Specjalna

Wszystkie tłumaczenia

Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.

Komunikat

Znaleziono 4 tłumaczenia

NazwaTekst obecny
 h angielski (en)'''EUROPEAN UNION CIVIL SERVICE''' – a general term used to describe the officials of the EU institutions (including the European Commission, the European Council, the Council of the European Union, and the European Parliament). According to the “Staff Regulations of Officials of the EU”, the EU official is any person who has been appointed to an established post on the staff of one of the institutions of the EU by an instrument issued by the Appointing Authority of that institution. The EU officials are to follow the principles of professional ethics and ethos in their actions. They should perform their duties objectively, impartially and in keeping with their duty of loyalty towards the EU. The principles of the EU civil service also include a commitment to the Union and the EU citizens, integrity, objectivity, respect for others and transparency. The TFEU states that the institutions, bodies and organisational units (offices and agencies) of the EU, while performing their tasks, benefit from the support of an open, effective and independent European administration. The officials of the EU institutions work on the basis of the already mentioned “Staff Regulations”, which is consistent with the provisions of primary law regulating, inter alia, the operating rules of individual EU institutions. It defines in detail the rights and duties of officials, and also specifies the criteria for promotion and career, remuneration, social security, dismissal and pensions. All additional issues related to the activities of the staff of a given institution may be regulated, for example, in internal regulations that do not have universally binding force. Among the EU officials, there are categories of administrators (AD) and assistants (AST). Administrators have the task of developing policy directions, monitoring the implementation of the EU law, and preparing analyses. They also have an advisory function. The AD category includes, for example, general directors, department managers, translators, lawyers and economists. Assistants’ work is of auxiliary character. The AST category includes, among others, administrative managers, office and technical staff. Staff flow between categories is possible. The European Personnel Selection Office (EPSO) established in 2003 is responsible for the recruitment of employees. The procedure for the selection of candidates is usually the same in all institutions. Employees are employed for a definite and indefinite period. The Staff Regulations define various forms of employment of employees by the EU institutions. The status of some of them is different from that of an official. One can distinguish among others contract employees, temporary staff, interns and experts. On the official websites of the EU institutions one can find information that they employ over 40,000 people from all member states. A characteristic feature of the EU staff is their multiculturalism. Most employees come from Belgium, France and Italy. The model functioning in the EU institutions is similar to the → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Model_kariery_służby_cywilnej career model of the civil service], but it is changing, especially noticeable after 2000, when the reform of the civil service system started, initiated by the Commissioner for Administration, Vice-President of the European Commission Neil Kinnock. In the 1950s, the solutions adopted in the European Communities were based on the administrative model of the founding states: France. Germany, Italy and the Benelux countries. This model was characterised by attachment to administrative procedures and hierarchy and lack of flexibility in taking up new challenges. The immediate causes of subsequent reforms were scandals in the European Commission that led to its resignation, but also preparations for the accession to the EU of ten new countries in 2004. The reforms were aimed at changeing the behavior and attitudes of European officials. A new system of monitoring compliance with “Ethical Standards” was implemented, based on the OLAF Anti-Fraud Office, the European Ombudsman and the Advisory Group on Ethics Standards. The European Code of Good Administrative Behaviour was introduced, and also financial management was improved. The specific civil service of the EU is difficult to measure with the measure of civil service systems of the nation states, it is also difficult to compare to other international structures. In European countries, in accordance with the prevailing historical traditions, different definitions of the concept of “civil service” were adopted. In Poland, one can find an opinion that the civil service can only occur in the state, and therefore in relation to the officials of an international organisation, such as the EU, the term “public service in the EU institutions” would be more appropriate. Nevertheless, the term “European Civil Service” is much more popular in Polish and English-language literature on the subject (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Służba_cywilna civil service]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Justyna_Wiśniewska-Grzelak/en J. Wiśniewska-Grzelak] ].
