Wersja z 10:38, 10 cze 2019
Objaśnienie komunikatu (prześlij ) Ten komunikat nie posiada dokumentacji.
Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.
Tekst źródłowy komunikatu (Prezes Rady Ministrów )
'''PREZES RADY MINISTRÓW''' (ang. ''prime minister''; fr. ''premier'' – pierwszy) – konstytucyjny organ władzy wykonawczej w Rzeczypospolitej Polskiej, stoi na czele → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Rada_Ministrów Rady Ministrów] (r.min.; rządu), odpowiada za działania całego zespołu, a niekiedy również za działania indywidualnych członków. Jest najważniejszy w całym rządzie (''primus inter pares''). W zależności od kraju różnie nazywany, np. w Wielkiej Brytanii – ''prime minister'', we Francji – ''le premier ministre''; w Polsce – prezes rady ministrów (premier); w Niemczech – kanclerz, w Irlandii – ''taoiseach''. P.r.min. może być przywódcą rządu jednopartyjnego, a jednocześnie partii mającej większość w parlamencie, może też przewodzić koalicji dwóch lub więcej partii politycznych. Nie zawsze szef r.min. przewodzi rządowi/gabinetowi mającemu poparcie większości – wówczas mówi się o rządzie mniejszościowym. W systemach prezydenckich to prezydent jest jednocześnie szefem rządu i całej władzy wykonawczej. W ramach systemu rządów parlamentarno-gabinetowych formalnie dualistyczna władza wykonawcza dzielona jest między rząd, ze stojącym na jego czele p.r.min. , i głowę państwa. P.r.min. rządzi za sprawą większości w parlamencie i przy jej wsparciu. W Polsce p.r.min. desygnuje, a następnie powołuje prezydent RP. P.r.min. reprezentuje rząd oraz kieruje jego pracami. W celu realizacji delegacji ustawowych wydaje rozporządzenia, a także zarządzenia mające charakter wewnętrzny, wydawane tylko na podstawie ustawy. Zapewnia wykonanie polityki r.min. i określa sposoby jej wykonywania, a także koordynuje i kontroluje pracę jej członków. Sprawuje nadzór (co do zgodności działania z prawem) nad samorządem terytorialnym, jest zwierzchnikiem służbowym pracowników administracji rządowej oraz zwierzchnikiem korpusu → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Służba_cywilna służby cywilnej]. Premier może zwrócić się do sejmu o wyrażenie rządowi wotum zaufania. Może złożyć wniosek do prezydenta RP o dokonanie zmian w składzie rządu. P.r.min. składa dymisję rządu na pierwszym posiedzeniu nowo wybranego sejmu. Składa dymisję rządu również w razie: nieuchwalenia przez sejm wotum zaufania dla r.min., wyrażenia r.min. → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Wotum_nieufno%C5%9Bci wotum nieufności] oraz złożonej przez siebie rezygnacji [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Izabela_Malinowska I. Malinowska], [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Ma%C5%82gorzata_Kaczorowska M. Kaczorowska] ].
'''PREZES RADY MINISTRÓW''' (ang. ''prime minister''; fr. ''premier'' – pierwszy) – konstytucyjny organ władzy wykonawczej w Rzeczypospolitej Polskiej, stoi na czele → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Rada_Ministrów Rady Ministrów] (r.min.; rządu), odpowiada za działania całego zespołu, a niekiedy również za działania indywidualnych członków. Jest najważniejszy w całym rządzie (''primus inter pares''). W zależności od kraju różnie nazywany, np. w Wielkiej Brytanii – ''prime minister'', we Francji – ''le premier ministre''; w Polsce – prezes rady ministrów (premier); w Niemczech – kanclerz, w Irlandii – ''taoiseach''. P.r.min. może być przywódcą rządu jednopartyjnego, a jednocześnie partii mającej większość w parlamencie, może też przewodzić koalicji dwóch lub więcej partii politycznych. Nie zawsze szef r.min. przewodzi rządowi/gabinetowi mającemu poparcie większości – wówczas mówi się o rządzie mniejszościowym. W systemach prezydenckich to prezydent jest jednocześnie szefem rządu i całej władzy wykonawczej. W ramach systemu rządów parlamentarno-gabinetowych formalnie dualistyczna władza wykonawcza dzielona jest między rząd, ze stojącym na jego czele p.r.min. , i głowę państwa. P.r.min. rządzi za sprawą większości w parlamencie i przy jej wsparciu. W Polsce p.r.min. desygnuje, a następnie powołuje prezydent RP. P.r.min. reprezentuje rząd oraz kieruje jego pracami. W celu realizacji delegacji ustawowych wydaje rozporządzenia, a także zarządzenia mające charakter wewnętrzny, wydawane tylko na podstawie ustawy. Zapewnia wykonanie polityki r.min. i określa sposoby jej wykonywania, a także koordynuje i kontroluje pracę jej członków. Sprawuje nadzór (co do zgodności działania z prawem) nad samorządem terytorialnym, jest zwierzchnikiem służbowym pracowników administracji rządowej oraz zwierzchnikiem korpusu → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Służba_cywilna służby cywilnej]. Premier może zwrócić się do sejmu o wyrażenie rządowi wotum zaufania. Może złożyć wniosek do prezydenta RP o dokonanie zmian w składzie rządu. P.r.min. składa dymisję rządu na pierwszym posiedzeniu nowo wybranego sejmu. Składa dymisję rządu również w razie: nieuchwalenia przez sejm wotum zaufania dla r.min., wyrażenia r.min. → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Wotum_nieufno%C5%9Bci wotum nieufności] oraz złożonej przez siebie rezygnacji [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Izabela_Malinowska