Faworytyzm, nepotyzm i kumoterstwo

FAWORYTYZM, NEPOTYZM I KUMOTERSTWO – zjawiska negatywne z perspektywy przestrzegania zasad służby publicznej, jednak często bagatelizowane i niezauważane. Faworytyzm określa się jako układ stosunków, w którym ulubieńcy mają stanowiska i wpływy, kumoterstwo – jako wzajemne popieranie się ludzi związanych pokrewieństwem, zażyłością, wspólnymi, nie zawsze uczciwymi interesami, a nepotyzm – nadużycie zajmowanego stanowiska przez faworyzowanie, protegowanie osób blisko prywatnie związanych z urzędnikiem/politykiem, jego krewnych. Niekorzystne skutki tych zjawisk mogą nastąpić nie tylko wewnątrz struktur administracji publicznej (przykład – koszty finansowe związane z decyzjami podejmowanymi przez niekompetentnych, lecz np. spokrewnionych pracowników czy niekorzystne i nieoptymalne wybory przy przetargach publicznych), lecz również – w wyniku oddziaływania społecznego i ekonomicznego – poza nią. Wysoki poziom n. niszczy zaufanie obywatela do instytucji życia publicznego. N. czy k. wchodzą w kolizję z zasadą sprawiedliwości, która konsoliduje społeczeństwo i tworzy podstawy państwa demokratycznego. Sprawiedliwość tak rozumiana dotyczy równości obywateli wobec prawa oraz równości traktowania ich przez instytucje publiczne [ J. Itrich-Drabarek ].

Literatura: J. Itrich-Drabarek, Uwarunkowania, standardy i kierunki zmian służby cywilnej w Polsce na tle europejskim, Warszawa 2010.