Wersja z 11:47, 28 paź 2019
Objaśnienie komunikatu (prześlij ) Ten komunikat nie posiada dokumentacji.
Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.
Tekst źródłowy komunikatu (Model biurokracji )
'''MODEL BIUROKRACJI''' – wzorzec zorganizowania administracji publicznej. W ciągu ostatniego stulecia wykształciły się cztery modele biurokracji: weberowska, Nowe Zarządzanie Publiczne, współzarządzanie publiczne oraz neoweberyzm (wymiennie używa się tutaj pojęcia modele zarządzania publicznego). Istotę '''modelu biurokracji weberowskiej''' (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Weber_Max Weber Max]) stanowi precyzyjny podział obowiązków, sformalizowany system nakazów i sankcji, podział ról oparty na specjalistycznych kompetencjach weryfikowanych w toku sformalizowanych postępowań weryfikacyjnych. W hierarchicznej strukturze władzy organizacyjnej czynności wykwalifikowanych urzędników regulowane są za pomocą ogólnych, abstrakcyjnych i precyzyjnie określonych reguł. '''Model Nowego Zarządzania Publicznego''' (NZP) oparty jest na przekonaniu o zasadności wprowadzania do sektora publicznego metod zarządzania zaczerpniętych z sektora prywatnego (np. zarządzanie poprzez rezultaty, budżet zadaniowy, standardy usług) oraz urynkowienie wykonywania zadań publicznych (prywatyzacja, agencje wykonawcze, kontraktowanie, → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Partnerstwo_publiczno-prywatne partnerstwo publiczno-prywatne]). '''Model współzarządzania publicznego''' jest reakcją na narastające problemy niesterowności współczesnego państwa oraz na postępujący proces delegitymizacji hierarchicznego sposobu koordynacji działań zbiorowych. Charakterystyczne dla tego modelu są: policentryczność, sieciowość, wielopoziomowość, interaktywność, koncyliacyjność, partycypacja i dzielona odpowiedzialność. '''Neoweberowski model zarządzania publicznego''' nawiązuje do tradycji weberowskiej, w szczególności tych jej elementów, które dotyczą nowoczesnej biurokracji oraz sposobów jej urządzenia. Ponadto odwołuje się do idei apolityczności → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/S%C5%82u%C5%BCba_cywilna służby cywilnej]. W tym modelu są także dostrzegalne elementy NZP, w tym: zorientowanie na wysoką jakość usług publicznych, dbałość o ekonomiczność i skuteczność realizacji zadań publicznych (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Nowe_Zarządzanie_Publiczne Nowe Zarządzanie Publiczne]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie współrządzenie]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Stanis%C5%82aw_Mazur S. Mazur] ].
'''MODEL BIUROKRACJI''' – wzorzec zorganizowania administracji publicznej. W ciągu ostatniego stulecia wykształciły się cztery modele biurokracji: weberowska, Nowe Zarządzanie Publiczne, współzarządzanie publiczne oraz neoweberyzm (wymiennie używa się tutaj pojęcia modele zarządzania publicznego). Istotę '''modelu biurokracji weberowskiej''' (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Weber_Max Weber Max]) stanowi precyzyjny podział obowiązków, sformalizowany system nakazów i sankcji, podział ról oparty na specjalistycznych kompetencjach weryfikowanych w toku sformalizowanych postępowań weryfikacyjnych. W hierarchicznej strukturze władzy organizacyjnej czynności wykwalifikowanych urzędników regulowane są za pomocą ogólnych, abstrakcyjnych i precyzyjnie określonych reguł. '''Model Nowego Zarządzania Publicznego''' (NZP) oparty jest na przekonaniu o zasadności wprowadzania do sektora publicznego metod zarządzania zaczerpniętych z sektora prywatnego (np. zarządzanie poprzez rezultaty, budżet zadaniowy, standardy usług) oraz urynkowienie wykonywania zadań publicznych (prywatyzacja, agencje wykonawcze, kontraktowanie, → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Partnerstwo_publiczno-prywatne partnerstwo publiczno-prywatne]). '''Model współzarządzania publicznego''' jest reakcją na narastające problemy niesterowności współczesnego państwa oraz na postępujący proces delegitymizacji hierarchicznego sposobu koordynacji działań zbiorowych. Charakterystyczne dla tego modelu są: policentryczność, sieciowość, wielopoziomowość, interaktywność, koncyliacyjność, partycypacja i dzielona odpowiedzialność. '''Neoweberowski model zarządzania publicznego''' nawiązuje do tradycji weberowskiej, w szczególności tych jej elementów, które dotyczą nowoczesnej biurokracji oraz sposobów jej urządzenia. Ponadto odwołuje się do idei apolityczności → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/S%C5%82u%C5%BCba_cywilna