Wszystkie tłumaczenia
Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.
Znaleziono 4 tłumaczenia
| Nazwa | Tekst obecny |
|---|---|
| h angielski (en) | '''ADMINISTRATION''' – Latin: ''ministrare'' – service, execution, action subordinated to orders. Written with the suffix ''ad'' (“towards”) – that gives this action a feature of potential purpose – this word is synonymous with: help, service, leadership, direction, management, governing or organising to achieve a certain goal, etc. As Emanuel Iserzon emphasizes, the shade of purpose of action has made this term more relevant as an indication of the activity of directing. The word administrare was adapted in Polish to the form of “to administer” (hence the administration). According to Iserzon to administer means to direct the performance of particular tasks so that the means used were appropriate to achieve the objective goal. There are many different definitions of the term “administration” in the literature on this subject. The diversity is primarily due to the timing of the definition and the social, economic and political conditions prevailing at that time. Edward Ochendowski emphasizes that such a state of affairs is not due to the lack of scientific ability to formulate this matter by doctrine, but finds its basis in the characteristics of a. in the areas of its activity, its structure and forms of action, which are so diverse that their full definition is almost impossible. More than 100 years ago, Gerard Cooreman, the then Prime Minister of Belgium, said that three things related to each other but different should be understood as a.: the whole of the executive’s attributes, the execution of these attributes, the total of the officers and staff, that is the administrative personnel. Henryk Fayol, on the other hand, contesting such a perspective of evaluation argued that a. covers not only state offices and services, but businesses of every kind, size, form and purpose. Stanisław Kasznica remarked in a similar tone since he believed that we use the word a. to describe the long-term and planned activities that encompass a certain group of people and the multiplicity of goods and aiming at the ultimate goal of satisfying the needs – of the administrator’s own or others. In his opinion, a. is a phenomenon that occurs in every area of human life. Individuals (physical persons), associations or unions (legal entities), and the state administer (manage). The term “administration” without any qualifier used in the above meaning is similar to the colloquial meaning. Adding the qualifier significantly changes this situation. By clarifying and pointing out that one means, for example, either private or public a., significant narrowing of the meaning is made. According to Janusz Borkowski, adjectives: state, public and private, bind actions, persons and structures with defined relationships, interests, premises and assumptions of policies. Almost from the dawn of history public administration (historically also referred to as royal, princely, state, etc.) has acted as servant of the system and executive apparatus of public authority. Only from the 18th century did the a. begin to have special characteristics, also typical of the one contemporary to us. These characteristics can be reduced to three aspects: the overwhelming emphasis on the bureaucratic system, the coverage by the a. of a significant area of social importance, and basing its action on general legal norms. Increasing the activity of public authorities in the field of law-making has led to a further change in the perception of a. The term a. reflects the political and legal views and ideas connected with the particular stage of the development of the society (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_publiczna public administration]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_rządowa government administration]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_samorządowa local-government administration]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Kamil_Mroczka K. Mroczka] ]. |
| h francuski (fr) | '''ADMINISTRATION''' – le terme provient du mot latin “ministrare” qui signifi e: service, exécution, action subordonnée aux ordres. Le suffi xe ad («vers») confère à cette action un caractère d’opportunité potentielle. Ce mot est synonyme de: aide, service, leadership, direction, gestion ou organisation pour atteindre un objectif défi ni, etc. Comme l’a souligné Emanuel Iserzon une nuace d’action intentionnelle a rendu ce terme plus approprié pour marquer l’activité de gestion. Le mot administratif lui-même a été traduit en forme «administrer» (d’où vient l’administration). Selon Iserz, le fait d’administrer signifi e gérer l’exécution de tâches particulières de manière à ce que les mesures entreprises soient appropriées pour atteindre la ligne directrice de l’objectif. Il existe de nombreuses défi nitions différentes du terme «administration» dans la littérature sur le sujet. La diversité résulte principalement de l’époque où la défi nition a été créée et des conditions sociales, économiques et politiques qui y prévalaient. Eugeniusz Ochendowski souligne que