Ochrona środowiska: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
(Oznaczono tę wersję do tłumaczenia) |
|||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
<translate> | <translate> | ||
<!--T:1--> | <!--T:1--> | ||
| − | '''OCHRONA ŚRODOWISKA''' (ang. ''environmental protection'') – wszystkie zasady, procedury oraz działania podejmowane przez organy państwowe, jak również osoby prywatne, mające na celu szeroko rozumianą ochronę zasobów naturalnych, obejmującą generalnie cztery grupy celów: 1. zachowanie obecnego stanu środowiska naturalnego i, w miarę możliwości, odwracanie jego degradacji; 2. zapobieganie wyrządzeniu szkód zasobom naturalnym (faunie, florze oraz krajobrazowi); 3. działania zmierzające do naprawy już wyrządzonych szkód i zniszczeń; 4. przedsięwzięcia mające na celu zapobieganie, zmniejszanie lub eliminację ryzyka pojawienia się tego typu szkód. W ramach o.ś. promuje się wszelkie działania (na poziomie globalnym, regionalnym, państwowym i lokalnym) mające na celu bardziej efektywne, oszczędne wykorzystanie zasobów naturalnych przy uwzględnieniu zasady zrównoważonego rozwoju, czyli rozwoju społeczno-gospodarczego, który nie narusza równowagi w przyrodzie i sprzyja przetrwaniu jej zasobów. W 1992 r. odbył się w Rio de Janeiro tzw. Szczyt Ziemi – Konferencja Narodów Zjednoczonych nt. środowiska i rozwoju – sformułowano tam m.in. zasady zrównoważonego rozwoju; najważniejsze z nich to: wszyscy mają prawo do zdrowego i twórczego życia w harmonii z przyrodą; prawo do rozwoju musi być wypełniane tak, by sprawiedliwie połączyć rozwojowe i środowiskowe potrzeby obecnych i przyszłych generacji; osiągnięcie zrównoważonego rozwoju wymaga, by ochrona środowiska stanowiła nierozłączną część tego procesu, a państwa powinny wpływać na zrównoważony rozwój przez usprawnienie procesów technologicznych, a także transfer nowych, korzystnych dla środowiska technologii [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Ma%C5%82gorzata_Kaczorowska M. Kaczorowska] ]. | + | '''OCHRONA ŚRODOWISKA''' (ang. ''environmental protection'') – wszystkie zasady, procedury oraz działania podejmowane przez organy państwowe, jak również osoby prywatne, mające na celu szeroko rozumianą ochronę zasobów naturalnych, obejmującą generalnie cztery grupy celów: 1. zachowanie obecnego stanu środowiska naturalnego i, w miarę możliwości, odwracanie jego degradacji; 2. zapobieganie wyrządzeniu szkód zasobom naturalnym (faunie, florze oraz krajobrazowi); 3. działania zmierzające do naprawy już wyrządzonych szkód i zniszczeń; 4. przedsięwzięcia mające na celu zapobieganie, zmniejszanie lub eliminację ryzyka pojawienia się tego typu szkód. W ramach o.ś. promuje się wszelkie działania (na poziomie globalnym, regionalnym, państwowym i lokalnym) mające na celu bardziej efektywne, oszczędne wykorzystanie zasobów naturalnych przy uwzględnieniu zasady zrównoważonego rozwoju, czyli rozwoju społeczno-gospodarczego, który nie narusza równowagi w przyrodzie i sprzyja przetrwaniu jej zasobów. W 1992 r. odbył się w Rio de Janeiro tzw. Szczyt Ziemi – Konferencja Narodów Zjednoczonych nt. środowiska i rozwoju – sformułowano tam m.in. zasady zrównoważonego rozwoju; najważniejsze z nich to: wszyscy mają prawo do zdrowego i twórczego życia w harmonii z przyrodą; prawo do rozwoju musi być wypełniane tak, by sprawiedliwie połączyć rozwojowe i środowiskowe potrzeby obecnych i przyszłych generacji; osiągnięcie zrównoważonego rozwoju wymaga, by ochrona środowiska stanowiła nierozłączną część tego procesu, a państwa powinny wpływać na zrównoważony rozwój przez usprawnienie procesów technologicznych, a także transfer nowych, korzystnych dla środowiska technologii. We wrześniu 2019 r. odbył się w Nowym Jorku „Szczyt działań klimatycznych” ONZ, na którym debatowano nt. stanu globalnego ekosystemu. [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Ma%C5%82gorzata_Kaczorowska M. Kaczorowska] ]. |