 h francuski (fr)"FONCTION CIVILE DANS LES INSTITUTIONS DE L'UNION EUROPÉENNE "(Fonction publique de l'Union européenne) - terme général utilisé pour décrire les fonctionnaires des institutions de l'UE (y compris la Commission européenne, le Conseil européen, le Conseil de l'Union européenne et le Parlement européen). Conformément au «statut des fonctionnaires de l'UE», un fonctionnaire de l'UE est une personne qui a été nommée fonctionnaire dans l'une des institutions de l'UE sur la base d'un acte de l'autorité investie du pouvoir de nomination de cette institution. Les fonctionnaires de l'UE doivent être guidés dans leurs actions par les principes d'éthique et d'éthique professionnelle. Ils devraient s'acquitter de leurs tâches avec objectivité, impartialité et dans le respect du devoir de loyauté envers l'Union européenne. Les principes de la fonction publique de l'UE sont également un engagement envers l'Union et ses citoyens, la fiabilité, l'objectivité, le respect d'autrui et la transparence. Le traité sur le fonctionnement de l'Union européenne stipule que les institutions, organes et unités organisationnelles (offices et agences) de l'UE bénéficient du soutien d'une administration européenne ouverte, efficace et indépendante dans l'accomplissement de leurs tâches. Les fonctionnaires des institutions de l'Union européenne travaillent sur la base du « statut » susmentionné, qui est conforme aux dispositions du droit primaire régissant le règles de fonctionnement des différentes institutions de l'UE. Il définit en détail les droits et obligations des fonctionnaires, ainsi que les critères de promotion et de carrière, de rémunération, de sécurité sociale, de licenciement et de pension. Toutes les questions supplémentaires liées aux activités du personnel de l’institution peuvent être réglées, par exemple dans les règlements internes, qui ne sont pas universellement contraignants. Les catégories d’administrateurs (AD) et d’assistants (AST) se distinguent parmi les fonctionnaires de l’UE. Les administrateurs ont pour tâche de définir les orientations politiques, de surveiller la mise en œuvre du droit de l'Union et de préparer des analyses. Ils ont également un rôle consultatif. La catégorie AD comprend, par exemple, les directeurs généraux, les chefs de département, les traducteurs, les avocats et les économistes. Le travail des assistants est auxiliaire. La catégorie AST comprend directeurs administratifs, employés de bureau et techniciens. La circulation du personnel entre les catégories est possible. Le recrutement du personnel est assuré par l'Office européen de recrutement du personnel, créé en 2003 (le nom de l'Office européen de sélection du personnel (EPSO) est également trouvé). La procédure de sélection des candidats est généralement la même dans toutes les institutions. Les employés sont employés pour une période définie et indéterminée. Les règlements définissent diverses formes d'emploi des employés par les institutions de l'UE. Le statut de certains d'entre eux est différent du statut de fonctionnaire. Vous pouvez distinguer parmi d'autres contractuels et temporaires, stagiaires et experts. Sur les sites officiels des institutions de l'UE, vous pouvez trouver des informations selon lesquelles elles emploient plus de 40 000 personnes. personnes de tous les pays membres. Le multiculturalisme est donc une caractéristique du personnel de l'UE. La plupart des employés viennent de Belgique, de France et d'Italie. Le modèle de fonctionnement dans les institutions européennes est similaire au modèle de → carrière de