Szef Służby Cywilnej: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
(Oznaczono tę wersję do tłumaczenia) |
|||
Linia 7: | Linia 7: | ||
'''Literatura''': G. Rydlewski, ''Służba cywilna w Polsce. Przegląd rozwiązań na tle doświadczeń innych państw i podstawowe akty prawne'', Warszawa 2001. | '''Literatura''': G. Rydlewski, ''Służba cywilna w Polsce. Przegląd rozwiązań na tle doświadczeń innych państw i podstawowe akty prawne'', Warszawa 2001. | ||
</translate> | </translate> | ||
+ | |||
+ | [[Category: Hasła]] |
Aktualna wersja na dzień 18:45, 26 maj 2018
SZEF SŁUŻBY CYWILNEJ – centralny organ administracji rządowej podlegający bezpośrednio prezesowi rady ministrów, przez niego również powoływany i odwoływany. SSC jest organem właściwym w sprawach → służby cywilnej. Kandydat na stanowisko SSC nie musi należeć do grona urzędników korpusu służby cywilnej. W polskiej administracji rządowej utworzono SSC w 1996 r., następnie organ nie istniał w latach 2006–2009 (w tym czasie jego kompetencje przejął szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów). Obsługę SSC zapewnia Kancelaria Prezesa Rady Ministrów. Do szczegółowych zadań SSC należy m.in.: czuwanie nad przestrzeganiem zasad służby, kierowanie procesem zarządzania zasobami ludzkimi, gromadzenie informacji o korpusie, przygotowywanie projektów aktów normatywnych, monitorowanie i nadzorowanie wykorzystania środków, planowanie, organizowanie i nadzorowanie szkoleń centralnych, upowszechnianie informacji, prowadzenie współpracy międzynarodowej, tworzenie projektu strategii zarządzania zasobami ludzkimi w korpusie (→ Rada Służby Cywilnej) [ B. Springer ].
Literatura: G. Rydlewski, Służba cywilna w Polsce. Przegląd rozwiązań na tle doświadczeń innych państw i podstawowe akty prawne, Warszawa 2001.