Wszystkie tłumaczenia
Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.
Znaleziono 4 tłumaczenia
| Nazwa | Tekst obecny |
|---|---|
| h angielski (en) | '''AUTONOMY''' (Greek ''autonomía'' – self-government, right to self) – the right to independently decide about one’s own matters, about matters of a particular community (nation, institution, city, region, etc.), self-determination. It means the broadest self-governing rights (including one’s own legislation) of a given territory within the borders of a country. Autonomy is a right to independently settle the internal matters of a given community. Types of autonomy include: legal; law; political; regional; cultural; economic; autonomic region. Political autonomy is a recognition of the competences of a given community while excluding state jurisdiction in so far as the so-called reserved spheres, for example: cultural, economic, infrastructure, which are delegated to be resolved independently by the authorities of the community/region. According to Arend Lijphart’s concept, it is an important characteristic of complex societies that fits into the system of consensual democracy. In these systems some matters are decided exclusively by minority, by excluding the matters from the jurisdiction of the central authority (majority). Regional autonomy is a variety of political autonomy where the state accepts the independence in some spheres of the community living in a particular region; it occurs where favourable conditions present themselves: historic, language, ethnic, geographic, economic. Autonomic region is a unit of territorial organisation of a country that constitutes an area quite uniform economically, socially and culturally. Its separateness and independence is constitutionally guaranteed and its goal is to realize the content of the system by measures defined by public law, in the interest of its own territory. In order to achieve this goal, it receives the powers of law-making and administration, which are used exclusively [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Ma%C5%82gorzata_Kaczorowska/en M. Kaczorowska] ]. |
| h francuski (fr) | '''AUTONOMIE''' (en grec : autonomía signifie une autonomie locale, droit à soi-même) c’est un droit de décider en toute indépendance de ses propres affaires, des affaires d’une communauté spécifique (nation, institution, ville, région, etc.), de l’autodétermination. Cela signifie les pouvoirs les plus étendus des collectivités locales (également avec sa propre législation) sur un territoire donné de l’état. L’autonomie est le droit de décider des affaires internes d’une communauté donnée. Les types de l’autonomie : légale ; la loi ; politique ; régionale ; activités culturelles ; économique ; région autonome. L’autonomie politique consiste en une reconnaissance de la compétence d’une communauté donnée tout en excluant la juridiction de l’état dans domaines exclusifs, par exemple culturels, économiques, infrastructures, cédés pour l’autodétermination aux autorités communautaires / régionales. Selon le concept d’Arend Lijphart, il s’agit d’une caractéristique importante des sociétés complexes, qui relève du système de la démocratie consensuelle. Dans ces systèmes, certaines questions sont renvoyées à la décision exclusive de la minorité, les séparant de la juridiction de l’autorité centrale (majoritaire). L’autonomie régionale est un type d’autonomie politique dans lequel l’état reconnaît l’indépendance dans des domaines choisis de la communauté vivant dans une région donnée. Elle se produit lorsque les conditions sont favorables : historique, linguistique, ethnique, géographique et économique. En effet, une région autonome est une unité d’organisation du territoire de l’état, constituant un espace relativement homogène sur les plans économique, social et culturel, dont l’indépendance et les spécificité sont garanties par la Constitution. Son objectif est de mettre en œuvre le contenu constitutionnel par des moyens définis par le droit public, dans l’intérêt de son propre territoire. Pour atteindre cet objectif, une région autonome reçoit le pouvoir de légiférer et d’administrer, qu’il utilise à titre exclusif [M. Kaczorowska]. |
| h polski (pl) | '''AUTONOMIA''' (gr. ''autonomía'' – samorząd, prawo do siebie samego) – prawo do samodzielnego rozstrzygania o własnych sprawach, o sprawach konkretnej zbiorowości (narodu, instytucji, miasta, regionu itd.), samostanowienie. Oznacza najszersze uprawnienia samorządowe (także z własnym prawodawstwem) danego terytorium w granicach państwa. A. to prawo do samodzielnego rozstrzygania spraw wewnętrznych danej społeczności. Rodzaje a.: prawna; prawa; polityczna; regionalna; kulturalna; gospodarcza; region autonomiczny. A. polityczna to uznanie kompetencji danej wspólnoty z jednoczesnym wyłączeniem jurysdykcji państwa w zakresie tzw. sfer zastrzeżonych, np. kulturowych, gospodarczych, infrastruktury, przekazanych do samodzielnego rozstrzygania władzom społeczności/regionu. Zgodnie z koncepcją Arenda Lijpharta jest to istotna charakterystyka społeczeństw złożonych, wpisująca się w system demokracji konsensualnej. W tych systemach oddaje się pewne kwestie do wyłącznej decyzji mniejszości, wydzielając je spod jurysdykcji władzy centralnej (większości). A. regionalna to odmiana a. politycznej, w której państwo uznaje samodzielność w wybranych sferach społeczności zamieszkującej dany region; występuje tam, gdzie pojawiają się sprzyjające uwarunkowania: historyczne, językowe, etniczne, geograficzne, ekonomiczne. Region autonomiczny jest jednostką organizacji terytorium państwa, stanowiącą obszar względnie jednolity gospodarczo, społecznie i kulturowo, którego odrębność i samodzielność gwarantowana jest konstytucyjnie, a jego celem jest urzeczywistnienie treści ustrojowych za pomocą środków określonych przez prawo publiczne, w interesie własnego terytorium. Dla realizacji tego celu otrzymuje on uprawnienia do stanowienia prawa i administracji, które wykorzystuje na zasadzie wyłączności [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Ma%C5%82gorzata_Kaczorowska M. Kaczorowska] ]. |
| h rosyjski (ru) | '''АВТОНОМИЯ''' (греч. ''autonomía'' - самоуправление, законодательство для себя самого) - право самостоятельно решать свои собственные вопросы, вопросы определенной общины (народа, учреждения, города, региона и т.д.), самоопределение. Это означает широчайшие полномочия самоуправления (в том числе с собственным законодательством) данной территории в границах государства. Автономия имеет право самостоятельно решать внутренние дела данной общины. Типы автономии: правовая; законодательная; политическая; региональная; культурная; экономическая; автономный регион. Политическая автономия является признанием компетенции данной общины с одновременным исключением юрисдикции государства в, так называемых, засекреченных сферах, например, в сфере культуры, экономики, инфраструктуры, делегированных для самостоятельного урегулирования властям общины/ региона. Согласно концепции Аренда Лийпхарта, это важная характеристика сложных обществ, которая является частью системы консенсуальной демократии. В этих системах некоторые вопросы решаются исключительно меньшинством, отделяя их от юрисдикции центрального органа власти (большинства). Региональная автономия - это вариант политической автономии, при которой государство признает независимость в отдельных сферах жизни общины, проживающей в данном регионе; она возникает там, где складываются благоприятные условия: исторические, языковые, этнические, географические, экономические. Автономный регион представляет собой единицу организации территории государства, представляющую собой относительно однородную в экономическом, социальном и культурном отношении территорию, отличность и самостоятельность которого гарантируются Конституцией, а его цель заключается в том, чтобы сделать политическое содержание системы средствами, определенными публичным правом, отвечающим интересам ее собственной территории. Для достижения этой цели он получает право законодательной и административной деятельности, которой пользуется на принципах исключительности [ М. Качоровска ]. |