Wszystkie tłumaczenia
Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.
Znaleziono 4 tłumaczenia
| Nazwa | Tekst obecny |
|---|---|
| h angielski (en) | '''STATE THEORY OF LOCAL GOVERNMENT''' – a concept originating in the second half of the 19th century on the ground of the German science. The basis of this theory was the critique of the naturalistic theory of local government. The opinion that the municipality is a creation primary to the state was rejected, since the local government in today’s understanding was created ''de facto'' in the 19th century. It was argued that the fact that the local self-government is linked to the national structures can be evidenced by the word “self-government” originating from the German ''Selbstverwaltung'' (which can be translated as “independent management”), used for describing the local public administration which was not directly performed by the government structures. It was assumed that the state was created first, and the local government (as a state’s product) is one of the forms of performing public administration. Thus, the municipality should not be contrasted with the state because it is a decentralized public administration, which has a basis in the provisions of the law, that is performer by local bodies independent hierarchically from other bodies and it is self-governing within the frameworks of the act of law and general legal order. It is the state that defines the scope of tasks to be entrusted to the units of local government, because the local government as a decentralized state administration cannot replace the state in areas such as financial, defence or foreign policy. In the state theory it is believed that the scope of competences of a municipality can be defined. In this context, supervision becomes an important element, which should take form of control whether the units of local government are implementing the task entrusted to them by the state. It needs to be underlined that the state theory of local government was not monolithic. Among the representative of this current there were differences in opinions on many issues – one of them was the institution of municipality’s legal personality. According to J. Panejko, its legal personality could constitute the internal essence of self-government only when one recognizes that within the local government there are units separate from the state with their own superior prerogatives that do not come from the state. On the other hand, what T. Bigo understood as a self-government was the entity that comprises a group of people with legal personality. The representatives of the state theory included: Jerzy Panejko, Tadeusz Bigo, Maurycy Jaroszyński [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Mateusz_J%C4%99czarek/en M. Jęczarek] ]. |
| h francuski (fr) | "THÉORIE D’AUTOGESTION DU TERRITOIRE D’ÉTAT" – le concept a été créé dans la seconde moitié du 19e siècle dans la science allemande. Il trouvait à sa base une critique des principales hypothèses du gouvernement local naturaliste. L’idée selon laquelle la commune était antérieure à l’État a été rejetée, car le gouvernement local, au sens où on l’entend aujourd’hui, a été instauré au XIXe siècle. On avançait que l’autonomisation des collectivités locales au sein des structures de l’État est indiquée par le mot même «autogestion» de la Selbstverwaltung allemande (qui peut être traduit par «gestion indépendante»), utilisé pour décrire une administration publique locale qui n’était pas directement exercée par les structures gouvernementales. On a supposé que ce soit l’État qui avait été créé en premier, alors que le gouvernement local (en tant que produit de l'État) était l'une des formes d'exécution de l'administration publique. Par conséquent, la commune ne devrait pas s'opposer à l'État, car il s'agit d'une administration décentralisée, fondée sur les dispositions de la loi, exercée par des autorités locales hiérarchiquement indépendantes des autres organes et autonome dans les limites de la loi et de l'ordre juridique général. C’est l’État qui définit l’étendue des tâches à confier aux administrations locales, car ce dernier, en tant qu’administration décentralisée, ne peut pas remplacer l’État dans des domaines tels que la politique financière, la défense ou la politique étrangère. Dans la theorie de l'État, il est reconnu qu'il est possible de fixer des limites aux compétences de la commune. Un élément important dans ce contexte est la supervision, qui devrait consister à vérifier si les administrations locales exécutent les tâches qui leur sont confiées par l’État. Il convient de souligner que la théorie de l'État sur le gouvernement local n'était pas un monolithe. Parmi les représentants de cette tendance, il existait des divergences d’opinion sur de nombreuses questions, dont l’institution de la personnalité juridique de la commune. Selon J. Panka, sa personnalité juridique ne pourrait être que l'essence même de l'autonomie gouvernementale, si nous reconnaissions que, au sein de l'autonomie gouvernementale, il existe des unités distinctes de l'État, dotées de leurs propres prérogatives supérieures. Alors que T. Bigo entend par autonomie gouvernementale une entité qui est un groupe de personnes ayant la personnalité juridique. Les représentants de la theorie d'État étaient: Jerzy Panejko, Tadeusz Bigo et Maurycy Jaroszyński [M. Jęczarek]. |
