Translations

System zasług/1/en: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "'''MERIT SYSTEM''' – a system in which personnel decisions in public administration (employment, promotion, business transfer, etc.) are made on the basis of substanti...")
 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 22:38, 31 gru 2019

Objaśnienie komunikatu (prześlij)

Ten komunikat nie posiada dokumentacji. Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.

Tekst źródłowy komunikatu (System zasług)
'''SYSTEM ZASŁUG''' – system, w którym decyzje kadrowe w administracji publicznej (zatrudnienie, awans, przeniesienie służbowe itd.) są podejmowane na podstawie kryteriów merytorycznych (inaczej merytokracja rozumiana jako władza osób utalentowanych). Przeciwieństwo systemu patronażu czy łupów, w którym decydującą rolę w polityce kadrowej odgrywają czynniki pozamerytoryczne (np. polityczne). W rozumieniu socjologicznym zasługi stanowią kryterium wyłaniania elit urzędniczych. Merytoryczność jest ważną cechą koncepcji administracji racjonalnej → Webera. Instytucjonalnie funkcjonowanie s.z. zapewnia → służba cywilna. Konkretnymi rozwiązaniami służącymi temu celowi są np. państwowe, centralne konkursy na stanowiska urzędnicze (Francja), określone systemy awansów (Niemcy), oceny pracownicze (unijna służba cywilna), zarządzanie talentami (Wielka Brytania). Dysfunkcją s.z. jest sytuacja, w której profesjonalni urzędnicy manifestują swoją wyższość wobec polityków czy obywateli (arogancja wynikająca z wiedzy eksperckiej). Sam s.z. stoi w pewnej sprzeczności z koncepcją biurokracji reprezentatywnej, czyli takiej, której skład odzwierciedla strukturę społeczną danego państwa. 
Odnosząc się do historii myśli politycznej, merytokracja jest elementem koncepcji państwa platońskiego. Platon był zwolennikiem rządów mędrców-filozofów. W czasach nowożytnych idea s.z. została wpisana do francuskiej Deklaracji Praw Człowieka i Obywatela w 1789 r. Zgodnie z jej artykułem VI jedynym kryterium dostępu do stanowisk publicznych miały być „cnoty i talenty” obywateli. [Ł. Świetlikowski]
Tłumaczenie'''MERIT SYSTEM''' – a system in which personnel decisions in public administration (employment, promotion, business transfer, etc.) are made on the basis of substantive criteria – merit (also called meritocracy understood as the power of talented people). It is the opposite of the system of patronage or spoils, in which non-merit factors (e.g. political) play a decisive role in the personnel policy. In the sociological sense, merit is a criterion for the selection of official elites. Substantiality is an important feature of the concept of → Weber’s rational administration. Institutionally, the functioning of m.s. is provided by the → civil service. Specific solutions for this purpose are, for example, state, central competitions for official posts (France), specific promotion systems (Germany), employee evaluations (the EU civil service), talent management (Great Britain). The situation in which professional officials manifest their superiority towards politicians or citizens (arrogance resulting from expert knowledge) is a representation of the dysfunction of the m.s. The m.s. alone stands in some contradiction with the concept of a representative bureaucracy, that is one whose composition reflects the social structure of a given state.
Referring to the history of political thought, meritocracy is part of the concept of the Platonic state. Plato was a supporter of the rule of the sages-philosophers. In modern times, the idea of m.s. was included in the French Declaration of Human and Citizens’ Rights in 1789. According to its Article VI, the only criterion for access to public positions were the “virtues and talents” of citizens. [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/%C5%81ukasz_%C5%9Awietlikowski/en Ł. Świetlikowski]]

MERIT SYSTEM – a system in which personnel decisions in public administration (employment, promotion, business transfer, etc.) are made on the basis of substantive criteria – merit (also called meritocracy understood as the power of talented people). It is the opposite of the system of patronage or spoils, in which non-merit factors (e.g. political) play a decisive role in the personnel policy. In the sociological sense, merit is a criterion for the selection of official elites. Substantiality is an important feature of the concept of → Weber’s rational administration. Institutionally, the functioning of m.s. is provided by the → civil service. Specific solutions for this purpose are, for example, state, central competitions for official posts (France), specific promotion systems (Germany), employee evaluations (the EU civil service), talent management (Great Britain). The situation in which professional officials manifest their superiority towards politicians or citizens (arrogance resulting from expert knowledge) is a representation of the dysfunction of the m.s. The m.s. alone stands in some contradiction with the concept of a representative bureaucracy, that is one whose composition reflects the social structure of a given state. Referring to the history of political thought, meritocracy is part of the concept of the Platonic state. Plato was a supporter of the rule of the sages-philosophers. In modern times, the idea of m.s. was included in the French Declaration of Human and Citizens’ Rights in 1789. According to its Article VI, the only criterion for access to public positions were the “virtues and talents” of citizens. [Ł. Świetlikowski]

Counterliczniki