Wersja z 13:37, 6 lip 2019
Objaśnienie komunikatu (prześlij ) Ten komunikat nie posiada dokumentacji.
Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.
Tekst źródłowy komunikatu (Model biurokracji )
'''MODEL BIUROKRACJI''' – wzorzec zorganizowania administracji publicznej. W ciągu ostatniego stulecia wykształciły się cztery modele biurokracji: weberowska, Nowe Zarządzanie Publiczne, współzarządzanie publiczne oraz neoweberyzm (wymiennie używa się tutaj pojęcia modele zarządzania publicznego). Istotę '''modelu biurokracji weberowskiej''' (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Weber_Max Weber Max]) stanowi precyzyjny podział obowiązków, sformalizowany system nakazów i sankcji, podział ról oparty na specjalistycznych kompetencjach weryfikowanych w toku sformalizowanych postępowań weryfikacyjnych. W hierarchicznej strukturze władzy organizacyjnej czynności wykwalifikowanych urzędników regulowane są za pomocą ogólnych, abstrakcyjnych i precyzyjnie określonych reguł. '''Model Nowego Zarządzania Publicznego''' (NZP) oparty jest na przekonaniu o zasadności wprowadzania do sektora publicznego metod zarządzania zaczerpniętych z sektora prywatnego (np. zarządzanie poprzez rezultaty, budżet zadaniowy, standardy usług) oraz urynkowienie wykonywania zadań publicznych (prywatyzacja, agencje wykonawcze, kontraktowanie, → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Partnerstwo_publiczno-prywatne partnerstwo publiczno-prywatne]). '''Model współzarządzania publicznego''' jest reakcją na narastające problemy niesterowności współczesnego państwa oraz na postępujący proces delegitymizacji hierarchicznego sposobu koordynacji działań zbiorowych. Charakterystyczne dla tego modelu są: policentryczność, sieciowość, wielopoziomowość, interaktywność, koncyliacyjność, partycypacja i dzielona odpowiedzialność. '''Neoweberowski model zarządzania publicznego''' nawiązuje do tradycji weberowskiej, w szczególności tych jej elementów, które dotyczą nowoczesnej biurokracji oraz sposobów jej urządzenia. Ponadto odwołuje się do idei apolityczności → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/S%C5%82u%C5%BCba_cywilna służby cywilnej]. W tym modelu są także dostrzegalne elementy NZP, w tym: zorientowanie na wysoką jakość usług publicznych, dbałość o ekonomiczność i skuteczność realizacji zadań publicznych (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Nowe_Zarządzanie_Publiczne Nowe Zarządzanie Publiczne]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie współrządzenie]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Stanis%C5%82aw_Mazur S. Mazur] ].
'''MODEL BIUROKRACJI''' – wzorzec zorganizowania administracji publicznej. W ciągu ostatniego stulecia wykształciły się cztery modele biurokracji: weberowska, Nowe Zarządzanie Publiczne, współzarządzanie publiczne oraz neoweberyzm (wymiennie używa się tutaj pojęcia modele zarządzania publicznego). Istotę '''modelu biurokracji weberowskiej''' (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Weber_Max Weber Max]) stanowi precyzyjny podział obowiązków, sformalizowany system nakazów i sankcji, podział ról oparty na specjalistycznych kompetencjach weryfikowanych w toku sformalizowanych postępowań weryfikacyjnych. W hierarchicznej strukturze władzy organizacyjnej czynności wykwalifikowanych urzędników regulowane są za pomocą ogólnych, abstrakcyjnych i precyzyjnie określonych reguł. '''Model Nowego Zarządzania Publicznego''' (NZP) oparty jest na przekonaniu o zasadności wprowadzania do sektora publicznego metod zarządzania zaczerpniętych z sektora prywatnego (np. zarządzanie poprzez rezultaty, budżet zadaniowy, standardy usług) oraz urynkowienie wykonywania zadań publicznych (prywatyzacja, agencje wykonawcze, kontraktowanie, → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Partnerstwo_publiczno-prywatne partnerstwo publiczno-prywatne]). '''Model współzarządzania publicznego''' jest reakcją na narastające problemy niesterowności współczesnego państwa oraz na postępujący proces delegitymizacji hierarchicznego sposobu koordynacji działań zbiorowych. Charakterystyczne dla tego modelu są: policentryczność, sieciowość, wielopoziomowość, interaktywność, koncyliacyjność, partycypacja i dzielona odpowiedzialność. '''Neoweberowski model zarządzania publicznego''' nawiązuje do tradycji weberowskiej, w szczególności tych jej elementów, które dotyczą nowoczesnej biurokracji oraz sposobów jej urządzenia. Ponadto odwołuje się do idei apolityczności → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/S%C5%82u%C5%BCba_cywilna służby cywilnej]. W tym modelu są także dostrzegalne