| h polski (pl) | '''PAŃSTWOWA TEORIA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO''' – koncepcja powstała w drugiej połowie XIX w. na gruncie nauki niemieckiej. U jej podstaw stała krytyka głównych założeń naturalistycznej t. samorządu terytorialnego. Odrzucono pogląd, iż gmina jest tworem wcześniejszym od państwa, ponieważ samorząd w rozumieniu dzisiejszym powstał ''de facto'' w XIX w. Argumentowano, że na umocowanie samorządu w ramach struktur państwowych wskazuje samo słowo „samorząd” pochodzące od niemieckiego ''Selbstverwaltung'' (co można przetłumaczyć jako „samodzielny zarząd”), stosowanego dla określenia lokalnej administracji publicznej, która nie była bezpośrednio sprawowana przez struktury rządowe. Przyjmowano, że to państwo powstało pierwsze, natomiast samorząd (jako wytwór państwa) jest jedną z form wykonywania administracji publicznej. Nie należy więc przeciwstawiać gminy państwu, ponieważ jest ona zdecentralizowaną administracją państwową, mającą oparcie w przepisach ustawy, wykonywaną przez lokalne organy niepodległe hierarchicznie innym organom i samorządną w granicach ustawy i ogólnego porządku prawnego. To państwo określa zakres zadań, jakie mają być powierzone jednostkom samorządu terytorialnego, ponieważ samorząd jako zdecentralizowana administracja państwowa nie jest w stanie zastępować państwa w takich sferach, jak polityka finansowa, obronna czy zagraniczna. W t. państwowej uznaje się, że istnieje możliwość wytyczenia granic kompetencji gminy. Ważnym elementem w tym kontekście jest nadzór, który powinien przybrać formę kontroli, czy jednostki samorządu terytorialnego realizują powierzone im przez państwo zadania. Należy podkreślić, że państwowa teoria samorządu terytorialnego nie stanowiła monolitu. Wśród przedstawicieli tego nurtu dochodziło do różnicy zdań w wielu kwestiach – jedną z nich była instytucja osobowości prawnej gminy. Według J. Panejki jej osobowość prawna tylko wtedy mogłaby stanowić wewnętrzną istotę samorządu, gdybyśmy uznali, że w ramach samorządu istnieją odrębne od państwa jednostki, z własnymi, niepochodzącymi od państwa prerogatywami zwierzchnimi. Natomiast T. Bigo przez samorząd rozumiał podmiot, który stanowi grupę ludzi wyposażoną w osobowość prawną. Do przedstawicieli nurtu państwowego zaliczali się: Jerzy Panejko, Tadeusz Bigo, Maurycy Jaroszyński [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Mateusz_J%C4%99czarek M. Jęczarek] ]. |
| h rosyjski (ru) | '''ГОСУДАРСТВЕННАЯ ТЕОРИЯ МЕСТНОГО САМОУПРАВЛЕНИЯ''' – концепция была разработана во второй половине XIX века на основании немецкого учения. Она была основана на критике основных предположений натуралистической теории местного самоуправления. Было отвергнуто мнение, что гмина является более ранним образованием, чем государство, поскольку самоуправление в сегодняшнем понимании де-факто было создано в XIX веке. Аргументировалось это фактом того, что само слово «самоуправление» произошло от немецкого слова Selbstverwaltung (которое может быть переведено как «независимое управление»), оно относится к закреплению самоуправления в рамки государственных структур. Предполагалось, что изначально было создано государство, а самоуправление (как результат деятельности государства) является одной из форм осуществления государственного управления. Следовательно, гмина не должна выступать против государства, поскольку она является децентрализованным государственным управлением, основанным на положениях закона, осуществляемым местными органами власти, иерархически независимыми от других органов и единицей самоуправления в рамках закона и общего правопорядка. Это государство определяет объем задач, которые должны быть возложены на органы местного самоуправления, поскольку местное самоуправление, как децентрализованное государственное управление, не в состоянии заменить государство в таких областях, как финансовая, оборонная или внешняя политика. В государственной теории считается, что существует возможность определения границ компетенций гмины. В этом контексте важным элементом является надзор, который должен принимать форму контроля над тем, выполняют ли органы местного самоуправления задачи, возложенные на них государством. Следует подчеркнуть, что государственная теория местного самоуправления не была монолитной. Среди представителей этой течения были расхождения во мнениях по многим вопросам - одним из них был институт правосубъектности гмины. По мнению Я. Панейки, ее правосубъектность могла бы составить внутреннюю сущность самоуправления, только в случае принятия в рамках самоуправления факта того, что существуют отдельные от государства субъекты, обладающие собственными прерогативами, не наделенные государством. В свою очередь T. Биго под самоуправлением понимал субъект, представляющий собой группу лиц, наделенных правосубъектностью. Среди представителей государственной теории были: Ежи Панейко, Тадеуш Биго, Маурицы Ярошиньски [ М. Енчарек ]. |