Translations

Państwo policyjne/1/en: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "'''POLICE STATE''' (→ police) – this term has two meanings. In the period of absolutism, the police (p.) meant the general state authority or the whole regulation ca...")
 
(Brak różnic)

Aktualna wersja na dzień 16:59, 1 sty 2020

Objaśnienie komunikatu (prześlij)

Ten komunikat nie posiada dokumentacji. Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.

Tekst źródłowy komunikatu (Państwo policyjne)
'''PAŃSTWO POLICYJNE''' (→ policja) – termin ten ma dwa znaczenia. W okresie absolutyzmu przez policję (p.) rozumiano ogół władzy państwowej czy też ogół reglamentacji realizowanej przez państwo we wszystkich dziedzinach życia (poprzez zakazy i nakazy) za pomocą przepisów prawnych, w celu zapewnienia dobrobytu społecznego. Jego synonimem jest pojęcie administracji państwowej. Od XVIII w. zaczęto mówić o „policji dobrobytu” i „policji bezpieczeństwa” (zapewnienia obywatelom bezpieczeństwa). To drugie pojęcie jest źródłem późniejszego pojęcia „państwa policyjnego”. P. zaczęła być postrzegana jako nadzór państwa nad społeczeństwem, co w XIX w. miało silny związek z narodzinami organizacji walczących, także w konspiracji, metodami walki zbrojnej, z zastanym porządkiem absolutystycznym (Rosja, Austro-Węgry, Prusy). P. zajmująca się ochroną porządku politycznego zaczęła być nazywana „policją polityczną”. Wyposażona została w prawo i instrumenty nadzoru społeczeństwa, w tym niejawnego (podsłuch, nadzór korespondencji, w organizacjach politycznych niejawni agenci itp., śledzenie) oraz stosowania przymusu (aresztowania). W czasach przednowoczesnych do państw o charakterze policyjnym zaliczyć można Ruś Iwana Groźnego (Oprycznina). P. jako zorganizowana formacja istniała w państwach europejskich od wieku XVIII (Francja, Rosja) bądź XIX (Wielka Brytania).
Istotą pań.polic. nie jest wykorzystanie przez władzę wykonawczą lub partię rządzącą p. do zapewnienia porządku społecznego i ochrony ładu konstytucyjnego, ale jej funkcjonowanie bez kontroli ze strony prawa i społeczeństwa – umożliwiające arbitralne działanie. P. samodzielnie (bez nadzoru) i najczęściej niejawnie dobiera środki działania (procedury podsłuchu, przesłuchania, zatrzymania), brak jest możliwości do kwestionowania przez obywatela (np. przed sądami) zarówno zastosowanych przez p. wobec niego środków, jak i stosowania przez p. nadzoru wobec życia społeczno-politycznego (nadzór na partiami, stowarzyszeniami, uniwersytetami). P. nadzoruje całe życie społeczne, zbiera bez kontroli informacje dotyczące obywateli, często nie podlega cywilnej, a zwłaszcza demokratycznej kontroli społecznej i politycznej. Celem jest wyeliminowanie opozycji i przeciwników politycznych grupy rządzącej oraz sprawowanie kontroli nad swobodami obywatelskimi, a nawet ich wyeliminowanie. Uprawnienia służb policyjnych i specjalnych mają bardzo szeroki i niekontrolowany zasięg i są często arbitralne i uznaniowe. 
Przykładami pań.pol. są przede wszystkim państwa absolutne (np. carska Rosja – Ochrana), autorytarne (napoleońska Francja – policja ministra Fouche) oraz państwa dyktatorskie (autorytarne i totalitarne), chociaż nie w każdym z nich policja polityczna jest głównym podmiotem władzy. Z pewnością zaliczyć do tej grupy można III Rzeszę (rola SS i Gestapo), stalinowski Związek Radziecki (NKWD), Irak w czasach Sadama Husajna. Metodami pań.pol. – choć pod kontrolą partii (państwo partyjne) – posługuje się / posługiwała większość państw niedemokratycznych, tak w przeszłości – np. PRL, NRD (Stasi), jak i współcześnie – autorytarne państwa arabskie czy azjatyckie. Przeciwieństwem pań.pol. jest państwo prawa, w którym organy administracji (w tym p.) działają na podstawie i w granicach prawa ustanawianego przez demokratyczne władze, zwłaszcza parlament. [D. Długosz]
Tłumaczenie'''POLICE STATE''' (→ police) – this term has two meanings. In the period of absolutism, the police (p.) meant the general state authority or the whole regulation carried out by the state in all areas of life (through prohibitions and orders) by means of legal provisions, in order to ensure social well-being. Its synonym is the concept of state administration. From the 18th century, people began to talk about “welfare police” and “security police” (ensuring security for citizens). This second concept is the source of the later concept of “police state”. P. began to be perceived as the supervision of the state over society, which in the 19th century had a strong connection with the birth of organisations fighting, also in conspiracy, by methods of armed fights, with the existing absolutist order (Russia, Austro-Hungary, Prussia). P. dealing with the protection of the political order began to be called the “political police”. It was equipped with the right and instruments of public surveillance, including secret surveillance (eavesdropping, supervision of correspondence, secret agents in political organisations, etc., tracing) and the use of coercion (arrest). In pre-modern times, Russia in the times of Ivan the Terrible (Oprichnina) could be characterized as the police state. P. as an organised formation existed in European countries from the 18th century (France, Russia) or 19th century (Great Britain).
The essence of the p.s. is not the use of police by the executive authority or the ruling party to ensure social order and protect the constitutional order, but rather its functioning without control by law and society – enabling arbitrary action. P. independently (without supervision) and most often implicitly selects the means of action (procedures of wiretapping, interrogation, detention), there is no possibility for the citizen to question (e.g., in front of courts) both the measures taken by p. towards him/her, and the use by p. of supervision over socio-political life (supervision over parties, associations, universities). P. supervises the whole social life, gathers information about citizens without any control, often is not subject to civilian, and especially democratic social and political control. The goal is to eliminate the opposition and political opponents of the ruling group and to exercise control over, or even eliminate, civic freedoms. The powers of police and special services have a very wide and uncontrolled range and are often arbitrary and discretionary. 
Examples of p.s. are foremost absolute states (e.g. Tsarist Russia – Ochrana), authoritarian (Napoleonic France – police of Minister Fouche) and dictatorial states (authoritarian and totalitarian), although not in each one of them the political police is the main subject of power. Certainly, the Third Reich (the role of the SS and the Gestapo), the Stalinist Soviet Union (NKVD), and Iraq in times of Saddam Hussein can be included in this group. The methods of the p.s. – although under the control of the party (party state) – are/were used by most of the undemocratic states, both in the past – e.g. the People’s Republic of Poland, the GDR (Stasi), and now – authoritarian Arab or Asian states. The opposite of the p.s. is the rule of law, in which administrative bodies (including p.) operate on the basis and within the limits of the law established by democratic authorities, especially the parliament. [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Dagmir_D%C5%82ugosz D. Długosz]]

