Wszystkie tłumaczenia
Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.
Znaleziono 2 tłumaczenia
| Nazwa | Tekst obecny |
|---|---|
| h angielski (en) | '''REGION COMPETITIVENESS''' – it is the ability of the region to guarantee the social and economic surrounding, which is supporting business activity and the process of raising productiveness and innovation level by utilization of internal and external human, financial and material resources, which are measured in comparison to other regions. The R.C. is also defined as the set of features, which decide about the attractiveness of the region in the perspective of investments’ placement or as a place to live and also as an expression of technological advantage or lower prices of products and services, which are produced in the region in comparison to other regions. The R.C. is shaped by the mutual influence on relations between actors of the regional economy, when entrepreneurs are competing to achieve the best investments’ placement, while regions are competing to achieve capital inflow. The R.C. has two basic dimensions: 1. Direct competition, which is understood as competition of empowered territorial units, which are competing for various types of benefits; 2. Indirect competition, it is defined as the existence or the creation of conditions of regional surrounding for economic actors, which enable achieving competitive advantage in the elements, which are out of the control of their operation. The growth of region competitiveness is the lifeblood for regional development. It is assumed that the R.C. is the mean (tool) to achieve the social goal of the development, which is the growth of regional income and prosperity. The measure of growth competitive ability is not only the improvement of competitive position, but it is also the ability of regional economy to maintain the long-term profitable development, which effect is the structure of the economy adapting to the long-term changes in the structure of global demand. Competitive region is the region, in which the level of human knowledge (knowledge is understood in the competitive region as the ability to overtake needs and to discover the new combination of application of current and new material resources), which enables to create structural supremacy and commercialization of region’s products. It is the space, in which emerges relations between production factors (ground, capital, work and knowledge), which are used to improve life standards, attract new investors and support multifunctional region’s development. Competitiveness factors are the strategic resources and values of the region, which enable to distinguish these abilities and opportunities, which could ensure stable competitive place in the market of offered products and services. They include: the condition of development and equipment of technical and social infrastructure; presence of scientific and research institutions and higher education in the region; availability of highly qualified employees; well-developed business surrounding (attendance of banks and consulting companies); ecological conditions; landscape values; opportunities of tourism and recreation; reserves of territories suitable for the new investments’ placement; approachability of ground prices and the level of rent; diversity of economic structure; transport accessibility; existence of agglomeration or big urban centers in the region; the quality of management of region’s development; the ability to absorb aid funds; the level of self-organization of the society including non-governmental organizations activity, innovative-organizational potential and effectiveness of small and medium entrepreneurs (→ regional policy; regional development) [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Marta_Balcerek-Kosiarz M. Balcerek-Kosiarz]] |
| h polski (pl) | '''KONKURENCYJNOŚĆ REGIONU''' – zdolność → regionu do zagwarantowania społecznego i ekonomicznego otoczenia wspierającego działalność gospodarczą oraz proces podnoszenia poziomu produktywności i innowacyjności, wykorzystujący wewnętrzne i zewnętrzne zasoby ludzkie, finansowe oraz materialne, mierzona w odniesieniu do innych regionów. K.r. jest też rozumiana jako zespół cech, które decydują o atrakcyjności regionu z punktu widzenia lokowania inwestycji lub jako miejsca zamieszkania, a także jako wyraz przewagi technologicznej lub niższych cen produktów i usług wytwarzanych w regionie w porównaniu z innymi regionami. K.r. kształtuje się pod wpływem wzajemnych relacji między podmiotami gospodarki regionalnej, kiedy przedsiębiorcy konkurują o zdobycie najlepszej lokalizacji, natomiast regiony konkurują o napływ kapitału. K.r. ma dwa podstawowe wymiary: 1. konkurowanie bezpośrednie, rozumiane jako współzawodnictwo upodmiotowionych jednostek terytorialnych, które konkurują o różnego typu korzyści; 2. konkurowanie pośrednie, definiowane jako istnienie lub tworzenie warunków otoczenia regionalnego dla działających w nich podmiotów gospodarczych, które pozwalają na uzyskanie przewagi konkurencyjnej w elementach poza kontrolą ich działania. Podniesienie poziomu k.r. jest siłą napędową → rozwoju regionalnego. Przyjmuje się, że k.r. jest środkiem (narzędziem) do osiągnięcia ogólnospołecznego celu rozwoju, jakim jest wzrost regionalnego dochodu i dobrobytu. Miarą wzrostu zdolności konkurencyjnej jest nie tylko poprawa pozycji konkurencyjnej, ale także zachowanie przez gospodarkę regionu zdolności do długookresowego zyskownego rozwoju, którego efektem jest struktura gospodarki mogąca dostosować się do długookresowych zmian w strukturze popytu światowego. '''Region konkurencyjny''' to taki, w którym poziom wiedzy ludzkiej (co jest rozumiane jako zdolność do wyprzedzania potrzeb i odkrywania nowej kombinacji zastosowania istniejących lub nowych zasobów rzeczowych) pozwala na wytworzenie strukturalnej przewagi i skomercjalizowania wytworów regionu. Jest to przestrzeń, w której zachodzą relacje między czynnikami produkcji (ziemia, kapitał, praca, wiedza) wykorzystywanymi do poprawy standardów życia, przyciągania nowych inwestorów i wspierania wielofunkcyjnego rozwoju regionu. Czynniki konkurencyjności regionu to strategiczne zasoby i walory danego regionu pozwalające na wyodrębnienie tych zdolności i możliwości, które mogą zapewnić trwałą pozycję konkurencyjną na rynku oferowanych produktów i usług. Zaliczają się do nich: stan zagospodarowania i wyposażenia infrastruktury technicznej, ekonomicznej i społecznej; obecność w regionie instytucji naukowo-badawczych i szkolnictwa wyższego; dostępność wykwalifikowanych pracowników; rozwinięte otoczenie biznesowe (obecność m.in. banków, firm konsultingowych); warunki ekologiczne; walory krajobrazowe; możliwości turystyki i rekreacji; rezerwy terenów nadających się na lokalizację nowych inwestycji; przystępność cen ziemi i wysokość renty gruntowej; zróżnicowanie struktury gospodarki; dostępność komunikacyjna; istnienie w regionie aglomeracji lub dużych ośrodków miejskich; jakość zarządzania rozwojem regionu; zdolności absorpcyjne środków pomocowych; stopień samoorganizacji społeczeństwa, w tym działalności instytucji pozarządowych oraz potencjał innowacyjno-organizacyjny i efektywność sektora małych i średnich przedsiębiorstw. (→ polityka regionalna; rozwój regionalny) [M. Balcerek-Kosiarz] |