Translations

Prawo urzędnicze/1/en: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "'''OFFICIAL LAW''' ̶ a term defining a number of constitutional and statutory solutions, ordinances and ordinances aimed at regulating the public law status of employ...")
 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 14:02, 1 sty 2020

Objaśnienie komunikatu (prześlij)

Ten komunikat nie posiada dokumentacji. Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.

Tekst źródłowy komunikatu (Prawo urzędnicze)
'''PRAWO URZĘDNICZE''' – pojęcie określające szereg rozwiązań konstytucyjnych, ustawowych, rozporządzeń i zarządzeń mających na celu regulację publicznoprawnego statusu pracowników i urzędników zatrudnionych w urzędach organów administracji publicznej oraz w innych urzędach i jednostkach w strukturze administracji publicznej. Część badaczy nazywa go też prawem służby publicznej, co oznacza, że regulacje pr.urz. obejmują normy prawne kierowane do osób zatrudnionych przy wykonywaniu zadań z zakresu administracji publicznej we wszystkich jednostkach państwa. Pracownik państwowy jako kategoria normatywna mógłby uzasadniać szerokie ujęcie pr.urz., jednak posługują się nim jedynie umowy międzynarodowe w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, gdzie przez pracownika państwowego rozumie się osoby fizyczne pełniące funkcje państwowe dla rządu. 
Historycznie w Polsce posługiwano się określeniem pr.urz. w okresie międzywojennym i tuż powojennym. Od lat 50. XX wieku pr.urz. w Polsce ulegało ciągłej ewolucji, łącznie z nazwą – używano pojęć prawo służby państwowej, prawo pracowników administracji państwowej. Powrót do klasycznych koncepcji pr.urz. w Polsce nastąpił po uchwaleniu ustawy o pracownikach urzędów państwowych w 1982 roku.
Przedmiotem pr.urz. są urzędnicze stosunki pracy, tzn. stosunki prawne, którym podlegają osoby rekrutowane do pracy w urzędzie, zatrudnione na stanowiskach urzędniczych (wykonujące zadania mające publicznoprawny charakter, podlegające regulacjom określonym w → pragmatykach urzędniczych). W Polsce pr.urz. obejmuje się osoby zatrudnione na stanowiskach urzędniczych w administracji rządowej (członków korpusu służby cywilnej i służby zagranicznej), samorządowej (pracowników samorządowych) oraz w pozostałych urzędach państwowych (urzędników państwowych zatrudnionych np. w Kancelarii Sejmu, Senatu, Prezydenta RP, Biura RPO). Poza pr.urz. pozostają osoby zatrudnione w urzędach na innych niż urzędniczych stanowiskach pracy (np. na stanowiskach obsługi), funkcjonariusze służb państwowych tzw. mundurowych (Straż Graniczna, Służba Więzienna, Służba Celno-Skarbowa, Policja, Państwowa Straż Pożarna, Służba Ochrony Państwa, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Agencja Wywiadu i Straż Marszałkowska oraz wojsko), sędziowie i prokuratorzy. 
Zdaniem Teresy Górzyńskiej pr.urz. nie należy kwalifikować jako prawa pracy ze względu na ścisły związek regulacji pr.urz. z funkcjonowaniem administracji publicznej jako struktury państwa. (→ urzędnik) [J. Itrich-Drabarek]
Tłumaczenie'''OFFICIAL LAW'''  ̶  a term defining a number of constitutional and statutory solutions, ordinances and ordinances aimed at regulating the public law status of employees and officials employed in the offices of public administration bodies and in other offices and units in the structure of public administration. Some researchers also call it public service law, which means that the regulations cover legal norms addressed to persons employed in performing public administration tasks in all state entities. A state employee as a normative category could justify a broad approach to the law, but it is only used by international agreements on the avoidance of double taxation, where a state employee is understood as natural person performing state functions for the government.
Historically, in Poland the term was used in the interwar period and just after the war. From the 1950s o.l. constantly evolved, including the name - the terms law of state service and law of state administration employees were used. Return to the classic concepts of o.l. in Poland followed the adoption of the Act on employees of state offices in 1982.
The subject of official law are employment relations; the following persons are subject to this law: persons in the process of recruitment for a clerk position, those employed in clerical positions (performing tasks of public law character, subject to the regulations specified in → official pragmatics). In Poland, o.l. embraces persons employed in official positions in government administration (members of the civil service and foreign service corps), local government (local government employees) and in other state offices (state officials employed e.g. in the Chancellery of the Sejm and Senate, Chancellery of the President of the Republic of Poland, the Commissioner’s For Human Rights Bureau ). O.l. does not cover persons employed in offices who, however, do not fulfill official positions (e.g. service positions), officers of state so-called uniformed services (Border Guard, Prison Service, Customs and Tax Service, Police, State Fire Service, State Protection Service, Internal Security Agency, Central Anti-Corruption Bureau, Intelligence Agency and Marshal's Guard and the army), judges and prosecutors.
According to Teresa Górzyńska, o.l. should not be qualified as labor law due to the close relationship between regulations of the Act with the functioning of public administration as a structure of the state. (→ official) [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Jolanta_Itrich-Drabarek/en J. Itrich-Drabarek]]

OFFICIAL LAW ̶ a term defining a number of constitutional and statutory solutions, ordinances and ordinances aimed at regulating the public law status of employees and officials employed in the offices of public administration bodies and in other offices and units in the structure of public administration. Some researchers also call it public service law, which means that the regulations cover legal norms addressed to persons employed in performing public administration tasks in all state entities. A state employee as a normative category could justify a broad approach to the law, but it is only used by international agreements on the avoidance of double taxation, where a state employee is understood as natural person performing state functions for the government. Historically, in Poland the term was used in the interwar period and just after the war. From the 1950s o.l. constantly evolved, including the name - the terms law of state service and law of state administration employees were used. Return to the classic concepts of o.l. in Poland followed the adoption of the Act on employees of state offices in 1982. The subject of official law are employment relations; the following persons are subject to this law: persons in the process of recruitment for a clerk position, those employed in clerical positions (performing tasks of public law character, subject to the regulations specified in → official pragmatics). In Poland, o.l. embraces persons employed in official positions in government administration (members of the civil service and foreign service corps), local government (local government employees) and in other state offices (state officials employed e.g. in the Chancellery of the Sejm and Senate, Chancellery of the President of the Republic of Poland, the Commissioner’s For Human Rights Bureau ). O.l. does not cover persons employed in offices who, however, do not fulfill official positions (e.g. service positions), officers of state so-called uniformed services (Border Guard, Prison Service, Customs and Tax Service, Police, State Fire Service, State Protection Service, Internal Security Agency, Central Anti-Corruption Bureau, Intelligence Agency and Marshal's Guard and the army), judges and prosecutors. According to Teresa Górzyńska, o.l. should not be qualified as labor law due to the close relationship between regulations of the Act with the functioning of public administration as a structure of the state. (→ official) [J. Itrich-Drabarek]

Counterliczniki