Translations

Nomenklatura kadrowa w administracji (nomenklatura partyjna)/1/en: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "'''PERSONNEL NOMENCLATURE IN ADMINISTRATION (party nomenclature)''' – a concept used primarily in the → Soviet model of public administration, characterized by the s...")
 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 23:00, 31 gru 2019

Objaśnienie komunikatu (prześlij)

Ten komunikat nie posiada dokumentacji. Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.

Tekst źródłowy komunikatu (Nomenklatura kadrowa w administracji (nomenklatura partyjna))
'''NOMENKLATURA KADROWA W ADMINISTRACJI (nomenklatura partyjna)''' – pojęcie stosowane przede wszystkim w ramach → radzieckiego modelu administracji publicznej, charakteryzującego się nadzorem administracji publicznej przez partię komunistyczną. Nom. ówczesna to zespół stanowisk, których obsadzenie wymagało przyzwolenia odpowiednich instancji partii komunistycznej. Nom. nie dotyczyła wyłącznie stanowisk w administracji publicznej, ale także w instytucjach obieralnych (parlament, rady narodowe), życia gospodarczego (kierownictwo firm państwowych) i społecznego (kierownictwa organizacji społecznych, uniwersytetów, związków zawodowych). W krajach realnego socjalizmu upowszechniło się stosowanie tego pojęcia także w odniesieniu do grupy osób pełniących funkcje obsadzane na zasadzie nomenklaturowej. 
W politologii zachodniej i sowietologii pojawiły się nawet teorie, które uznawały nom. za klasę panującą w socjalizmie. Zasadę nomenklatury realizowano w różnych okresach, stosując łącznie – ale w różnych proporcjach – dwie zasady określane przez zachodnią sowietologię mianem rednees (ideowość) i expertness (fachowość). W przypadku niższych stanowisk mogli je obejmować bezpartyjni, ale zawsze konieczna była akceptacja lokalnej (zakładowej) komórki partyjnej. Ocenia się, że zasadą nom. w ZSSR objętych było ok. 3 mln stanowisk w 1982 r., w PRL – 180 tys. w 1980, a w socjalistycznej Czechosłowacji – 100 tys. stanowisk w 1970 r. 
Pojęcie '''nomenklatury partyjnej''' łączy się z patologiczną partyjnością. O ile w okresie Polski Ludowej oznaczało zlanie się aparatu partyjnego z aparatem państwowym, poprzez kierowanie na stanowiska urzędnicze osób będących członkami Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Stronnictwa Demokratycznego i Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, o tyle w ustroju demokratycznym zjawisko to może wystąpić w postaci obsady stanowisk w administracji publicznej przez osoby wskazane i popierane przez aktualnie rządzącą partię polityczną. Osoby przyjęte na skutek interwencji politycznej przeważnie nie kierują się interesem służby publicznej, nie muszą legitymować się wiedzą, kwalifikacjami i umiejętnościami, tylko posłuszeństwem wobec partii, która skierowała ich do tej pracy (J. Boć). (→ służba cywilna; neutralność polityczna; kierownicza rola partii wobec administracji) [D. Długosz, J. Itrich-Drabarek]
Tłumaczenie'''PERSONNEL NOMENCLATURE IN ADMINISTRATION (party nomenclature)''' – a concept used primarily in the → Soviet model of public administration, characterized by the supervision of public administration by the communist party. Nom. at that time was a set of positions whose filling required the consent of the relevant communist party instances. Nom. did not concern only positions in public administration, but also in elective institutions (parliament, national councils), economic (management of state-owned companies) and social life (management of social organisations, universities, trade unions). In real socialism countries, the use of this concept has also become widespread in relation to the group of people performing functions based on nomenclature.
In Western political science and sovietology, there appeared theories that recognized the nom. as the reigning class in socialism. The principle of nomenclature was implemented in different periods, applying a combination – in different proportions – two principles defined by Western sovietology as redness (ideology) and expertness (professionalism). Lower positions could be held by non-party candidates, but it was always necessary to gain approval of the local (company) party cell. It is estimated that in the USSR about 3 million jobs in 1982 were covered by the principle of nom., in the PPR in 1980 – 180 000, and in socialist Czechoslovakia in 1970 – 100 000 positions.
The concept of '''party nomenclature''' is linked to pathological party membership. While in the period of People’s Poland it meant the merging of the party apparatus with the state apparatus by nominating to official positions members of the Polish United Workers’ Party, the Democratic Party and the United People’s Party, in the democratic system this phenomenon may occur in the form of staffing in public administration by persons designated and supported by the currently ruling political party. People employed as a result of political intervention are usually not guided by the interest of public service, they do not have to prove their knowledge, qualifications and skills, but only obedience to the party which gave them the job. (J. Boć). (→ civil service; political neutrality; managerial role of the party towards administration) [D. Długosz, [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Jolanta_Itrich-Drabarek/en J. Itrich-Drabarek]]

PERSONNEL NOMENCLATURE IN ADMINISTRATION (party nomenclature) – a concept used primarily in the → Soviet model of public administration, characterized by the supervision of public administration by the communist party. Nom. at that time was a set of positions whose filling required the consent of the relevant communist party instances. Nom. did not concern only positions in public administration, but also in elective institutions (parliament, national councils), economic (management of state-owned companies) and social life (management of social organisations, universities, trade unions). In real socialism countries, the use of this concept has also become widespread in relation to the group of people performing functions based on nomenclature. In Western political science and sovietology, there appeared theories that recognized the nom. as the reigning class in socialism. The principle of nomenclature was implemented in different periods, applying a combination – in different proportions – two principles defined by Western sovietology as redness (ideology) and expertness (professionalism). Lower positions could be held by non-party candidates, but it was always necessary to gain approval of the local (company) party cell. It is estimated that in the USSR about 3 million jobs in 1982 were covered by the principle of nom., in the PPR in 1980 – 180 000, and in socialist Czechoslovakia in 1970 – 100 000 positions. The concept of party nomenclature is linked to pathological party membership. While in the period of People’s Poland it meant the merging of the party apparatus with the state apparatus by nominating to official positions members of the Polish United Workers’ Party, the Democratic Party and the United People’s Party, in the democratic system this phenomenon may occur in the form of staffing in public administration by persons designated and supported by the currently ruling political party. People employed as a result of political intervention are usually not guided by the interest of public service, they do not have to prove their knowledge, qualifications and skills, but only obedience to the party which gave them the job. (J. Boć). (→ civil service; political neutrality; managerial role of the party towards administration) [D. Długosz, J. Itrich-Drabarek]

Źródło: „http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php?title=Translations:Nomenklatura_kadrowa_w_administracji_(nomenklatura_partyjna)/1/en&oldid=12022”
Counterliczniki