służby cywilnej]. W tym modelu są także dostrzegalne elementy NZP, w tym: zorientowanie na wysoką jakość usług publicznych, dbałość o ekonomiczność i skuteczność realizacji zadań publicznych (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Nowe_Zarządzanie_Publiczne Nowe Zarządzanie Publiczne]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie współrządzenie]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Stanis%C5%82aw_Mazur S. Mazur] ]. Tłumaczenie '''MODÈLE DE BUREAU''' - un modèle d'organisation de l'administration publique. Au cours du siècle dernier, quatre modèles de bureaucratie ont vu le jour: le weberien, la nouvelle gestion publique, la cogestion publique et le néolibérisme (le terme de modèles de gestion publique est utilisé ici de manière interchangeable). Le modèle de bureaucratie de Weber (→ Weber Max) repose essentiellement sur une répartition précise des tâches, un système formalisé d'ordonnances et de sanctions, une répartition des rôles basée sur des compétences spécialisées vérifiées au cours de procédures de vérification formalisées. Dans la structure hiérarchique du pouvoir organisationnel, les activités des fonctionnaires qualifiés sont régies par des règles générales, abstraites et définies avec précision. Le nouveau modèle de gestion publique (NZP) repose sur la conviction que les méthodes de gestion du secteur public sont bien fondées (par exemple, la gestion par les résultats, le budget d'exécution, les normes de service) et la marchéisation des tâches publiques (privatisation, agences exécutives, passation de marchés, → partenariat public-privé). Le modèle de cogestion publique est une réaction aux problèmes croissants de non-vigilance de l’État moderne et au processus en cours de délégitimisation de la manière hiérarchique de coordonner les actions collectives. Les caractéristiques de ce modèle sont les suivantes: polycentricité, mise en réseau, multiniveau, interactivité, conciliation, participation et responsabilité partagée. Le modèle néo-berbère de gestion publique fait référence à la tradition wébérienne, en particulier aux éléments liés à la bureaucratie moderne et aux méthodes de son organisation. En outre, il fait référence à l'idée d'apoliticalité → de la fonction publique. Ce modèle contient également des éléments visibles de la FAQ, notamment: orientation sur la qualité des services publics, souci d'économie et efficacité dans la mise en œuvre des tâches publiques (→ Nouvelle gestion publique; cogestion) [S. Mazur]. MODÈLE DE BUREAU - un modèle d'organisation de l'administration publique. Au cours du siècle dernier, quatre modèles de bureaucratie ont vu le jour: le weberien, la nouvelle gestion publique, la cogestion publique et le néolibérisme (le terme de modèles de gestion publique est utilisé ici de manière interchangeable). Le modèle de bureaucratie de Weber (→ Weber Max) repose essentiellement sur une répartition précise des tâches, un système formalisé d'ordonnances et de sanctions, une répartition des rôles basée sur des compétences spécialisées vérifiées au cours de procédures de vérification formalisées. Dans la structure hiérarchique du pouvoir organisationnel, les activités des fonctionnaires qualifiés sont régies par des règles générales, abstraites et définies avec précision. Le nouveau modèle de gestion publique (NZP) repose sur la conviction que les méthodes de gestion du secteur public sont bien fondées (par exemple, la gestion par les résultats, le budget d'exécution, les normes de service) et la marchéisation des tâches publiques (privatisation, agences exécutives, passation de marchés, → partenariat public-privé). Le modèle de cogestion publique est une réaction aux problèmes croissants de non-vigilance de l’État moderne et au processus en cours de délégitimisation de la manière hiérarchique de coordonner les actions collectives. Les caractéristiques de ce modèle sont les suivantes: polycentricité, mise en réseau, multiniveau, interactivité, conciliation, participation et responsabilité partagée. Le modèle néo-berbère de gestion publique fait référence à la tradition wébérienne, en particulier aux éléments liés à la bureaucratie moderne et aux méthodes de son organisation. En outre, il fait référence à l'idée d'apoliticalité → de la fonction publique. Ce modèle contient également des éléments visibles de la FAQ, notamment: orientation sur la qualité des services publics, souci d'économie et efficacité dans la mise en œuvre des tâches publiques (→ Nouvelle gestion publique; cogestion) [S. Mazur].