la fonction publique, mais il est en train de changer, ce qui est particulièrement visible après 2000, lorsque la réforme du système de la fonction publique a été lancée par le commissaire à l'administration, Neil Kinnock, vice-président de la Commission. Dans les années 50, les solutions adoptées par les Communautés européennes étaient basées sur le modèle administratif des pays fondateurs: la France. Allemagne, Italie et pays Benelux. Ce modèle se caractérisait par son attachement aux procédures et à la hiérarchie administratives et par un manque de flexibilité pour relever de nouveaux défis. Les scandales au sein de la Commission européenne qui ont conduit à son limogeage, mais aussi les préparatifs en vue de l’admission de dix nouveaux pays en 2004 ont été les causes directes des réformes ultérieures. Réformes visant entre autres changer le comportement et les attitudes des fonctionnaires européens. Un nouveau système de contrôle du respect des "normes éthiques" a été mis en place, basé sur le bureau anti-corruption de l'OLAF, le médiateur européen et le groupe consultatif sur les normes éthiques. Le Code européen de bonne administration a été introduit, y compris la gestion financière s'est améliorée. La fonction publique spécifique de l'UE est difficile à mesurer en mesurant les systèmes de fonction publique des États-nations, et il est également difficile de la comparer à d'autres structures internationales. Dans les pays européens, conformément aux traditions historiques dominantes, diverses définitions du terme «fonction publique» ont été adoptées. En Pologne, on peut penser que la fonction publique ne peut exister que dans l'État et qu'en ce qui concerne les responsables d'une organisation internationale telle que l'UE, l'expression « service public dans les institutions de l'UE » serait plus appropriée. Malgré cela, le terme "fonction publique européenne" (→ fonction publique) est beaucoup plus utilisé dans la littérature polonaise et anglaise sur le sujet. [J. Wiśniewska-Grzelak]
 h polski (pl)'''SŁUŻBA CYWILNA W INSTYTUCJACH UNII EUROPEJSKIEJ''' (ang. ''European Union Civil Service'') – ogólny termin stosowany do określenia urzędników unijnych instytucji (m.in. Komisji Europejskiej, Rady Europejskiej, Rady UE i Parlamentu Europejskiego). Zgodnie z „Regulaminem pracowniczym urzędników UE” urzędnikiem UE jest osoba, która została powołana na stanowisko urzędnicze w jednej z instytucji unijnych na podstawie aktu wydanego przez organ powołujący tej instytucji. Urzędnicy unijni mają kierować się w swoich działaniach zasadami etyki i etosu zawodowego. Powinni pełnić swoje obowiązki w sposób obiektywny, bezstronny i w poszanowaniu obowiązku zachowania lojalności wobec UE. Zasadami służby cywilnej UE jest też oddanie Unii i obywatelom unijnym, rzetelność, obiektywność, szacunek dla innych oraz przejrzystość. TFUE stanowi, iż instytucje, organy i jednostki organizacyjne (urzędy i agencje) UE wykonując swoje zadania korzystają ze wsparcia otwartej, efektywnej i niezależnej administracji europejskiej. Urzędnicy instytucji UE pracują na podstawie wspomnianego już „Regulaminu pracowniczego”, który jest zgodny z postanowieniami prawa pierwotnego, regulującego m.in. zasady funkcjonowania poszczególnych instytucji unijnych. Definiuje on szczegółowo prawa i obowiązki urzędników, a także precyzuje kryteria awansowania i kariery, wynagrodzenia, zasady zabezpieczenia socjalnego, sprawy zwolnień oraz emerytur. Wszystkie dodatkowe kwestie związane z działaniami personelu danej instytucji mogą być regulowane np. w wewnętrznych