cet état de fait n’est pas dû au manque de capacité scientifi que à reconnaître cette problématique par la doctrine, mais trouve son fondement dans les caractéristiques de l’administration elle-même, cela veut dire, dans le cadre de son activité, dans sa structure et dans ses formes d’action si diverses de sorte qu’une défi nition complète semble presque impossible. Il y a plus de 100 ans, Gerard Cooreman, le Premier ministre belge de l’époque, affi rmait que l’administration relie trois choses bien différentes: l’ensemble des attributions générales du pouvoir exécutif, l’exécution de ces attributions, et l’ensemble des fonctionnaires et des employés, à savoir le personnel administratif. Cependant, Henryk Fayol, en contestant une telle perspective d’évaluer, a déclaré que l’administration ne comprend pas seulement les bureaux et les services publics mais également les entreprises de toutes sortes, de toutes tailles, formes et fi ns. Stanisław Kasznica a pris la parole d’un ton similaire, estimant que nous défi nissons le mot “administration” comme une activité permanente et planifi ée, englobant un certain groupe de personnes et une multitude de biens et visant à satisfaire les besoins de sa propre administration ou d’autres. À son avis, l’administration est un phénomène qui se produit dans tous les domaines de la vie humaine. Ce sont des personnes physiques, des associations ou des syndicats (entités juridiques) et l’État qui administrent (gèrent) eux-mêmes. Le terme «administration» sans le qualifi catif utilisé dans le sens indiqué ci-dessus est similaire au sens courant. L’inclusion du qualifi catif change considérablement cette interprétation. En effet, s’il y a une précision qu’il s’agit, par exemple, de l’administration privée ou celle publique, la signifi cation est considérablement renforcée. Selon Janusz Borkowski, les adjectifs suivants comme étatique, public et privé relient les activités, les personnes et les structures avec des systèmes de dépendances spécifi ques, des intérêts, des prémisses opérationnelles et des principes de la politique. Dès l’aube des temps, l’administration publique (historiquement appelée aussi royale, princière, étatique, etc.) agissait en tant que servante du système politique et de l’organe exécutif de l’autorité publique. Seulement à partir du XVIIIe siècle l’administration a commencé à se caractériser [K. Mroczka]. |
| h polski (pl) | '''ADMINISTRACJA''' – z jęz. łacińskiego: ''ministrare'' – służenie, wykonywanie, czynność podporządkowana rozkazom. Pisane z przyrostkiem ''ad'' („ku”) – nadającym temu działaniu cechę potencjalnej celowości – słowo to jest synonimem: pomocy, służby, przewodnictwa, kierownictwa, prowadzenia, zarządu, zarządzania lub organizowania dla osiągnięcia ustalonego celu itp. Jak podkreślał Emanuel Iserzon, odcień celowości działania uczynił ten termin odpowiedniejszym do oznaczenia czynności kierowania. Sam wyraz ''administrare'' spolszczył się w formie „administrować” (stąd administracja). Zdaniem Iserzona administrować to znaczy tak kierować realizacją poszczególnych zadań, aby stosowane środki były odpowiednie do osiągnięcia wytycznego celu. W literaturze przedmiotu występuje wiele różnych definicji terminu „administracja”. Różnorodność wynika przede wszystkim z czasu ich definiowania oraz panujących wówczas uwarunkowań społecznych, gospodarczych i politycznych. Eugeniusz Ochendowski podkreśla, że taki stan rzeczy nie wynika z braku umiejętności naukowego ujęcia tej kwestii przez doktrynę, lecz znajduje swoje podłoże w cechach charakterystycznych a. w obszarach jej działania, jej strukturze i formach działania, które są tak zróżnicowane, że ich pełne zdefiniowanie wydaje się prawie niemożliwe. Ponad 100 lat temu Gerard Cooreman – ówczesny premier Belgii – stwierdził, że przez a. rozumiemy trzy rzeczy związane ze sobą, lecz różne: całość atrybucyj władzy wykonawczej, wykonywanie tych atrybucyj, ogół funkcjonariuszy i pracowników, czyli personel administracyjny. Natomiast Henryk Fayol – kontestując taką perspektywę oceny – stwierdził, że a. obejmuje nie tylko urzędy i służby państwowe, ale przedsiębiorstwa wszelkiego rodzaju, każdej wielkości, formy i celu. W podobnym tonie wypowiadał się Stanisław Kasznica, który uważał, że słowa a. używamy dla określenia działalności trwałej i planowej, ogarniającej pewną grupę ludzi i wielość dóbr i zmierzającej w ostatecznym swym celu do zaspokojenia potrzeb – własnych administrującego lub cudzych. Jego zdaniem a. jest zatem zjawiskiem występującym w każdej bodaj dziedzinie życia ludzkiego. Administrują (zarządzają) i jednostki (osoby fizyczne), i zrzeszenia czy związki (osoby prawne), i państwo. Termin „administracja” bez żadnego kwalifikatora używany w zarysowanym powyżej znaczeniu zbliżony jest do znaczenia potocznego. Dołączenie kwalifikatora znacząco zmienia tę sytuację. Przez doprecyzowanie i wskazanie, że chodzi np. o a. bądź prywatną, bądź publiczną, dokonuje się istotnego zacieśnienia znaczenia. Zdaniem Janusza Borkowskiego przymiotniki: państwowy, publiczny i prywatny, wiążą czynności, osoby i struktury z określonymi układami zależności, interesami, przesłankami działania i założeniami