Koordynacja kwestii europejskich
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
KOORDYNACJA KWESTII EUROPEJSKICH – zbiór działań realizowanych przez różne podmioty polityczne (zarówno na poziomie krajowym, jak i europejskim) z wykorzystaniem narzędzi i instrumentów koordynacji (odpowiednie przepisy prawne, efektywne kanały komunikacji, podział kompetencji w ramach i między instytucjami), mających na celu osiągnięcie stanu, w którym będzie możliwe najbardziej skuteczne reprezentowanie interesów państw członkowskich UE na forum instytucji unijnych w zakresie europejskich polityk, przy jednoczesnym możliwie najbardziej efektywnym realizowaniu założeń tych polityk na poziomie krajowym. W tym kontekście pojęcie koordynacja oznacza ustalanie, uporządkowanie różnych elementów, działań, funkcji dla zapewnienia ich zgodnego współdziałania, wzajemnego dostosowania dla osiągnięcia jakiegoś celu. K.k.e. ma umocowanie w Traktacie o Unii Europejskiej – w zobowiązaniu, by państwa członkowskie podejmowały wszelkie środki ogólne lub szczególne właściwe dla zapewnienia wykonania zobowiązań wynikających z traktatów lub aktów instytucji Unii. Terminem „kwestie europejskie” określa się najczęściej polityki unijne. Instytucjami w największym stopniu zaangażowanymi w k.k.e. są ministerstwa, ale także (w różnym stopniu, w zależności od kraju) parlamenty państw członkowskich, stałe przedstawicielstwa państw w Brukseli, niejednokrotnie także instytucje poziomu regionalnego. K.k.e. najczęściej dzieli się na tzw. „koordynację w górę” oraz „koordynację w dół”. Ta pierwsza dotyczy uzgadniania stanowiska państwa członkowskiego do instytucji UE (najczęściej do Rady), natomiast ta druga obejmuje wdrażanie już podjętej na poziomie europejskim decyzji do systemu prawnego państwa członkowskiego. W ramach k.k.e. znajduje się także reprezentowanie kraju przed Trybunałem Sprawiedliwości UE [ R. Mieńkowska-Norkiene ].
Literatura: R. Mieńkowska-Norkiene, Efektywność koordynacji polityki europejskiej w Polsce. Model teoretyczny, ewaluacja i rekomendacje, Warszawa 2013 ■ A. Nowak-Far, A. Michoński, Krajowa administracja w unijnym procesie podejmowania decyzji, Warszawa 2004.