rozporządzeniach, które nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Wśród urzędników unijnych wyróżnia się kategorie administratorów (AD) i asystentów (AST). Administratorzy mają za zadanie opracowywać kierunki polityki, monitorować wdrażanie prawa UE oraz przygotowywać analizy. Pełnią też funkcję doradczą. Do kategorii AD należą np. dyrektorzy generalni, kierownicy wydziału, tłumacze, prawnicy i ekonomiści. Praca asystentów ma charakter pomocniczy. Do kategorii AST zalicza się m.in. kierowników administracyjnych, pracowników biurowych i technicznych. Możliwy jest przepływ kadr między kategoriami. Za rekrutację pracowników odpowiada powstały w 2003 r. Europejski Urząd Doboru Kadr (spotyka się też nazwę Europejskie Biuro Selekcji Personelu; ang. ''European Personnel Selection Office'', EPSO). Przebieg procedury selekcji kandydatów jest z reguły taki sam we wszystkich instytucjach. Pracownicy zatrudniani są na czas określony i nieokreślony. Regulamin określa różne formy zatrudnienia pracowników przez instytucje unijne. Status części z nich jest odmienny od statusu urzędnika. Można wyróżnić m.in. pracowników kontraktowych, tymczasowych, stażystów i ekspertów. Na oficjalnych stronach instytucji unijnych można znaleźć informacje, iż zatrudniają one ponad 40 tys. osób ze wszystkich krajów członkowskich. Charakterystyczną cechą personelu UE jest więc jego wielokulturowość. Najwięcej pracowników pochodzi z Belgii, Francji i Włoch. Funkcjonujący w instytucjach UE model zbliżony jest do → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Model_kariery_służby_cywilnej modelu kariery] służby cywilnej, ale ulega on zmianom, szczególnie zauważalnym po 2000 r., kiedy to nastąpiła reforma systemu służby cywilnej zapoczątkowana przez komisarza ds. administracji, wiceprzewodniczącego Komisji Europejskiej Neila Kinnocka. W latach pięćdziesiątych XX w. rozwiązania przyjęte we Wspólnotach Europejskich opierały się na modelu administracyjnym państw założycielskich: Francji. Niemiec, Włoch i państw Beneluksu. Model ten charakteryzował się przywiązaniem do procedur administracyjnych i hierarchii oraz brakiem elastyczności w podejmowaniu nowych wyzwań. Bezpośrednimi przyczynami późniejszych reform były skandale w Komisji Europejskiej, które doprowadziły do jej dymisji, ale też przygotowania do przyjęcia w 2004 r. dziesięciu nowych państw. Reformy miały na celu m.in. zmianę zachowania i postaw urzędników europejskich. Wdrożono nowy system kontroli przestrzegania „Standarów etycznych”, opierający się na Biurze Antykorupcyjnym OLAF, Europejskim Ombudsmenie i Grupie Doradczej ds. Standarów Etycznych. Wprowadzono Europejski Kodeks Dobrej Administracji oraz m.in. poprawiono zarządzanie finansami. Specyficzną służbę cywilną UE trudno mierzyć miarą systemów służby cywilnej państw narodowych, trudno także porównywać ją do innych struktur międzynarodowych. W krajach europejskich, zgodnie z panującymi tradycjami historycznymi, przyjęto zróżnicowane definicje pojęcia „służba cywilna”. W Polsce można spotkać opinię, iż służba cywilna może występować jedynie w państwie, a więc w stosunku do urzędników organizacji międzynarodowej, jaką jest UE, termin „służba publiczna w instytucjach UE” byłby bardziej adekwatny. Mimo to w polskiej i angielskojęzycznej literaturze przedmiotu znacznie bardziej popularny jest termin „europejska służba cywilna” (ang. ''European Civil Service'') (→[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Służba_cywilna służba cywilna]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Justyna_Wiśniewska-Grzelak J. Wiśniewska-Grzelak] ].