I. Malinowska], [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Ma%C5%82gorzata_Kaczorowska M. Kaczorowska] ]. Tłumaczenie '''ПРЕДСЕДАТЕЛЬ СОВЕТА МИНИСТРОВ''' (aнгл. prime minister; франц. premier – pierwszy) – конституционный исполнительный орган в Республике Польша, возглавляет → Совет министров (правительство), отвечает за деятельность всех работников, а иногда и за отдельных членов правительства. Является главным лицом во всем правительстве (primus inter pares). В зависимости от страны его называют иначе, например, в Великобритании – prime minister, во Франции - le premier ministre; в Польше - председатель Совета министров (премьер); в Германии - канцлер, а в Ирландии – taoiseach. Председатель Совета министров может быть председателем однопартийного правительства и в то же время партии, имеющей большинство в парламенте, или может возглавлять коалицию из двух или более политических партий. Не всегда глава Совета министров возглавляет правительство/кабинет имеющий поддержку большинства - в таких случаях говорится о правительстве меньшинства. В президентской системе президент является одновременно главой правительства и всей исполнительной власти. В системе президентско-парламентского правления формально дуалистическая исполнительная власть делится между правительством вместе с главой правительства - председателем Совета министров и главой государства. Председатель Совета министров управляет благодаря большинству голосов в парламенте и при его поддержке. В Польше Президент Республики Польша выдвигает и затем назначает председателя Совета министров. Председатель Совета министров представляет правительство и руководит его работой. В целях осуществления уставных полномочий он издает постановления, а также распоряжения внутреннего характера, издаваемые только на основании закона. Обеспечивает реализацию политики Совета министров и определяет способы ее осуществления, а также координирует и контролирует работу своих членов. Он курирует (с точки зрения соблюдения законодательства) местное самоуправление, является официальной главой государственной администрации и главой → корпуса государственной службы. Премьер-министр может обратиться к Сейму с просьбой выразить вотум доверия правительству. Он может представить президенту Республики Польша предложение об изменении состава правительства. Председатель Совета министров на первом заседании новоизбранного Сейма отправляет правительство в отставку. Также отправляет правительство в отставку в случае: неодобрения Сеймом вотум доверия для Совета министров, выражения Советом министров → вотум недоверия и заявления об отставке по собственному желанию [ И. Малиновска, М. Качоровска ]. ПРЕДСЕДАТЕЛЬ СОВЕТА МИНИСТРОВ (aнгл. prime minister; франц. premier – pierwszy) – конституционный исполнительный орган в Республике Польша, возглавляет → Совет министров (правительство), отвечает за деятельность всех работников, а иногда и за отдельных членов правительства. Является главным лицом во всем правительстве (primus inter pares). В зависимости от страны его называют иначе, например, в Великобритании – prime minister, во Франции - le premier ministre; в Польше - председатель Совета министров (премьер); в Германии - канцлер, а в Ирландии – taoiseach. Председатель Совета министров может быть председателем однопартийного правительства и в то же время партии, имеющей большинство в парламенте, или может возглавлять коалицию из двух или более политических партий. Не всегда глава Совета министров возглавляет правительство/кабинет имеющий поддержку большинства - в таких случаях говорится о правительстве меньшинства. В президентской системе президент является одновременно главой правительства и всей исполнительной власти. В системе президентско-парламентского правления формально дуалистическая исполнительная власть делится между правительством вместе с главой правительства - председателем Совета министров и главой государства. Председатель Совета министров управляет благодаря большинству голосов в парламенте и при его поддержке. В Польше Президент Республики Польша выдвигает и затем назначает председателя Совета министров. Председатель Совета министров представляет правительство и руководит его работой. В целях осуществления уставных полномочий он издает постановления, а также распоряжения внутреннего характера, издаваемые только на основании закона. Обеспечивает реализацию политики Совета министров и определяет способы ее осуществления, а также координирует и контролирует работу своих членов. Он курирует (с точки зрения соблюдения законодательства) местное самоуправление, является официальной главой государственной администрации и главой → корпуса государственной службы. Премьер-министр может обратиться к Сейму с просьбой выразить вотум доверия правительству. Он может представить президенту Республики Польша предложение об изменении состава правительства. Председатель Совета министров на первом заседании новоизбранного Сейма отправляет правительство в отставку. Также отправляет правительство в отставку в случае: неодобрения Сеймом вотум доверия для Совета министров, выражения Советом министров → вотум недоверия и заявления об отставке по собственному желанию [ И. Малиновска, М. Качоровска ].
