Wszystkie tłumaczenia
Wprowadź poniżej nazwę komunikatu, aby zobaczyć wszystkie dostępne tłumaczenia.
Znaleziono 4 tłumaczenia
| Nazwa | Tekst obecny |
|---|---|
| h angielski (en) | '''NETWORK GOVERNANCE''' – one of the currents of governance: it is a process of a relatively stable, horizontal expression of interdependent, but operationally autonomous actors, affecting one another through negotiations. This process takes place within a regulated, normative, cognitive and imaginary framework, and it (self)regulates within limits set by external forces. N.gov. is a response to the fragmentation, complexity and high dynamics of contemporary social processes. N.gov. has no one empirical form, it can be strictly formalized or dominated by loose, informal contacts. The examples of the former are networks based on hierarchy, legalism, planning, management and structured allocation of resources, the latter – those founded on trust, discussion, collegiality and unstructured changes. N.gov. can be implemented within an organisation or between different organisations, it can be built from the bottom-up or created top-bottom, it can be open or closed, temporary or permanent, have a limited scope or cover the whole society. N.gov. can also contribute to the formulation and creation of policies or directly to their implementation. The practical implementation of its principles affects the roles of politicians, officials and citizens. Its important problem is the lack of sufficient transparency of the network’s functioning. The increase in the number of entities and stakeholders involved in the governance process often makes it – instead of becoming more pluralistic and democratic – less transparent and complicated. The n.gov. trend gained special popularity in the Scandinavian countries (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie governance]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Katarzyna_Radzik-Maruszak/en K. Radzik-Maruszak] ]. |
| h francuski (fr) | "GOUVERNANCE EN RÉSEAUX" - l'un des courants de la co-gouvernance: il s'agit d'un processus d'expression horizontale relativement stable d'acteurs interdépendants, mais autonomes sur le plan opérationnel, qui interagissent par le biais de négociations. Ce processus se déroule dans le squelette régulé, normatif, cognitif et imaginaire et se régule lui-même dans les limites imposées par des forces extérieures. La gouvernance en réseau est une réponse à la fragmentation, à la globalité et à la dynamique élevée des processus sociaux contemporains. La gouvernance en réseau n’existe pas de forme empirique unique, elle peut être formalisée ou dominée par des contacts informels et informels. Les premiers exemples sont les réseaux basés sur la hiérarchie, le légalisme, la planification, la gestion et l’allocation structurée de ressources, le second est le fondement de la confiance, de la discussion, de la collégialité et du changement non structuré. La gouvernance en réseau peut être mise en œuvre au sein d'une organisation ou entre différentes organisations, il peut être construit de bas en haut ou créé d'en haut, être ouvert ou fermé, temporaire ou permanent, avoir une portée limitée ou couvrir l'ensemble de la société. La gouvernance en réseau peut également contribuer à la formulation et à la création de politiques ou directement à leur mise en œuvre. La mise en œuvre concrète de ses principes affecte les rôles des politiciens, des fonctionnaires et des citoyens. Son problème important est le manque de transparence dans le fonctionnement du réseau. L'augmentation du nombre d'entités et de parties prenantes impliquées dans le processus de (co) gouvernance signifie souvent que, au lieu de devenir plus pluraliste et démocratique, il n'est ni très transparent ni compliqué. La gouvernance en réseau est de popularité particulière dans les pays scandinaves (→ co-gouvernement). [K. Radzik-Maruszak]. Sources: J. Torfing, Teoria zarządzania sieciowego: w stronę drugiej generacji, „Zarządzanie Publiczne” 2010, nr 3 ■ J. Torfing, Governance Networks, [w:] Governance, red. D. Levi-Faur, Oxford 2012. |
| h polski (pl) | '''WSPÓŁRZĄDZENIE SIECIOWE''' (ang. ''network governance'') – jeden z nurtów współrządzenia: jest procesem względnie stabilnego, horyzontalnego wyrażania się współzależnych, ale operacyjnie autonomicznych aktorów, oddziałujących na siebie poprzez negocjacje. Proces ten odbywa się w obrębie uregulowanego, normatywnego, poznawczego i wyobrażeniowego szkieletu i (samo)reguluje się w ramach ograniczeń ustalonych przez siły zewnętrzne. Wsp.s. stanowi odpowiedź na fragmentaryzację, kompleksowość oraz wysoką dynamikę zachodzących współcześnie procesów społecznych. Wsp.s. nie ma jednej empirycznej formy, może być ściśle sformalizowane lub też zdominowane przez luźne, nieformalne kontakty. Przykładem pierwszego są sieci oparte na hierarchii, legalizmie, planowaniu, zarządzaniu i ustrukturyzowanej alokacji zasobów, drugiego – te mające za podwalinę zaufanie, dyskusję, kolegialność i nieustrukturyzowane zmiany. Wsp.s. może być realizowane wewnątrz organizacji lub pomiędzy różnymi organizacjami, może być budowane oddolnie lub kreowane odgórnie, mieć charakter otwarty lub zamknięty, tymczasowy lub stały, mieć ograniczony zakres lub obejmować całe społeczeństwo. Wsp.s. może także przyczyniać się do formułowania i kreowania polityk albo też bezpośrednio do ich implementacji. Praktyczne wdrożenie jego zasad wpływa na role pełnione przez polityków, urzędników i obywateli. Jego istotnym problemem jest brak dostatecznej przejrzystości funkcjonowania sieci. Wzrost liczby podmiotów i interesariuszy zaangażowanych w proces (współ)rządzenia często sprawia, iż ten – zamiast stawać się bardziej pluralistyczny i demokratyczny – jest mało transparenty i skomplikowany. Nurt wsp.s. szczególną popularność zdobył w państwach skandynawskich (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie współrządzenie]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Katarzyna_Radzik-Maruszak K. Radzik-Maruszak] ]. |
| h rosyjski (ru) | '''СОВМЕСТНОЕ СЕТЕВОЕ УПРАВЛЕНИЕ''' (англ. network governance) – одно из течений совместного управления: это процесс относительно стабильного горизонтального проявления взаимозависимых, но функционально автономных деятелей, влияющих друг на друга путем переговоров. Этот процесс происходит в рамках регулируемого, нормативного, когнитивного и образного скелета и (само)регулируется в рамках ограничений, установленных внешними силами. Сетевое управление является ответом на фрагментарность, сложность и высокую динамику современных социальных процессов. Не существует одной практической формы сетевого управления, оно может быть строго регламентировано или с преобладанием свободных, неформальных контактов. Первое - это сети, основанные на иерархии, законности, планировании, управлении и структурированном распределении ресурсов, второе – сети, основанные на доверии, дискуссиях, коллегиальности и неструктурированных изменениях. Сетевое управление может быть реализовано внутри организации или между различными организациями, может строиться сверху-вниз или снизу-вверх, иметь открытый или закрытый характер, быть временным или постоянным, иметь ограниченный диапазон или охватывать все общество. Сетевое управление может также способствовать формулированию и разработке политики или непосредственно ее осуществлению. Практическая реализация его принципов влияет на роли, выполняемые политиками, должностными лицами и гражданами. Основная проблема заключается в отсутствии достаточной прозрачности в функционировании сети. Увеличение числа субъектов и заинтересованных сторон, участвующих в процессе (совместного) управления, зачастую способствует тому, что процесс - вместо того, чтобы становиться более плюралистическим и демократичным - становится более скрытым и сложным. Особую популярность направление сетевого управления приобрело в скандинавских странах (→ совместное управление) [ К. Радзик-Марушак ]. |