 h rosyjski (ru)'''ГОСУДАРСТВЕННАЯ СЛУЖБА В ОРГАНАХ ЕВРОПЕЙСКОГО СОЮЗА''' (англ. European Union Civil Service) – общий термин, используемый для определения должностных лиц учреждений ЕС (например, Европейской комиссии, Европейского совета, Совета ЕС и Европейского парламента). Согласно «Положениям о персонале должностных лиц ЕС», должностным лицом ЕС является лицо, назначенное на официальную должность в одном из учреждений ЕС на основании акта компетентного органа этого учреждения. Должностные лица ЕС в своих действиях должны руководствоваться этическими и профессиональными принципами. Они должны выполнять свои обязанности объективно, беспристрастно и в соответствии со своим долгом лояльности по отношению к ЕС. Принципы государственной службы ЕС также включают обязательства перед Союзом и гражданами ЕС, в состав которых входят: надежность, объективность, уважение к другим и прозрачность. Договор о функционировании Европейского союза предусматривает, что учреждения, органы, организационные единицы (офисы и агентства), ЕС при выполнении своих задач, пользуется поддержкой открытой, эффективной и независимой европейской администрации. Должностные лица учреждений ЕС работают на основании упомянутого выше «Положения о персонале», который соответствует положениям первичного закона, регулирующего функционирование отдельных учреждений ЕС. В нем подробно определены права и обязанности должностных лиц, а также критерии продвижения по службе и по карьерной лестнице, вознаграждения, правила социального обеспечения, вопросы, касающиеся увольнений и пенсий. Все дополнительные вопросы, связанные с деятельностью персонала учреждения, могут регулироваться, например, внутренними документами, которые не являются общеобязательными. Среди должностных лиц ЕС существуют различные категории должностей: управляющие и помощники. Управляющие отвечают за разработку политики, мониторинг внедрения законодательства ЕС и подготовку аналитических материалов. Они также выполняют консультативную функцию. К категории управляющих относятся: генеральные директоры, руководители подразделений, переводчики, юристы и экономисты. Работа помощников носит вспомогательный характер. К категории помощников относятся: административные руководители, офисный и технический персонал. Возможен также поток человеческих ресурсов между категориями. За подбор персонала отвечает созданное в 2003 году Европейское бюро по отбору персонала (также известно как Европейское бюро по отбору персонала; англ. European Personnel Selection Office, EPSO). Процедура отбора кандидатов, как правило, одинакова во всех учреждениях. Они набираются на временной и постоянной основе. Устав определяет различные формы найма работников учреждениями Союза. Статус некоторых из них отличается от статуса должностного лица. Можно выделить: контрактных работников, временных, стажеров и экспертов. На официальных сайтах учреждений ЕС можно найти информацию о том, что они нанимают более 40 000 человек из всех стран-участниц. Отличительной особенностью работников ЕС является их мультикультурализм. Большинство работников являются гражданами Бельгии, Франции и Италии. Модель, действующая в учреждениях ЕС схожа с → карьерной моделью у государственной службы, но это меняется, особенно после 2000 года, когда по инициативе комиссара по вопросам администрации, вице-председателя Европейской комиссии Нила Киннока была реформирована система государственной службы. В 1950-х годах XX века решения, принятые в Европейских сообществах, основывались на административной модели государств-учредителей: Франции, Германии, Италии и стран Бенилюкса. Эта модель характеризовалась приверженностью административным процедурам и иерархии, а также отсутствием гибкости в решении новых задач. Непосредственными причинами последующих реформ стали скандалы в Еврокомиссии, которые привели к ее отставке, а также подготовка к присоединению в 2004 году десяти новых стран. Реформы были направлены, в частности, на изменение поведения и позиций европейских должностных лиц. Была внедрена новая система контроля над соблюдением "этических стандартов" на базе Европейского бюро по борьбе с мошенничеством (OLAF), Европейского уполномоченного по правам человека и Консультативной группы по этическим стандартам. Был внедрен, в частности, Европейский кодекс надлежащего административного поведения и было усовершенствовано финансовое управление. Специфическую государственную службу ЕС трудно оценивать с точки зрения системы государственной службы национальных государств, а также трудно сравнить их с другими международными структурами. В европейских странах, в соответствии с историческими традициями, были приняты различные определения термина «государственная служба». В Польше можно встретить мнения о том, что государственная служба может существовать только в стране, поэтому в отношении должностных лиц международной организации, такой как ЕС, более адекватным был бы термин «общественная служба в учреждениях ЕС». Тем не менее, термин «Европейская государственная служба» гораздо более популярен в польской и англоязычной литературе предмета (aнгл. European Civil Service) (→ государственная служба) [ Я. Вишневска-Гжелак ].
Źródło: „http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Specjalna:Tłumaczenia”
Counterliczniki