Encyklopedia Administracji Publicznej MW Pivot Skin

STOWARZYSZENIE (ang. association) – jest prawną formą organizacji społeczeństwa, realizacją konstytucyjnego prawa do zrzeszania się obywateli, powoływaną dla realizacji celów i potrzeb społecznych prawnie dozwolonych. S. jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Dobrowolność s. przejawia się w dowolności tworzenia, przystępowania i występowania, samorządność podkreśla samodzielność i niezależność działania od innych podmiotów, trwałość wskazuje na możliwość funkcjonowania stowarzyszenia niezależnie od liczby członków (pod warunkiem spełniania wymogów określonych w prawie), a uwarunkowanych rodzajem s.: → stowarzyszenie zwykłe – minimum trzech członków, → stowarzyszenie rejestrowe – minimum siedmiu członków. Niezarobkowy charakter s. podkreśla podejmowanie działalności z myślą o realizacji potrzeb, a nie osiąganiu zysku. S. może, ale nie musi, podejmować działalności społecznie użyteczną. Może prowadzić działania wyłącznie na rzecz swoich członków. Najważniejsze decyzje podejmują wszyscy członkowie s. na walnym zebraniu członków, zarząd reprezentuje s. na zewnątrz i wykonuje powierzone mu zadania, kontrolą ich wykonania zajmuje się komisja rewizyjna (→organizacja pozarządowa) [ A. Bejma ].

Literatura: E. Hadrowicz, Prawo o stowarzyszeniach. Komentarz, Warszawa 2016.