Wszystkie tłumaczenia
Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.
Znaleziono 4 tłumaczenia
| Nazwa | Tekst obecny |
|---|---|
| h angielski (en) | '''PROFESSIONAL SELF-GOVERNMENT''' – is an organisational form of association of persons performing the same profession whose purpose is, among others, to represent their interests against the state authorities, their professional development and watching over the ethical practice of the profession and social protection of these professionals, and carrying out a series of tasks typical for public-law associations, such as keeping a register of persons entitled to perform the profession. It is the public-law scope of activities of p.s.g. that decides on its essence and distinguishes it from organisations of typically associational character. An element that connects the p.s.g. and the local government is belonging to the corporate self-government group, whose unit is the union of persons with compulsory membership, usually equipped with legal personality and appointed to carry out through their bodies specific tasks of the public administration on the basis of self-sufficiency and independence from the government. The basic difference between the two types of self-government refers to the elements taken into account when isolating such units. Local government is based solely on the criterion of residence, not taking into account the personal aspirations of its members, while p.s.g. unites certain social groups because of their qualifications and their corresponding life interests. In other words, p.s.g. is a non-territorial, public-law, compulsory association, acting as personal unions. Until 2017, 16 legal regulations in a form of acts have been adopted in Poland, enabling the creation of self-governments of: advocates, legal councillors, doctors, veterinary doctors, notaries, nurses and midwives, pharmacists, statutory auditors, tax advisers, bailiffs, architects, construction engineers, patent attorneys, psychologists, court curators, laboratory diagnostics and physiotherapists [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Robert_Kmieciak R. Kmieciak] ]. |
| h francuski (fr) | "AUTOGESTION PROFESSIONELLE" - est une forme organisationnelle de l'association de personnes exerçant le même métier, dont l'objectif est, entre autres de défendre leurs intérêts vis-à-vis des autorités de l’État, assurer leur perfectionnement professionnel et veiller au respect de l’éthique professionnelle et de la protection sociale de ces personnes, ainsi qu’à diverses tâches propres aux syndicats de droit public, telles que la tenue d’un registre des personnes autorisées à exercer une profession donnée. C’est le domaine d’activité de droit public de la décide de son essence et le distingue des associations d’organisations typiques. L'élément de connexion de l’autogestion professionnelle et le gouvernement local appartient à un groupe de sociétés autonomes, dont l'unité est une union de personnes forcées, généralement dotées de la personnalité juridique et désignées pour effectuer des tâches spécifiques de l'administration publique par ses organes, sur la base des principes d'indépendance et d'indépendance du gouvernement. La différence fondamentale entre les deux types d'autonomie autonome tient aux éléments pris en compte lors de l'extraction de ce type d'unité. Le gouvernement local est basé uniquement sur le critère de résidence, sans tenir compte des aspirations personnelles de ses membres, tandis que l’autogestion professionnelle rassemble certains groupes sociaux sur la base de leurs qualifications et de leurs intérêts de vie correspondants. En d'autres termes, à partir l’autogestion professionnelle le caractère de relations forcées de droit public non territoriales, apparaissant comme des relations personnelles. En 2017, 16 règlements de statut ont été adoptés en Pologne permettant la création d'organes autonomes: avocats, conseillers juridiques, médecins, vétérinaires, notaires, infirmiers et sages-femmes, pharmaciens, contrôleurs légaux, conseillers fiscaux, huissiers de justice, architectes, ingénieurs civils, avocats spécialistes des brevets, psychologues, agents de probation, diagnostics de laboratoire et physiothérapeutes. [R. Kmieciak]. Sources: P. Antkowiak, Samorząd zawodowy w Polsce, Varsovie – Poznań 2012 ■ Samorząd w Polsce – istota, formy, zadania, red. S. Wykrętowicz, Poznań 2012 ■ Z badań nad samorządem zawodowym w Polsce, red. R. Kmieciak, Poznań 2010. |