POLICE STATE (→ police) – this term has two meanings. In the period of absolutism, the police (p.) meant the general state authority or the whole regulation carried out by the state in all areas of life (through prohibitions and orders) by means of legal provisions, in order to ensure social well-being. Its synonym is the concept of state administration. From the 18th century, people began to talk about “welfare police” and “security police” (ensuring security for citizens). This second concept is the source of the later concept of “police state”. P. began to be perceived as the supervision of the state over society, which in the 19th century had a strong connection with the birth of organisations fighting, also in conspiracy, by methods of armed fights, with the existing absolutist order (Russia, Austro-Hungary, Prussia). P. dealing with the protection of the political order began to be called the “political police”. It was equipped with the right and instruments of public surveillance, including secret surveillance (eavesdropping, supervision of correspondence, secret agents in political organisations, etc., tracing) and the use of coercion (arrest). In pre-modern times, Russia in the times of Ivan the Terrible (Oprichnina) could be characterized as the police state. P. as an organised formation existed in European countries from the 18th century (France, Russia) or 19th century (Great Britain). The essence of the p.s. is not the use of police by the executive authority or the ruling party to ensure social order and protect the constitutional order, but rather its functioning without control by law and society – enabling arbitrary action. P. independently (without supervision) and most often implicitly selects the means of action (procedures of wiretapping, interrogation, detention), there is no possibility for the citizen to question (e.g., in front of courts) both the measures taken by p. towards him/her, and the use by p. of supervision over socio-political life (supervision over parties, associations, universities). P. supervises the whole social life, gathers information about citizens without any control, often is not subject to civilian, and especially democratic social and political control. The goal is to eliminate the opposition and political opponents of the ruling group and to exercise control over, or even eliminate, civic freedoms. The powers of police and special services have a very wide and uncontrolled range and are often arbitrary and discretionary. Examples of p.s. are foremost absolute states (e.g. Tsarist Russia – Ochrana), authoritarian (Napoleonic France – police of Minister Fouche) and dictatorial states (authoritarian and totalitarian), although not in each one of them the political police is the main subject of power. Certainly, the Third Reich (the role of the SS and the Gestapo), the Stalinist Soviet Union (NKVD), and Iraq in times of Saddam Hussein can be included in this group. The methods of the p.s. – although under the control of the party (party state) – are/were used by most of the undemocratic states, both in the past – e.g. the People’s Republic of Poland, the GDR (Stasi), and now – authoritarian Arab or Asian states. The opposite of the p.s. is the rule of law, in which administrative bodies (including p.) operate on the basis and within the limits of the law established by democratic authorities, especially the parliament. [D. Długosz]

Counterliczniki