polityki. Niemal od zarania dziejów administracja publiczna (historycznie określana również mianem królewskiej, książęcej, państwowej itd.) występowała w roli sługi ustroju i aparatu wykonawczego władzy publicznej. Dopiero od XVIII w. a. zaczęła charakteryzować się szczególnymi cechami, typowymi również dla tej nam współczesnej. Cechy te możemy sprowadzić do trzech jej aspektów: oparcie w przeważającej mierze na systemie biurokratycznym, objęcie przez a. znacznego obszaru spraw o znaczeniu społecznym oraz oparcie jej działania na generalnych normach prawnych. Zwiększanie aktywności władz publicznych w zakresie stanowienia prawa spowodowało dalszą zmianę w sposobie postrzegania a. Pojęcie a. odpowiada bowiem poglądom i ideom polityczno-prawnym związanym z określonym etapem rozwoju społeczeństwa (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_publiczna administracja publiczna]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_rządowa administracja rządowa]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Administracja_samorządowa administracja samorządowa]) [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Kamil_Mroczka K. Mroczka|http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Kamil_Mroczka K. Mroczka]]. |
| h rosyjski (ru) | '''АДМИНИСТРАЦИЯ''' – с лат. ''ministrare'' - служба, исполнение, деятельность, подчиненная приказам. С суффиксом ad («в направлении») - который придает этой деятельности особенность потенциальной цели – это слово будет синонимом: помощи, предводительства, лидерства, управления, менеджмента, правления или организации для достижения поставленной цели и т.д. Как подчеркивал Эммануэль Айзерзон, оттенок целенаправленности действия сделал этот термин более подходящим для обозначения управленческой деятельности. Само выражение ''administrare'' стало использоваться на польский манер в форме «администрировать» (отсюда и администрация). По мнению Айзерзона, «администрировать» означает управление реализацией конкретных задач таким образом, чтобы используемые средства были достаточными для достижения поставленной цели. В предметной литературе существует множество различных определений термина «администрация». Разнообразие возникает, главным образом, из-за времени его определения, а также преобладающих на тот момент социальных, экономических и политических условий. Евгениуш Охендовски подчеркивает, что такое положение вещей не является результатом отсутствия научной способности к доктринальному подходу к этому вопросу, а основывается на характерных чертах администрации в сферах ее деятельности, ее структуре и формах деятельности, которые настолько разнообразны, что их полное определение представляется практически невозможным. Более 100 лет назад премьер-министр Бельгии Жерар Куреман заявил, что под администрацией мы подразумеваем три вещи, связанные друг с другом, но разные: все атрибуты исполнительной власти, использование этих атрибутов, все должностные лица и работники, т.е. административный персонал. Генрик Файоль, с другой стороны, возражая против такой перспективы оценки, заявил, что администрация включает не только государственные учреждения и службы, но и предприятия всех видов, размеров, форм и назначения. Станислав Кашница говорил в таком же тоне, считая, что мы используем слово администрация для обозначения постоянной и планируемой деятельности, охватывающей определенную группу людей и множество товаров и направленной на удовлетворение собственных потребностей администратора или посторонних. Поэтому, по его мнению, администрация - это явление, которое происходит во всех сферах человеческой жизни. Администрируют (управляют) и люди (физические лица), и ассоциации или союзы (юридические лица), и государство. Термин «администрация» без какой-либо специфики, используемый в вышеописанном смысле, приближен к общепринятому значению. Включение специфики существенно меняет эту ситуацию. Уточняя и указывая на то, что говорится, например, об администрации частной или государственной, достигается значительного сужения значения. По словам Януша Борковского, прилагательные: государственный, общественный и частный, ассоциируют деятельность, лиц и структуры с определенными зависимыми системами, интересами, обоснованием действий и политическими предположениями. Почти с самого начала истории государственная администрация (исторически также называемая королевской, княжеской, государственной и т.д.) выступала в качестве служащего политической системы и исполнительного аппарата государственной власти. Лишь в XVIII веке она стала характеризоваться особыми чертами, характерными и для современного периода. Эти особенности можно свести к ее трем аспектам: преимущественно бюрократическая система, администрация охватывала значительную область вопросов социальной значимости, и ее деятельность основывалась на общеправовых нормах. Возросшая активность органов государственной власти в области законотворчества привела к дальнейшему изменению восприятия администрации. Понятие администрации соответствует политико-правовым взглядам и идеям, связанным с конкретным этапом развития общества (→ государственная администрация; правительственная администрация; администрация самоуправления) [К. Мрочка]. |