| h polski (pl) | '''SAMORZĄD ZAWODOWY''' – stanowi organizacyjną formę zrzeszania się osób wykonujących ten sam zawód, której celem jest m.in. reprezentowanie ich interesów wobec władz państwowych, doskonalenie zawodowe i czuwanie nad etyką wykonywania zawodu oraz ochrona socjalna tychże osób, a także realizowanie szeregu zadań typowych dla związków publicznoprawnych, jak chociażby prowadzenie rejestru osób mających prawo wykonywania danego zawodu. To właśnie publicznoprawny zakres działań s.z. decyduje o jego istocie i wyróżnia go spośród organizacji o charakterze typowo zrzeszeniowym. Elementem łączącym s.z. i samorząd terytorialny jest przynależność do grupy samorządu korporacyjnego, którego jednostką jest związek osób o przymusowym charakterze członkostwa, wyposażony zazwyczaj w osobowość prawną i powołany do wykonywania przez swoje organy określonych zadań administracji publicznej na zasadach samodzielności i niezależności od rządu. Podstawowa różnica pomiędzy oboma typami samorządu dotyczy elementów branych pod uwagę przy wyodrębnianiu tego typu jednostek. Samorząd terytorialny opiera się wyłącznie na kryterium zamieszkania, nie uwzględniając osobistych dążeń wchodzących w jego skład osób, natomiast s.z. zrzesza pewne grupy społeczne ze względu na ich kwalifikacje i odpowiadające im interesy życiowe. Innymi słowy s.z. ma charakter nieterytorialnych, publicznoprawnych związków przymusowych, występujących jako związki personalne. Do 2017 r. przyjęto w Polsce 16 uregulowań rangi ustawowej umożliwiających utworzenie samorządów: adwokackiego, radców prawnych, lekarskiego, lekarsko-weterynaryjnego, notarialnego, pielęgniarek i położnych, aptekarskiego, biegłych rewidentów, doradców podatkowych, komorniczego, architektów, inżynierów budownictwa, rzeczników patentowych, psychologów, kuratorów sądowych, diagnostów laboratoryjnych oraz fizjoterapeutów [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Robert_Kmieciak R. Kmieciak] ]. |
| h rosyjski (ru) | '''ПРОФЕССИОНАЛЬНОЕ ОБЪЕДИНЕНИЕ''' – является организационной формой объединения людей, выполняющих одну и ту же профессию, целью которого является, в частности, представление их интересов в государственных органах, профессиональная подготовка и надзор за этикой осуществления профессиональной деятельности, а также социальная защиты этих лиц, и также выполнение ряда задач, характерных для публично-правовых союзов, таких как, ведение реестра лиц, имеющих право заниматься соответствующей профессиональной деятельностью. Именно публично-правовая сфера деятельности профессиональных объединений, определяет их характер и отличает от типичных ассоциаций. Связывающим звеном между профессиональными объединениями и местным самоуправлением является принадлежность к группе корпоративного самоуправления, органом которого является союз людей с принудительным членством, который, как правило, наделен правосубъектностью и создается для выполнения его органами определенных задач государственного управления на основе самостоятельности и независимости от государственной власти. Основное различие между этими двумя типами самоуправления касается элементов, учитываемых при создании таких структур. Местное самоуправление основано исключительно на критерии местожительства, без учета личных устремлений его членов, а профессиональное объединение объединяет определенные социальные группы в связи с их квалификацией и соответствующими жизненными интересами. Другими словами, профессиональное объединение носит характер не ограниченных территориально, публично-правовых принудительных союзов, выступающих в качестве индивидуальных союзов. К 2017 году в Польше было принято 16 нормативных актов, разрешающих создание органов самоуправления: адвокатов, юрисконсультов, медиков, ветеринаров, нотариусов, медсестер и акушерок, фармацевтов, аудиторов, налоговых консультантов, судебных приставов, архитекторов, инженеров-строителей, патентных поверенных, психологов, судебных опекунов, лабораторных диагностов и физиотерапевтов [Р. Кметяк ]. |