elementy NZP, w tym: zorientowanie na wysoką jakość usług publicznych, dbałość o ekonomiczność i skuteczność realizacji zadań publicznych (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Nowe_Zarządzanie_Publiczne Nowe Zarządzanie Publiczne]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie współrządzenie]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Stanis%C5%82aw_Mazur S. Mazur] ]. Tłumaczenie '''БЮРОКРАТИЧЕСКАЯ МОДЕЛЬ''' – модель организации государственного управления. За последнее столетие сформировались четыре модели бюрократии: веберовская модель, Новое государственное управление, общее государственное управление и нео-веберизм (взаимозаменяемо с понятием модели государственного управления). Суть бюрократической модели Вебера (→ Макс Вебер) заключается четком разделении обязанностей, формализованной системе приказов и санкций, разделении ролей на основании профессиональных компетенций, определяемых в ходе формализованных процедур проверки. В иерархической структуре организационной власти деятельность квалифицированных должностных лиц регулируется общими, абстрактными и четко определенными правилами. Модель Нового государственного управления основывается на убежденности в целесообразности внедрения в государственный сектор методов управления, полученных из частного сектора (например, управление на основании результатов, бюджета, ориентированного на конкретные мероприятия, стандартов обслуживания), а также рыночный подход к осуществлению государственных задач (приватизация, исполнительные агентства, заключение договоров, → государственно-частное партнерство). Модель общего государственного управления является ответом на растущие проблемы в управлении современным государством и прогрессирующий процесс делегитимизации иерархического метода координации коллективных действий. Для этой модели характерны: полицентризм, сетевое взаимодействие, многоуровневый подход, интерактивность, примирение, участие и совместная ответственность. Нео-веберовская модель государственного управления использует традиции Вебера, и, в частности, тех элементов, которые касаются современной бюрократии и способов ее создания. Кроме того, ссылается на аполитичность → государственной службы. В этой модели также присутствуют видимые элементы Нового государственного управления, включая: ориентацию на высокое качество государственных услуг, забота об экономичности и эффективности в выполнении государственных задач (→ Новое государственное управление; совместное управление) [ С. Мазур ]. БЮРОКРАТИЧЕСКАЯ МОДЕЛЬ – модель организации государственного управления. За последнее столетие сформировались четыре модели бюрократии: веберовская модель, Новое государственное управление, общее государственное управление и нео-веберизм (взаимозаменяемо с понятием модели государственного управления). Суть бюрократической модели Вебера (→ Макс Вебер) заключается четком разделении обязанностей, формализованной системе приказов и санкций, разделении ролей на основании профессиональных компетенций, определяемых в ходе формализованных процедур проверки. В иерархической структуре организационной власти деятельность квалифицированных должностных лиц регулируется общими, абстрактными и четко определенными правилами. Модель Нового государственного управления основывается на убежденности в целесообразности внедрения в государственный сектор методов управления, полученных из частного сектора (например, управление на основании результатов, бюджета, ориентированного на конкретные мероприятия, стандартов обслуживания), а также рыночный подход к осуществлению государственных задач (приватизация, исполнительные агентства, заключение договоров, → государственно-частное партнерство). Модель общего государственного управления является ответом на растущие проблемы в управлении современным государством и прогрессирующий процесс делегитимизации иерархического метода координации коллективных действий. Для этой модели характерны: полицентризм, сетевое взаимодействие, многоуровневый подход, интерактивность, примирение, участие и совместная ответственность. Нео-веберовская модель государственного управления использует традиции Вебера, и, в частности, тех элементов, которые касаются современной бюрократии и способов ее создания. Кроме того, ссылается на аполитичность → государственной службы. В этой модели также присутствуют видимые элементы Нового государственного управления, включая: ориентацию на высокое качество государственных услуг, забота об экономичности и эффективности в выполнении государственных задач (→ Новое государственное управление; совместное управление) [ С. Мазур ].
