Inicjatywa uchwałodawcza mieszkańców

INICJATYWA UCHWAŁODAWCZA MIESZKAŃCÓW (obywatelska inicjatywa uchwałodawcza) – narzędzie → demokracji bezpośredniej przysługujące posiadającym czynne prawo wyborcze do organu stanowiącego mieszkańcom gminy, powiatu i województwa, pozwalające im na przedłożenie projektu uchwały władzom właściwej → jednostki samorządu terytorialnego. Określone minimalne progi liczby podpisów mieszkańców popierających projekt (od którego to warunku zależy nadanie inicjatywie dalszego biegu) są uzależnione od rodzaju i wielkości jednostki. Te minimalne liczby podpisów wynoszą: w gminie do 5 tys. mieszkańców – 100, w gminie do 20 tys. – 200, w gminie powyżej 20 tys. – 300; w powiecie do 100 tys. mieszkańców – 300, w powiecie powyżej 100 tys. – 500; w województwie – 1 tys. mieszkańców. Projekt uchwały zgłoszony przez uprawnionych mieszkańców jednostki samorządu terytorialnego staje się przedmiotem obrad rady/sejmiku na najbliższej sesji po złożeniu projektu, jednak nie później niż po upływie trzech miesięcy od dnia złożenia projektu. Szczegółowe zasady: wnoszenia inicjatyw obywatelskich, tworzenia komitetów inicjatyw uchwałodawczych, promocji obywatelskich inicjatyw uchwałodawczych oraz formalne wymogi, jakim muszą odpowiadać składane projekty, są określane w uchwale rady/sejmiku. Ta forma → demokracji partycypacyjnej została wprowadzona w 2018 r., dzięki przyjęciu ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych. [B. Węglarz]

Literatura: B. Węglarz, Ewolucja lokalnej demokracji bezpośredniej w Polsce po 1989 roku, Kraków 2013.