Encyklopedia Administracji Publicznej MW Pivot Skin

KLUCZOWE WSKAŹNIKI DOKONAŃ (ang. Key Performance Indicators – KPI), inaczej kluczowe wskaźniki efektowności – wskaźniki koncertujące się na tych aspektach funkcjonowania organizacji, które mają najważniejsze znaczenie dla obecnego i przyszłego sukcesu tejże organizacji. W ujęciu najszerszym KPI to wskaźniki finansowe i niefinansowe pozwalające na ocenę wszystkich najważniejszych (kluczowych) obszarów działania organizacji z punktu widzenia realizacji jej celów strategicznych. KPI w tym ujęciu stanowią zestaw wskaźników, koncentrujących się na tych aspektach organizacyjnych, które mają kluczowe znaczenie dla bieżącego i przyszłego sukcesu organizacji. W węższym ujęciu do KPI nie zalicza się Kluczowych Wskaźników Rezultatu (ang. Key Result Indicators), czyli miar kluczowych efektów działania (wskaźników rezultatu i odziaływania). KPI w wąskim ujęciu mają siedem cech: niefinansowy charakter, aktualność (są często mierzone), są nadzorowane przez wyższe kierownictwo, są proste (zrozumiałe), są oparte na zespole, mają znaczący wpływ na organizację oraz ograniczają „ciemną stronę” (niepożądane zachowania). KPI są stosowane zarówno w jednostkach sektora prywatnego, jak i w jednostkach publicznych w ramach systemu kontroli zarządczej lub budżetowania zadaniowego. Zaleca się, aby nie definiować dla organizacji więcej niż dziewięć KPI [ T. Strąk ].

Literatura: D. Paramenter, Kluczowe wskaźniki efektowności (KPI). Tworzenie, wdrażanie i stosowanie, Gliwice 2016 ■ T. Strąk, Modele dokonań jednostek sektora finansów publicznych, Warszawa 2012 ■ Value Based Management. Koncepcje, narzędzia, przykłady, red. A. Szablewski, K. Pniewski, B. Bartoszewicz, Warszawa 2008.