Demokracja deliberatywna/fr: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "Démocratie délibérative")
 
(Utworzono nową stronę "'''DÉMOCRATIE DÉLIBÉRATIVE''' - Processus public de communication et de prise en compte de différents points de vue, impliquant l'extraction d'arguments menant à la...")
Linia 1: Linia 1:
 
<languages/>
 
<languages/>
'''DEMOKRACJA DELIBERATYWNA''' – publiczny proces porozumiewania się i rozważenia różnych poglądów, polegający na wydobyciu argumentów, które prowadzą do rozwiązania problemu lub ustalenia konsensusu. Podstawą jest twierdzenie, że istotą demokracji jest deliberacja, czyli komunikacja oparta na argumentacji, dążeniu do prawdy i porozumienia. Podstawą deliberacji jest dążenie do osiągnięcia kompromisu w przedmiotowych sprawach. Prawdziwa deliberacja powinna być: wolna od wpływu politycznego, otwarta, jawna i prowadzona dla dobra ogółu, a nie interesu partykularnego, wolna od przymusu, żaden z jej uczestników nie może być marginalizowany ani faworyzowany – zakłada się równość uczestników procesu deliberacji, każdy ma takie same szanse wypowiedzenia się w konkretnej sprawie, zgłaszania propozycji czy argumentów. Podstawową zasadą jest dyskusja, dialog i komunikacja w najważniejszych sprawach publicznych oraz owartość na tematy poruszane w jej toku. Zwolennicy deliberacji twierdzą, że decyzja polityczna, aby uzyskać legitymizację, nie musi zostać podjęta w wyniku głosowania, ich zdaniem może być ona wynikiem procesu argumentacji wolnej od przemocy i przymusu. Do najbardziej popularnych technik deliberacji należą: sondaż deliberatywny, sądy obywatelskie, technika otwartej przestrzeni (spotkania otwarte), warsztaty Charette, panel obywatelski, spacer badawczy, mapa interaktywna [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/El%C5%BCbieta_Szulc-Wa%C5%82ecka E. Szulc-Wałecka] ].
+
'''DÉMOCRATIE DÉLIBÉRATIVE''' - Processus public de communication et de prise en compte de différents points de vue, impliquant l'extraction d'arguments menant à la résolution d'un problème ou à l'établissement d'un consensus. La base est l’affirmation selon laquelle l’essence de la démocratie est la délibération, c’est-à-dire la communication fondée sur l’argumentation, la recherche de la vérité et l’accord. La base de la délibération est de rechercher un compromis sur ces questions. La vraie délibération devrait être: libre de toute influence politique, ouverte, ouverte et menée au profit du grand public, sans intérêt particulier, libre de toute contrainte, aucun de ses participants ne peut être marginalisé ou favorisé - l'égalité des participants au processus de délibération est assumée, tout le monde a le même droit de parole. chances de commenter un sujet spécifique, soumettre des propositions ou des arguments. Le principe de base est la discussion, le dialogue et la communication dans les affaires publiques les plus importantes, ainsi qu'une bonne compréhension des sujets abordés dans son cours. Les partisans de la délibération soutiennent qu'il n'est pas nécessaire de prendre une décision politique pour obtenir une légitimité à la suite d'un vote. Selon eux, cela pourrait être le résultat d'un processus d'argumentation exempt de violence et de coercition. Les techniques de délibération les plus populaires incluent: enquête délibérative, tribunaux de citoyens, technique de l'espace ouvert (réunions ouvertes), ateliers Charette, panel civique, marche de recherche, carte interactive [E. Szulc-Wałecka].
  
 
'''Literatura''': J. Hebermas, ''Faktyczność i obowiązywanie. Teoria dyskursu wobec zagadnień prawa i demokratycznego państwa prawnego'', Warszawa 2005 ■ W. Misztal, ''Dialog obywatelski we współczesnej Polsce'', Lublin 2011.
 
'''Literatura''': J. Hebermas, ''Faktyczność i obowiązywanie. Teoria dyskursu wobec zagadnień prawa i demokratycznego państwa prawnego'', Warszawa 2005 ■ W. Misztal, ''Dialog obywatelski we współczesnej Polsce'', Lublin 2011.

Wersja z 15:50, 21 paź 2019

Inne języki:
English • ‎français • ‎polski • ‎русский

DÉMOCRATIE DÉLIBÉRATIVE - Processus public de communication et de prise en compte de différents points de vue, impliquant l'extraction d'arguments menant à la résolution d'un problème ou à l'établissement d'un consensus. La base est l’affirmation selon laquelle l’essence de la démocratie est la délibération, c’est-à-dire la communication fondée sur l’argumentation, la recherche de la vérité et l’accord. La base de la délibération est de rechercher un compromis sur ces questions. La vraie délibération devrait être: libre de toute influence politique, ouverte, ouverte et menée au profit du grand public, sans intérêt particulier, libre de toute contrainte, aucun de ses participants ne peut être marginalisé ou favorisé - l'égalité des participants au processus de délibération est assumée, tout le monde a le même droit de parole. chances de commenter un sujet spécifique, soumettre des propositions ou des arguments. Le principe de base est la discussion, le dialogue et la communication dans les affaires publiques les plus importantes, ainsi qu'une bonne compréhension des sujets abordés dans son cours. Les partisans de la délibération soutiennent qu'il n'est pas nécessaire de prendre une décision politique pour obtenir une légitimité à la suite d'un vote. Selon eux, cela pourrait être le résultat d'un processus d'argumentation exempt de violence et de coercition. Les techniques de délibération les plus populaires incluent: enquête délibérative, tribunaux de citoyens, technique de l'espace ouvert (réunions ouvertes), ateliers Charette, panel civique, marche de recherche, carte interactive [E. Szulc-Wałecka].

Literatura: J. Hebermas, Faktyczność i obowiązywanie. Teoria dyskursu wobec zagadnień prawa i demokratycznego państwa prawnego, Warszawa 2005 ■ W. Misztal, Dialog obywatelski we współczesnej Polsce, Lublin 2011.

Counterliczniki