Wszystkie tłumaczenia
Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.
Znaleziono 2 tłumaczenia
| Nazwa | Tekst obecny |
|---|---|
| h angielski (en) | '''KEYNES, JOHN MAYNARD''' (1883–1946) – a British economist, principal theoretician of state intervention (introduced by many countries in the 1930s after the great economic crisis of 1929-1934). In his opinion, the main disadvantages of capitalism, such as crises of overproduction, unemployment, poverty of a part of society, etc., can be overcome within this system by rational, active control by the authorities of the size of investment, on which the level of employment and effective demand depends. To ensure economic balance and thus prevent crises, the state should stimulate private investment and launch public projects financed by government loans. '''Keynesianism''', as an alternative to neoclassical economics, has developed in particular a critique of the “economic anarchy” of laissez-faire capitalism. In The General Theory of Employment, Percentage and Money (1936), K. challenged the classical way of economic thinking and rejected the resulting belief in a self-regulating market. K. argued that the level of economic activity, and hence the unemployment rate, are limited by the total demand in the economy. If wages are cut off, then the purchasing power of the money will decrease, and thus the demand will increase. In times of high unemployment, K. recommended that the government revive the economy by increasing public spending or by lowering taxes. Spending money by the government works as an “injection” of demand to the market. By building a motorway, for example, the government creates jobs for construction workers and demand for building materials. The effects of this action will spread to the entire economy – for example, construction workers will have more money and thus they will be able to buy more goods. K. described this as a multiplier effect. At the same time, tax liabilities are a “withdrawal” of money from the economy, because they reduce global demand and weaken economic activity. The problem of unemployment can be solved not by the invisible hand of capitalism, but by government intervention – in this case by maintaining a budget deficit, which means that the government spends, quite literally, too much. Keynesian demand management gave governments the ability to manipulate employment and growth rates, and as a result to secure general well-being. K. was also the author of the casino theory – he argued that the stock exchange works like a casino because it is dominated by short-term speculative transactions. [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Justyna_Gra%C5%BCyna_Otto/en J.G. Otto]] |
| h polski (pl) | '''KEYNES JOHN MAYNARD''' (1883–1946) – brytyjski ekonomista, główny teoretyk interwencjonizmu państwowego (wprowadzonego przez wiele państw w latach trzydziestych XX w. po wielkim kryzysie gospodarczym 1929–1934). Jego zdaniem główne wady kapitalizmu, takie jak kryzysy nadprodukcji, bezrobocie, nędza części społeczeństwa itp., można pokonać w ramach tego systemu przez racjonalne, aktywne sterowanie przez władzę wielkością inwestycji, od której zależy poziom zatrudnienia i efektywny popyt. Aby zapewnić równowagę gospodarczą, a zatem zapobiegać kryzysom, państwo powinno pobudzać inwestycje prywatne i uruchamiać przedsięwzięcia publiczne finansowane z zaciągniętych przez rząd pożyczek. '''Keynesizm''', jako alternatywa dla ekonomii neoklasycznej, w szczególności rozwinął krytykę „anarchii ekonomicznej” kapitalizmu laissefairestycznego. W Ogólnej teorii zatrudnienia, procentu i pieniądza (1936, The General Theory of Employment, Interest and Money) K. rzucił wyzwanie klasycznemu sposobowi myślenia ekonomicznego i odrzucił wynikającą z niego wiarę w samoregulujący się rynek. K. dowodził, iż poziom aktywności gospodarczej, a co za tym idzie stopa bezrobocia, są ograniczone przez całkowitą wielkość popytu w ramach gospodarki. Jeśli obetnie się płace, to wówczas zmaleje siła nabywcza pieniądza, a tym samym wzrośnie popyt. W czasach wysokiej stopy bezrobocia K. zalecał, by rząd ożywiał gospodarkę przez zwiększanie wydatków publicznych albo przez obniżenie podatków. Wydający pieniądze rząd działa w efekcie jak „zastrzyk” popytu dla rynku. Budując np. autostradę, rząd stwarza miejsca pracy dla robotników budowlanych oraz popyt na materiały budowlane. Skutki tego działania przeniosą się na całą gospodarkę – np. robotnicy budowlani będą mieli więcej pieniędzy, za które będą mogli kupić więcej dóbr. K. określił to mianem efektu mnożnikowego. Jednocześnie zobowiązania podatkowe są „wycofywaniem” pieniędzy z gospodarki, bo obniżają globalny popyt i osłabiają aktywność ekonomiczną. Problem bezrobocia można rozwiązać nie za pomocą niewidzialnej ręki kapitalizmu, lecz dzięki interwencji rządu – w tym przypadku przez utrzymanie deficytu budżetowego, który oznacza, że rząd wydaje dosłownie za dużo. Keynesowskie zarządzanie popytem dawało rządom możliwość manipulowania zatrudnieniem i wskaźnikami wzrostu, a w rezultacie zabezpieczenia ogólnego dobrobytu. K. był także autorem teorii kasyna – przekonywał, że giełda papierów wartościowych działa jak kasyno, ponieważ jest zdominowana przez krótkookresowe transakcje spekulacyjne. [J.G. Otto] |