Translations

Herb/1/en: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "'''COAT OF ARMS''' – A sign determined according to specified rules. Combat, distinctive and proprietary sign. In the Western Europe the first coats of arms appeared i...")
 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 08:40, 16 maj 2018

Objaśnienie komunikatu (prześlij)

Ten komunikat nie posiada dokumentacji. Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.

Tekst źródłowy komunikatu (Herb)
'''HERB''' – ustalona według określonych reguł oznaka. Znak bojowy, rozpoznawczy i własnościowy. Na zachodzie Europy pierwsze h. pojawiły się w drugiej ćwierci XII w. Najpierw przyjmowali je rycerze, później książęta i królowie. W Polsce odwrotnie – pierwsze h. pojawiły się w pierwszej ćwierci XIII w. na pieczęciach książęcych, a potem herby zaczęło przyjmować rycerstwo. Historycznie obok największej liczebnie grupy h. rycerskich (szlacheckich) wykształciły się również: h. mieszczański, h. korporacji, h. miejski, h. państwowy, h. chłopski. Systematyka herbów: można je podzielić według różnych kryteriów. Według rodzaju użytkownika dzielą się na: h. państwowy; h. jednostek terytorialnych (miast, gmin, powiatów, wsi, ziem itp.); h. rodowy (rodzin lub rodów, najczęściej szlacheckich, ale także mieszczańskich, chłopskich); h. korporacji (organizacji, związków, korporacji, zakonów i innych osób prawnych). Według odzwierciedlanego stanu prawnego: h. ziem posiadanych lub władanych; h. ziem, do których posiadacz rości pretensje (np. h. Francji w dawnym h. Anglii); h. ziem, nad którymi posiadacz sprawuje władzę patronacką (np. h. gubernatorów prowincji); h. małżeński – łączący h. właściciela z h. małżonka; h. złożony, ukazujący powiązania genealogiczne, często związane z dziedziczeniem lub prawem do dziedziczenia. Według rangi herbu: h. wielki – szczególnie uroczysty, ukazujący wszystkie przysługujące elementy; h. średni – ukazuje część przysługujących elementów; h. mały – przedstawia tylko niezbędne elementy herbu, często samą tarczę z koroną lub bez. W Polsce h. wprowadzono w XIII w. Wraz z herbami pojawili się heroldowie, których prace dały początek nowej gałęzi wiedzy, jaką stała się heraldyka. Heraldyka to nauka pomocnicza historii zajmująca się badaniem początków i rozwoju herbów, związanych z nimi stosunków prawnych oraz zasad ich plastycznego kształtowania. Podstawowymi składnikami herbu jest tarcza i umieszczone na niej godło, często złożone z kilku elementów. Godło jest umieszczone centralnie. Musi wypełniać pole tarczy, ale nie dochodzi do jej brzegów. Zgodnie z podstawową zasadą heraldyki każdy h. musi być jedyny, wyjątkowy i różnić się od innych. '''Herb miejski''' – charakterystyczny znak miejskiej wspólnoty samorządowej, skonstruowany na wzór znaku terytorialnego według określonych reguł heraldycznych. Herby miast mogą być również herbami gmin i innych jednostek terytorialnych. H.m. pojawił się w Polsce pod koniec XIV w., a zatem znacznie później niż napieczętne wyobrażenia pieczęci miejskich. Związki obu znaków są ewidentne – oba kształtowały się na wzór znaku terytorialnego, ale najczęściej był to przybrany h. pana zwierzchniego, wzbogacony o elementy przedstawiające obronną architekturę miejską. Równie często jako godło herbowe, szczególnie w okresie wcześniejszym, przyjmowano wyobrażenie świętego patrona, który zwykle był identyczny z patronem miejskiego kościoła parafialnego. H.m., podobnie jak wszystkie inne herby, były specyficznymi, graficznymi środkami przekazu określonych informacji, w tym przypadku dotyczących miast, przy tym nie tylko informacji ogólnych o istnieniu określonych miast, lecz również informacji szczegółowych o sytuacji prawno-własnościowej, religii, położeniu geograficznym czy gospodarce. Zakres użycia h.m. znacznie się poszerzył w czasie ostatnich dwóch stuleci. W XIX w. h.m. zaczęto ozdabiać mosty, latarnie uliczne i pokrywy studzienek kanalizacyjnych. Tradycje symboliki miejskiej wyrastające z okresu przedheraldycznego znaczone silnym oddziaływaniem ikonografii hagiograficznej, a także odmienna geneza h.m., kancelaryjna a nie militarna jak w przypadku h. rycerskiego – przyniosły i utrwaliły niestabilność formy heraldycznej miejskich godeł. H.m. były i są istotnymi elementami działań propagandowych i promocyjnych miasta, tworzących jego pozytywny wizerunek [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Justyna_Grażyna_Otto J.G. Otto] ].
