Zasada trwałości decyzji ostatecznych

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

Wersja z dnia 20:27, 27 maj 2018 autorstwa Administracja (dyskusja | edycje) (Oznaczono tę wersję do tłumaczenia)
Inne języki:
English • ‎français • ‎polski • ‎русский

ZASADA TRWAŁOŚCI DECYZJI OSTATECZNYCH – zasada ogólna k.p.a: decyzje, od których nie służy odwołanie w administracyjnym toku instancji, są decyzjami ostatecznymi. Możliwość ich uchylenia, ich zmiany, stwierdzenia nieważności czy wznowienie postępowań może nastąpić, gdy zostało to przewidziane w k.p.a. lub w ustawach. Naruszenie z.t. jako rażące naruszenie prawa stanowi jedną z przesłanek stwierdzenia nieważności. Zas.t. określa przyjęcie domniemania legalności i mocy obowiązującej decyzji ostatecznej. Dużym problemem w funkcjonowaniu zas.t. jest brak regulacji, na podstawie których właściwy organ stwierdziłby ostateczność decyzji. Stąd pojawiają się postulaty, aby organ wydający decyzje stwierdzał jednocześnie, że decyzja jest ostateczna. Przepisy jednak nie przewidują takiej możliwości. Stanowi to duży problem teoretyczny w naukach prawnych, dlatego postuluje się, aby zasada mocy wiążącej aktu prawnego była ograniczona tylko do zasady trwałości decyzji administracyjnych [ E. Zielińska ].

Literatura: Postępowanie administracyjne, red. T. Woś, Warszawa 2017.

Counterliczniki