Metoda Planowania Rozwoju Instytucjonalnego
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
METODA PLANOWANIA ROZWOJU INSTYTUCJONALNEGO (PRI) – instrument wykorzystany do oceny jakości rządzenia na poziomie lokalnym – administracji samorządowej. Opiera się na: diagnozie poziomu rozwoju – prowadzonej w formie analizy instytucjonalnej (AI) jednostki samorządowej; opracowaniu planu rozwoju instytucjonalnego (PR) – zaplanowaniu działań doskonalących funkcjonowanie jednostki i poziom świadczonych usług; realizacji planu poprzez wdrażanie tzw. narzędzi rozwoju instytucjonalnego; ocenie efektów. Działania samorządów zostały ujęte w pięć obszarów zarządzania: 1. przywództwo i strategia, 2. zarządzanie zasobami i procesami, 3. zarządzanie kapitałem ludzkim organizacji, 4. partnerstwo, 5. zarządzanie usługami publicznymi. Metoda PRI została pierwotnie opracowana w ramach przedsięwzięcia pod nazwą Program Rozwoju Instytucjonalnego realizowanego w latach 2001–2004 przez konsorcjum Canadian Urban Institute, Małopolskiej Szkoły Administracji Publicznej (MSAP UEK) oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji. W następnych latach następowała aktualizacja programu, zmieniali się partnerzy MSAP UEK – lidera projektu. W 2015 r. została zintegrowana ze standardami kontroli zarządczej, której wdrożenie wynika z ustawy o finansach publicznych. Wszystkie narzędzia omawianej metody są dostępne nieodpłatnie na stronie projektów MSAP UEK: http://www.pri.msap.pl [ Ł. Małecki-Tepicht ].
Literatura: Katalog narzędzi rozwoju instytucjonalnego w samorządzie lokalnym, red. M. Zawicki, Kraków 2011 ■ Kontrola zarządcza – Podstawowe zagadnienia kontroli zarządczej. Poradnik dla jednostek samorządu terytorialnego, red. M. Ćwiklicki, Kraków 2015 ■ Rozwój instytucjonalny – poradnik dla samorządów terytorialnych, red. S. Mazur, Kraków 2004.