Polityka emigracyjna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Oznaczono tę wersję do tłumaczenia)
 
Linia 2: Linia 2:
 
<translate>
 
<translate>
 
<!--T:1-->
 
<!--T:1-->
'''POLITYKA EMIGRACYJNA''' – jest to działalność organów państwa obejmująca sprawy związane z wyjazdami zagranicznymi jego obywateli lub osób trwale przebywających na terytorium danego kraju. W Unii Europejskiej prawo do swobodnego wyboru miejsca pobytu przez daną osobę uznawane jest obecnie za jeden z kluczowych przywilejów jej obywateli. Celem p.e. jest zarządzanie przestrzennymi ruchami ludności, tak aby nie dopuścić do wyludnienia się części terytorium danego państwa. Umiarkowane wyjazdy z obszarów przeludnionych mają korzystny wpływ na strukturę ludności. Masowe, żywiołowe wyjazdy prowadzą do zachwiania struktury ludności i do depopulacji całych obszarów. W drugiej dekadzie XXI w. powrócono w UE do prac nad zagadnieniami należącymi do p.e. Efektem są projekty przepisów związane z podatkiem od emigracji. Dla społeczeństwa i gospodarki państwa emigracja wykształconego obywatela w wieku produkcyjnym oznacza stratę. Kompensacja może nastąpić poprzez transfer zarobków do kraju pochodzenia, przyjazdy imigrantów z innych państw lub wzrost liczby urodzeń. Wśród współczesnych masowych emigracji należy wskazać poakcesyjne wyjazdy obywateli Polski, Rumunii i Bułgarii do zachodniej części UE. [P. Hut]
+
'''POLITYKA EMIGRACYJNA''' – jest to działalność organów państwa obejmująca sprawy związane z wyjazdami zagranicznymi jego obywateli lub osób trwale przebywających na terytorium danego kraju. W Unii Europejskiej prawo do swobodnego wyboru miejsca pobytu przez daną osobę uznawane jest obecnie za jeden z kluczowych przywilejów jej obywateli. Celem p.e. jest zarządzanie przestrzennymi ruchami ludności, tak aby nie dopuścić do wyludnienia się części terytorium danego państwa. Umiarkowane wyjazdy z obszarów przeludnionych mają korzystny wpływ na strukturę ludności. Masowe, żywiołowe wyjazdy prowadzą do zachwiania struktury ludności i do depopulacji całych obszarów. W drugiej dekadzie XXI w. powrócono w UE do prac nad zagadnieniami należącymi do p.e. Efektem są projekty przepisów związane z podatkiem od emigracji. Dla społeczeństwa i gospodarki państwa emigracja wykształconego obywatela w wieku produkcyjnym oznacza stratę. Kompensacja może nastąpić poprzez transfer zarobków do kraju pochodzenia, przyjazdy imigrantów z innych państw lub wzrost liczby urodzeń. Wśród współczesnych masowych emigracji należy wskazać poakcesyjne wyjazdy obywateli Polski, Rumunii i Bułgarii do zachodniej części UE. [[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Pawe%C5%82_Hut P. Hut]]
  
 
<!--T:2-->
 
<!--T:2-->
 
'''Literatura''': J. Balicki, E. Frątczak, Ch.B. Nam, ''Mechanizmy przemian ludnościowych. Globalna polityka ludnościowa'', Warszawa 2003 ■ P. Hut, ''Migracja i pojęcia pokrewne'' [w:] ''W kręgu pojęć i zagadnień współczesnej polityki społecznej'', red. B. Rysz-Kowalczyk, B. Szatur-Jaworska, Warszawa 2016 ■ A. Maryański, ''Migracje w świecie'', Warszawa 1984 .
 
'''Literatura''': J. Balicki, E. Frątczak, Ch.B. Nam, ''Mechanizmy przemian ludnościowych. Globalna polityka ludnościowa'', Warszawa 2003 ■ P. Hut, ''Migracja i pojęcia pokrewne'' [w:] ''W kręgu pojęć i zagadnień współczesnej polityki społecznej'', red. B. Rysz-Kowalczyk, B. Szatur-Jaworska, Warszawa 2016 ■ A. Maryański, ''Migracje w świecie'', Warszawa 1984 .
 
</translate>
 
</translate>
 +
 +
[[Category: Hasła]]

Aktualna wersja na dzień 10:26, 1 sty 2020

Inne języki:
English • ‎polski

POLITYKA EMIGRACYJNA – jest to działalność organów państwa obejmująca sprawy związane z wyjazdami zagranicznymi jego obywateli lub osób trwale przebywających na terytorium danego kraju. W Unii Europejskiej prawo do swobodnego wyboru miejsca pobytu przez daną osobę uznawane jest obecnie za jeden z kluczowych przywilejów jej obywateli. Celem p.e. jest zarządzanie przestrzennymi ruchami ludności, tak aby nie dopuścić do wyludnienia się części terytorium danego państwa. Umiarkowane wyjazdy z obszarów przeludnionych mają korzystny wpływ na strukturę ludności. Masowe, żywiołowe wyjazdy prowadzą do zachwiania struktury ludności i do depopulacji całych obszarów. W drugiej dekadzie XXI w. powrócono w UE do prac nad zagadnieniami należącymi do p.e. Efektem są projekty przepisów związane z podatkiem od emigracji. Dla społeczeństwa i gospodarki państwa emigracja wykształconego obywatela w wieku produkcyjnym oznacza stratę. Kompensacja może nastąpić poprzez transfer zarobków do kraju pochodzenia, przyjazdy imigrantów z innych państw lub wzrost liczby urodzeń. Wśród współczesnych masowych emigracji należy wskazać poakcesyjne wyjazdy obywateli Polski, Rumunii i Bułgarii do zachodniej części UE. [P. Hut]

Literatura: J. Balicki, E. Frątczak, Ch.B. Nam, Mechanizmy przemian ludnościowych. Globalna polityka ludnościowa, Warszawa 2003 ■ P. Hut, Migracja i pojęcia pokrewne [w:] W kręgu pojęć i zagadnień współczesnej polityki społecznej, red. B. Rysz-Kowalczyk, B. Szatur-Jaworska, Warszawa 2016 ■ A. Maryański, Migracje w świecie, Warszawa 1984 .

Counterliczniki