Wszystkie tłumaczenia
Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.
Znaleziono 2 tłumaczenia
Nazwa | Tekst obecny |
---|---|
h angielski (en) | '''REPATRIATION POLICY''' – organized activity of state organs (central and local government) as well as non-governmental organizations, including arrivals and stays of repatriates; it is also an action aimed at the privileged procedure of acquiring citizenship. R.p. is implemented on the basis of regulations specifying the rules for the arrival and stay of repatriates on the territory of a given country. R.p is part of the → immigration policy. It is the result of territorial changes (e.g. decolonization, change of borders), political (evacuation from persecution) or economic (labor market demand). Objectives focus on: 1. enabling compatriots to return to their homeland; 2. obtaining the desired population structure in a given administrative unit. Currently in the European Union it is implemented by individual countries, but in the case of Poland, due to demographic changes among foreign compatriots, it is losing importance due to the milder form of affiliation with the host country, without gaining citizenship (e.g. Polish Card). R.p. implemented by local governments includes activities within the competences of the authorities of individual local government units (mainly municipalities) aimed at limiting or encouraging repatriates to settle and stay on their territory. It includes active support in seeking employment, enabling education at various levels, ensuring security, housing policy, satisfying material needs and health protection. R.p. implemented by non-governmental organizations mainly consists of activities directed at the host society and repatriates. Information campaigns on repatriates are addressed to the host society, while actions are being carried out towards repatriates to support adaptation and integration processes in the host country. In Poland and other EU Member States r.p. is not subject to axiological dispute. There is a clear difference in the r.p. implemented in the western and eastern parts of the EU. R.p. in the western part of the EU (e.g. France, Spain, Portugal, Great Britain) was carried out mainly in the post-war period of decolonization, causing mass departures of the European population. In the eastern part of the EU (e.g. Poland, Hungary, Romania) r.p. is the result of post-war territorial changes (mass resettlements in the post-war period) and differences in the standard of living between countries in the eastern part of the European continent (limited resettlements after 1989). [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Pawe%C5%82_Hut/en P. Hut]] |
h polski (pl) | '''POLITYKA REPATRIACYJNA''' – jest to zorganizowana działalność organów państwa (centralnych i samorządowych), jak również organizacji pozarządowych, obejmująca przyjazdy i pobyty repatriantów; jest także działaniem mającym na celu uprzywilejowany tryb nabycia obywatelstwa. P.r. realizowana jest na podstawie przepisów określających zasady przyjazdu i pobytu repatriantów na terytorium danego państwa. P.r. jest elementem → polityki imigracyjnej. Jest skutkiem zmian terytorialnych (np. dekolonizacja, zmiana przebiegu granic), politycznych (ewakuacja przed prześladowaniem) lub gospodarczych (zapotrzebowanie na rynku pracy). Cele p.r. koncentrują się na: 1. umożliwieniu rodakom powrotu do ojczyzny; 2. uzyskaniu pożądanej struktury ludności w danej jednostce administracyjnej. Obecnie na obszarze Unii Europejskiej p.r. jest realizowana przez poszczególne państwa, przy czym w przypadku Polski, ze względu na zmiany demograficzne wśród zagranicznych rodaków, traci na znaczeniu wobec łagodniejszej formy związania z krajem przyjmującym, bez uzyskania obywatelstwa (np. Karta Polaka). P.r. realizowana przez samorządy lokalne obejmuje działania w kompetencjach władz poszczególnych jednostek samorządowych (głównie gmin) mające na celu ograniczenie lub zachętę do osiedlenia się i pobytu na ich obszarze repatriantów. Obejmuje aktywne wspieranie w poszukiwaniu zatrudnienia, umożliwienie uzyskania wykształcenia na różnych szczeblach, zapewnienie bezpieczeństwa, politykę mieszkaniową, zaspokojenie potrzeb materialnych i ochronę zdrowia. P.r. realizowana przez organizacje pozarządowe polega głównie na działaniach skierowanych do społeczeństwa przyjmującego oraz repatriantów. Do społeczeństwa przyjmującego kierowane są akcje informacyjne na temat repatriantów, natomiast wobec repatriantów prowadzone są działania mające na celu wsparcie procesów adaptacji i integracji w kraju przyjmującym. W Polsce i pozostałych państwach członkowskich UE p.r. nie ma wymiaru sporu aksjologicznego. Istnieje wyraźna różnica w p.r. realizowanej w zachodniej i wschodniej części UE. P.r. w zachodniej części UE (np. Francja, Hiszpania, Portugalia, Wielka Brytania) była prowadzona głównie w powojennym okresie dekolonializacji powodującej masowe wyjazdy ludności europejskiej. We wschodniej części UE (np. Polska, Węgry, Rumunia) p.r. jest wynikiem powojennych zmian terytorialnych (masowe przesiedlenia w okresie powojennym) i różnic w poziomie życia pomiędzy państwami we wschodniej części kontynentu europejskiego (ograniczone przesiedlenia po 1989 r.). [P. Hut] |