Administracja Unii Europejskiej: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''ADMINISTRACJA UNII EUROPEJSKIEJ''' – celowa działalność prowadzona przez unijne instytucje, agencje oraz jednostki organizacyjne w celu realizacji postanowień traktatów europejskich ( → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja administracja]). A.UE opiera się na analogicznych zasadach, jak administracja narodowa: miejsce interesu narodowego zajmuje interes Unii, odpowiednikami urzędników są urzędnicy i funkcjonariusze unijni (zatrudnieni na podstawie umowy o pracę na zasadzie mianowania w instytucjach i agencjach UE), miejsce organów państwa – instytucje unijne, miejsce przepisów krajowych (m.in. konstytucji, ustaw, rozporządzeń, dekretów) – akty prawa unijnego (m.in. traktaty, dyrektywy, rozporządzenia). Jej organizacja i funkcjonowanie bazują na wzorcach zaczerpniętych z administracji państw członkowskich. A.UE nie ma charakteru jednolitego. Rozróżnia się trzy jej rodzaje: 1. a. polityczną (Rada Europejska i Rada UE), 2. a. biurokratyczną (Komisja i agencje), 3. a. urzędniczą. W sensie urzędniczym a. UE oznacza europejską służbę cywilną, czyli korpus urzędniczy rekrutowany w konkursach na stanowiska w instytucjach i agencjach UE przez Europejski Urząd Doboru Kadr (ang. European Personnel Selection Office). Zgodnie z TFUE instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii, wykonując swoje zadania, korzystają ze wsparcia otwartej, efektywnej i niezależnej administracji europejskiej [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Krzysztof_Tomaszewski K. Tomaszewski]]. | + | '''ADMINISTRACJA UNII EUROPEJSKIEJ''' – celowa działalność prowadzona przez unijne instytucje, agencje oraz jednostki organizacyjne w celu realizacji postanowień traktatów europejskich ( → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja administracja]). A.UE opiera się na analogicznych zasadach, jak administracja narodowa: miejsce interesu narodowego zajmuje interes Unii, odpowiednikami urzędników są urzędnicy i funkcjonariusze unijni (zatrudnieni na podstawie umowy o pracę na zasadzie mianowania w instytucjach i agencjach UE), miejsce organów państwa – instytucje unijne, miejsce przepisów krajowych (m.in. konstytucji, ustaw, rozporządzeń, dekretów) – akty prawa unijnego (m.in. traktaty, dyrektywy, rozporządzenia). Jej organizacja i funkcjonowanie bazują na wzorcach zaczerpniętych z administracji państw członkowskich. A.UE nie ma charakteru jednolitego. Rozróżnia się trzy jej rodzaje: 1. a. polityczną (Rada Europejska i Rada UE), 2. a. biurokratyczną (Komisja i agencje), 3. a. urzędniczą. W sensie urzędniczym a. UE oznacza europejską służbę cywilną, czyli korpus urzędniczy rekrutowany w konkursach na stanowiska w instytucjach i agencjach UE przez Europejski Urząd Doboru Kadr (ang. European Personnel Selection Office). Zgodnie z TFUE instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii, wykonując swoje zadania, korzystają ze wsparcia otwartej, efektywnej i niezależnej administracji europejskiej [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Krzysztof_Tomaszewski K. Tomaszewski] ]. |
'''Literatura''': Ch. Groutage, ''Jak zostać urzędnikiem Unii Europejskiej'', Warszawa 2008 ■ M. Małecki, K. T''omaszewski, Status urzędnika Unii Europejskiej'', Warszawa 2005 ■ J. Supernat, ''Administracja Unii Europejskiej. Zagadnienia wybrane'', Wrocław 2013 | '''Literatura''': Ch. Groutage, ''Jak zostać urzędnikiem Unii Europejskiej'', Warszawa 2008 ■ M. Małecki, K. T''omaszewski, Status urzędnika Unii Europejskiej'', Warszawa 2005 ■ J. Supernat, ''Administracja Unii Europejskiej. Zagadnienia wybrane'', Wrocław 2013 | ||
Wersja z 12:34, 16 maj 2018
ADMINISTRACJA UNII EUROPEJSKIEJ – celowa działalność prowadzona przez unijne instytucje, agencje oraz jednostki organizacyjne w celu realizacji postanowień traktatów europejskich ( → administracja). A.UE opiera się na analogicznych zasadach, jak administracja narodowa: miejsce interesu narodowego zajmuje interes Unii, odpowiednikami urzędników są urzędnicy i funkcjonariusze unijni (zatrudnieni na podstawie umowy o pracę na zasadzie mianowania w instytucjach i agencjach UE), miejsce organów państwa – instytucje unijne, miejsce przepisów krajowych (m.in. konstytucji, ustaw, rozporządzeń, dekretów) – akty prawa unijnego (m.in. traktaty, dyrektywy, rozporządzenia). Jej organizacja i funkcjonowanie bazują na wzorcach zaczerpniętych z administracji państw członkowskich. A.UE nie ma charakteru jednolitego. Rozróżnia się trzy jej rodzaje: 1. a. polityczną (Rada Europejska i Rada UE), 2. a. biurokratyczną (Komisja i agencje), 3. a. urzędniczą. W sensie urzędniczym a. UE oznacza europejską służbę cywilną, czyli korpus urzędniczy rekrutowany w konkursach na stanowiska w instytucjach i agencjach UE przez Europejski Urząd Doboru Kadr (ang. European Personnel Selection Office). Zgodnie z TFUE instytucje, organy i jednostki organizacyjne Unii, wykonując swoje zadania, korzystają ze wsparcia otwartej, efektywnej i niezależnej administracji europejskiej [ K. Tomaszewski ].
Literatura: Ch. Groutage, Jak zostać urzędnikiem Unii Europejskiej, Warszawa 2008 ■ M. Małecki, K. Tomaszewski, Status urzędnika Unii Europejskiej, Warszawa 2005 ■ J. Supernat, Administracja Unii Europejskiej. Zagadnienia wybrane, Wrocław 2013