<!--T:2--> | <!--T:2--> | ||
'''Literatura''': J. Boć, K. Nowacki, E. Samborska-Boć, ''Ochrona środowiska'', Wrocław 2008 ■ M. Górski i in., ''Prawo ochrony środowiska. Komentarz'', Warszawa 2014 ■ J.W. Tkaczyński, ''Prawo i polityka ochrony środowiska naturalnego Unii Europejskiej: analiza porównawcza Polski i Niemiec ze spisem unijnych aktów prawnych'', Warszawa 2009. | '''Literatura''': J. Boć, K. Nowacki, E. Samborska-Boć, ''Ochrona środowiska'', Wrocław 2008 ■ M. Górski i in., ''Prawo ochrony środowiska. Komentarz'', Warszawa 2014 ■ J.W. Tkaczyński, ''Prawo i polityka ochrony środowiska naturalnego Unii Europejskiej: analiza porównawcza Polski i Niemiec ze spisem unijnych aktów prawnych'', Warszawa 2009. | ||
</translate> | </translate> | ||
| + | |||
| + | [[Category: Hasła]] | ||
Aktualna wersja na dzień 19:54, 15 lut 2020
OCHRONA ŚRODOWISKA (ang. environmental protection) – wszystkie zasady, procedury oraz działania podejmowane przez organy państwowe, jak również osoby prywatne, mające na celu szeroko rozumianą ochronę zasobów naturalnych, obejmującą generalnie cztery grupy celów: 1. zachowanie obecnego stanu środowiska naturalnego i, w miarę możliwości, odwracanie jego degradacji; 2. zapobieganie wyrządzeniu szkód zasobom naturalnym (faunie, florze oraz krajobrazowi); 3. działania zmierzające do naprawy już wyrządzonych szkód i zniszczeń; 4. przedsięwzięcia mające na celu zapobieganie, zmniejszanie lub eliminację ryzyka pojawienia się tego typu szkód. W ramach o.ś. promuje się wszelkie działania (na poziomie globalnym, regionalnym, państwowym i lokalnym) mające na celu bardziej efektywne, oszczędne wykorzystanie zasobów naturalnych przy uwzględnieniu zasady zrównoważonego rozwoju, czyli rozwoju społeczno-gospodarczego, który nie narusza równowagi w przyrodzie i sprzyja przetrwaniu jej zasobów. W 1992 r. odbył się w Rio de Janeiro tzw. Szczyt Ziemi – Konferencja Narodów Zjednoczonych nt. środowiska i rozwoju – sformułowano tam m.in. zasady zrównoważonego rozwoju; najważniejsze z nich to: wszyscy mają prawo do zdrowego i twórczego życia w harmonii z przyrodą; prawo do rozwoju musi być wypełniane tak, by sprawiedliwie połączyć rozwojowe i środowiskowe potrzeby obecnych i przyszłych generacji; osiągnięcie zrównoważonego rozwoju wymaga, by ochrona środowiska stanowiła nierozłączną część tego procesu, a państwa powinny wpływać na zrównoważony rozwój przez usprawnienie procesów technologicznych, a także transfer nowych, korzystnych dla środowiska technologii. We wrześniu 2019 r. odbył się w Nowym Jorku „Szczyt działań klimatycznych” ONZ, na którym debatowano nt. stanu globalnego ekosystemu. [ M. Kaczorowska ].
Literatura: J. Boć, K. Nowacki, E. Samborska-Boć, Ochrona środowiska, Wrocław 2008 ■ M. Górski i in., Prawo ochrony środowiska. Komentarz, Warszawa 2014 ■ J.W. Tkaczyński, Prawo i polityka ochrony środowiska naturalnego Unii Europejskiej: analiza porównawcza Polski i Niemiec ze spisem unijnych aktów prawnych, Warszawa 2009.