Tłumaczenie'''COAT OF ARMS''' – A sign determined according to specified rules. Combat, distinctive and proprietary sign. In the Western Europe the first coats of arms appeared in the second quarter of the 12th century. They were first assumed by knights, later by princes and kings. In Poland it was the opposite – the first c.o.a. appeared in the first quarter of the 13th century on the princes’ seals, and they were later adopted by the knighthood. Historically, apart from the most numerous group of knighthood c.o.a. (of the nobility) there were also bourgeois c.o.a., c.o.a. of corporations, municipal c.o.a., peasantry c.o.a.. The classification of coats of arms: they can be divided according to many criteria. According to the type of user they can be divided into: national emblem, c.o.a. of territorial units (cities, municipalities, counties, villages, lands, etc.); ancestral c.o.a. (families or clans, most often noble but also bourgeois, peasant); c.o.a. of corporations (organisations, unions, corporations, monasteries and other legal entities). According to the legal status: c.o.a. of the land owned or governed; c.o.a. of lands to which the claimant makes a claims (e.g., c.o.a. of France in the old c.o.a. of England); c.o.a. of lands over which the holder exercises patronage (e.g., c.o.a. of provincial governors); c.o.a. of marriage – associating the c.o.a. of the owner with the c.o.a. of the spouse; complex c.o.a., showing genealogical relationships often associated with inheritance or the right to inheritance. According to the rank of the coat of arms: the great c.o.a. – especially ceremonial, showing all the inherent qualities; medium c.o.a. – shows some of the inherent qualities; small c.o.a. – represents only the necessary elements of the coat, often only the shield with or without a crown. In Poland, c.o.a. were introduced in the 13th century. Heralds appeared with the coats of arms, whose work gave rise to a new branch of knowledge that became heraldry. Heraldry is an auxiliary science of history dealing with the study of the origins and development of coats of arms, the related legal relationships and the rules of their artistic formation. The main components of the coat of arms are a shield and an emblem placed on it, often composed of several elements. The emblem is placed centrally. It must fill the shield area, but not reach its edge. According to the basic principle of heraldry, every c.o.a. must be sole, unique and different from others. '''Urban coat of arms''' – a distinctive sign of the urban local government community, constructed in the form of a territorial sign according to specific heraldic rules. Coats of arms of cities may also be coats of arms of municipalities and other territorial units. U.c.o.a. appeared in Poland at the end of the 14th century, and thus much later than the seal imagery of the city seals. The relationships between the two signs are evident – they were both shaped like a territorial sign, but most often it was the adopted c.o.a. of the superior lord, enriched with elements representing the defensive urban architecture. Equally often as the c.o.a. emblem, especially in the earlier period, the image of the patron saint was adopted, who was usually identical with the patron of the parish church. Like all other coats of arms, the u.c.o.a. were specific graphical means of conveying specific information, in this case regarding cities, and not only general information about the existence of specific cities, but also detailed information about the legal-ownership status, religion, geographical location or economy. The range of use of u.c.o.a. has expanded over the last two centuries. In the 19th century bridges, street lanterns and covers of catch pits have been decorated with u.c.o.a. The traditions of urban symbols growing from the preheraldic period marked by the strong influence of the hagiographic iconography, as well as the different genesis of u.c.o.a., the chancellery and not the military as in the case of the knight c.o.a. – brought and fixed the instability of the heraldic form of urban emblems. U.c.o.a. were and are important elements of propaganda and promotional activities of the city, creating its positive image [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Justyna_Grażyna_Otto/en J.G. Otto] ].

