Encyklopedia Administracji Publicznej MW Pivot Skin

ZARZĄD KOMISARYCZNY – jeden ze środków nadzorczych w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego. Ustanowienie z.k. następuje na mocy decyzji → prezesa rady ministrów, który działa na wniosek ministra właściwego ds. administracji publicznej i może doprowadzić do zawieszenia organów jednostek samorządu terytorialnego i ustanowić z.k. Przesłanką wprowadzenia z.k. jest nierokujący nadziei na szybką poprawę i przedłużający się brak skuteczności w wykonywaniu zadań publicznych przez organy jednostek samorządu terytorialnego: gminy, powiatu bądź samorządowego województwa. Z.k. może funkcjonować maksymalnie przez dwa lata (a więc okres połowy kadencji władz samorządowych). Z.k. nie może funkcjonować dłużej niż do wyboru organów jednostek samorządu terytorialnego. Wprowadzenie z.k. może nastąpić po uprzednim przedstawieniu zarzutów organom samorządowym wraz z jednoczesnym wezwaniem ich do niezwłocznego przedstawienia tzw. programu naprawczego. Akty organu nadzoru polegające na ustanowieniu z.k. podlegają zaskarżeniu do sądu administracyjnego w terminie 30 dni od dnia doręczenia. Do złożenia skargi uprawniona jest jednostka samorządu terytorialnego, której interes prawny, uprawnienia lub kompetencja zostały naruszone. Literatura przedmiotu odnotowuje, że zdarzają się przypadki ustanawiania z.k. z politycznych przesłanek – gdy w jednostce samorządu terytorialnego traci władzę ugrupowanie polityczne tworzące/współtworzące radę ministrów (przykład ustanowienia z.k. w warszawskiej gminie Centrum w maju 2000 r. – Naczelny Sąd Administracyjny uchylił decyzję prezesa rady ministrów w przedmiotowej sprawie) (→ nadzór nad samorządem terytorialnym) [ J. Wojnicki ].

Literatura: B. Dolnicki, Nadzór nad samorządem terytorialnym, Katowice 1993 ■ E. Ochendowski, Prawo administracyjne (część ogólna), Toruń 2013 ■ E. Zieliński, Administracja rządowa i samorządowa w Polsce, Warszawa 2013.