for Human Rights was established on the basis of the Helsinki Committee. In the 1990s, Polish non-governmental organisations were broadly interested in the problem of corruption. The Polish watchdog movement is supported by the Association of Civic Network – Watchdog Poland, which organises training courses for guards and prepares publications on watchdog activity. [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Dagmir_D%C5%82ugosz D. Długosz]]
  
 
'''Literatura''': K. Batko-Tołuć, K. Izdebski, ''Organizacje strażnicze w Polsce. Stan obecny, wyzwania, perspektywy'', Warszawa 2012 ■ https://siecobywatelska [dostęp: listopad 2018].
 
'''Literatura''': K. Batko-Tołuć, K. Izdebski, ''Organizacje strażnicze w Polsce. Stan obecny, wyzwania, perspektywy'', Warszawa 2012 ■ https://siecobywatelska [dostęp: listopad 2018].

Wersja z 17:46, 1 sty 2020

Inne języki:
English • ‎polski

WATCHDOG ORGANISATIONS – these are (most often) → non-governmental organisations whose statutory goal is the civic control of public authorities or, less frequently, the business sector. A watchdog is a term that literally means a guarding dog. The watchdog activity carried out by these organisations means civic control over the broadly understood institutions of power – the general goal is to look after the public interest. These are initiatives of civil organisations and the media consisting in observing the activities of institutions and public figures leading to increased transparency and the rule of law of public life. This control has first and foremost a qualitative dimension. W.o. monitor the way money is spent, the legislative processes, reliability, honesty and efficiency of the authorities, but also seek to change the situation. In particular, they deal with issues such as the observance of human and civil rights, the rights of disabled people, anti-corruption, as well as issues related to the operation of coercive forces (police, special services) and prosecutors and courts – in terms of respecting the rights of the detained, the use of coercive measures, surveillance and eavesdropping, the integrity of court proceedings, the conditions of isolation sentences, etc., civil liberties (freedom of speech, association, assemblies, etc.). In the area of public administration, the interests of w.o. most often concern access to → public information, protection of citizen’s data, equal treatment during the provision of administrative services. The supposed effect of watchdog activities (especially at the local level) is determining whether there exist such phenomena as: lack of procedures regulating certain areas; distortion of the implementation of existing procedures; abuse of power to pursue individual interests; improper treatment of clients . W.o. often work on the basis of a developed methodology, using similar techniques as social sciences – participant observation, document analysis, questionnaire or focused interviews. They usually avoid (as other non-governmental organisations) contractual relationships with administrative bodies, but they participate in public consultations, advisory bodies, support actions of courts (“friend of the court”) or ombudsmen. W.o. operate at both national and local levels. They also cooperate extensively with international organisations for the protection of human rights. In Poland, the beginning of watch-keeping dates back to the end of the 1980s, when the Helsinki Foundation for Human Rights was established on the basis of the Helsinki Committee. In the 1990s, Polish non-governmental organisations were broadly interested in the problem of corruption. The Polish watchdog movement is supported by the Association of Civic Network – Watchdog Poland, which organises training courses for guards and prepares publications on watchdog activity. [D. Długosz]

Literatura: K. Batko-Tołuć, K. Izdebski, Organizacje strażnicze w Polsce. Stan obecny, wyzwania, perspektywy, Warszawa 2012 ■ https://siecobywatelska [dostęp: listopad 2018].

Counterliczniki