COAT OF ARMS – A sign determined according to specified rules. Combat, distinctive and proprietary sign. In the Western Europe the first coats of arms appeared in the second quarter of the 12th century. They were first assumed by knights, later by princes and kings. In Poland it was the opposite – the first c.o.a. appeared in the first quarter of the 13th century on the princes’ seals, and they were later adopted by the knighthood. Historically, apart from the most numerous group of knighthood c.o.a. (of the nobility) there were also bourgeois c.o.a., c.o.a. of corporations, municipal c.o.a., peasantry c.o.a.. The classification of coats of arms: they can be divided according to many criteria. According to the type of user they can be divided into: national emblem, c.o.a. of territorial units (cities, municipalities, counties, villages, lands, etc.); ancestral c.o.a. (families or clans, most often noble but also bourgeois, peasant); c.o.a. of corporations (organisations, unions, corporations, monasteries and other legal entities). According to the legal status: c.o.a. of the land owned or governed; c.o.a. of lands to which the claimant makes a claims (e.g., c.o.a. of France in the old c.o.a. of England); c.o.a. of lands over which the holder exercises patronage (e.g., c.o.a. of provincial governors); c.o.a. of marriage – associating the c.o.a. of the owner with the c.o.a. of the spouse; complex c.o.a., showing genealogical relationships often associated with inheritance or the right to inheritance. According to the rank of the coat of arms: the great c.o.a. – especially ceremonial, showing all the inherent qualities; medium c.o.a. – shows some of the inherent qualities; small c.o.a. – represents only the necessary elements of the coat, often only the shield with or without a crown. In Poland, c.o.a. were introduced in the 13th century. Heralds appeared with the coats of arms, whose work gave rise to a new branch of knowledge that became heraldry. Heraldry is an auxiliary science of history dealing with the study of the origins and development of coats of arms, the related legal relationships and the rules of their artistic formation. The main components of the coat of arms are a shield and an emblem placed on it, often composed of several elements. The emblem is placed centrally. It must fill the shield area, but not reach its edge. According to the basic principle of heraldry, every c.o.a. must be sole, unique and different from others. Urban coat of arms – a distinctive sign of the urban local government community, constructed in the form of a territorial sign according to specific heraldic rules. Coats of arms of cities may also be coats of arms of municipalities and other territorial units. U.c.o.a. appeared in Poland at the end of the 14th century, and thus much later than the seal imagery of the city seals. The relationships between the two signs are evident – they were both shaped like a territorial sign, but most often it was the adopted c.o.a. of the superior lord, enriched with elements representing the defensive urban architecture. Equally often as the c.o.a. emblem, especially in the earlier period, the image of the patron saint was adopted, who was usually identical with the patron of the parish church. Like all other coats of arms, the u.c.o.a. were specific graphical means of conveying specific information, in this case regarding cities, and not only general information about the existence of specific cities, but also detailed information about the legal-ownership status, religion, geographical location or economy. The range of use of u.c.o.a. has expanded over the last two centuries. In the 19th century bridges, street lanterns and covers of catch pits have been decorated with u.c.o.a. The traditions of urban symbols growing from the preheraldic period marked by the strong influence of the hagiographic iconography, as well as the different genesis of u.c.o.a., the chancellery and not the military as in the case of the knight c.o.a. – brought and fixed the instability of the heraldic form of urban emblems. U.c.o.a. were and are important elements of propaganda and promotional activities of the city, creating its positive image [ J.G. Otto ].

Counterliczniki