Partycypacja społeczna: Różnice pomiędzy wersjami
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
(Nie pokazano 2 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
+ | <languages/> | ||
+ | <translate> | ||
+ | <!--T:1--> | ||
'''PARTYCYPACJA SPOŁECZNA''' – oznacza zaangażowanie obywateli w działania zbiorowe na rzecz społeczności, do której przynależą lub w której życie się angażują. Ten rodzaj p. jest najczęściej utożsamiany z zaangażowaniem w sferę pozarządową, tj. proces powstawania i funkcjonowania grup obywatelskich i → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Organizacja_pozarządowa organizacji pozarządowych]. P.s. w szerokim rozumieniu odnosi się do idei społeczeństwa obywatelskiego, której członkowie dobrowolnie biorą udział w działalności publicznej, w różnych formach, także poprzez stałe lub okazjonalne pełnienie roli wolontariusza. W węższym rozumieniu p.s. oznacza współpracę samorządu terytorialnego (gminnego, powiatowego, wojewódzkiego) oraz mieszkańców – członków → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Wsp%C3%B3lnota_lokalna wspólnoty lokalnej], która służy podejmowaniu działań na rzecz rozwoju lokalnego. Istotę p.s. odzwierciedlają predyspozycje do angażowania się lokalnej społeczności. Aktywność członków wspólnoty samorządowej charakteryzuje się oddolnym i dobrowolnym organizowaniem się w celu podejmowania wspólnych działań dla dobra grupy, którą tworzą. P.s. może być rozumiana również jako proces, w trakcie którego przedstawiciele społeczeństwa oddziałują na decyzje władz publicznych mające bezpośredni lub pośredni wpływ na ich interesy (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie_partycypacyjne współrządzenie partycypacyjne]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Inicjatywa_lokalna inicjatywa lokalna]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Demokracja_partycypacyjna demokracja partycypacyjna]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/El%C5%BCbieta_Szulc-Wa%C5%82ecka E. Szulc-Wałecka] ]. | '''PARTYCYPACJA SPOŁECZNA''' – oznacza zaangażowanie obywateli w działania zbiorowe na rzecz społeczności, do której przynależą lub w której życie się angażują. Ten rodzaj p. jest najczęściej utożsamiany z zaangażowaniem w sferę pozarządową, tj. proces powstawania i funkcjonowania grup obywatelskich i → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Organizacja_pozarządowa organizacji pozarządowych]. P.s. w szerokim rozumieniu odnosi się do idei społeczeństwa obywatelskiego, której członkowie dobrowolnie biorą udział w działalności publicznej, w różnych formach, także poprzez stałe lub okazjonalne pełnienie roli wolontariusza. W węższym rozumieniu p.s. oznacza współpracę samorządu terytorialnego (gminnego, powiatowego, wojewódzkiego) oraz mieszkańców – członków → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Wsp%C3%B3lnota_lokalna wspólnoty lokalnej], która służy podejmowaniu działań na rzecz rozwoju lokalnego. Istotę p.s. odzwierciedlają predyspozycje do angażowania się lokalnej społeczności. Aktywność członków wspólnoty samorządowej charakteryzuje się oddolnym i dobrowolnym organizowaniem się w celu podejmowania wspólnych działań dla dobra grupy, którą tworzą. P.s. może być rozumiana również jako proces, w trakcie którego przedstawiciele społeczeństwa oddziałują na decyzje władz publicznych mające bezpośredni lub pośredni wpływ na ich interesy (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie_partycypacyjne współrządzenie partycypacyjne]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Inicjatywa_lokalna inicjatywa lokalna]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Demokracja_partycypacyjna demokracja partycypacyjna]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/El%C5%BCbieta_Szulc-Wa%C5%82ecka E. Szulc-Wałecka] ]. | ||
+ | <!--T:2--> | ||
'''Literatura''': ''Komunikacja i partycypacja społeczna'', red. J. Hausner, Kraków 1999 ■ K. Ostaszewski, ''Partycypacja społeczna w procesie podejmowania rozstrzygnięć w administracji publicznej'', Lublin 2013 ■ ''Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej'', red. A. Olech, Warszawa 2011. | '''Literatura''': ''Komunikacja i partycypacja społeczna'', red. J. Hausner, Kraków 1999 ■ K. Ostaszewski, ''Partycypacja społeczna w procesie podejmowania rozstrzygnięć w administracji publicznej'', Lublin 2013 ■ ''Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej'', red. A. Olech, Warszawa 2011. | ||
+ | </translate> | ||
+ | |||
+ | [[Category: Hasła]] |
Aktualna wersja na dzień 15:07, 23 maj 2018
PARTYCYPACJA SPOŁECZNA – oznacza zaangażowanie obywateli w działania zbiorowe na rzecz społeczności, do której przynależą lub w której życie się angażują. Ten rodzaj p. jest najczęściej utożsamiany z zaangażowaniem w sferę pozarządową, tj. proces powstawania i funkcjonowania grup obywatelskich i → organizacji pozarządowych. P.s. w szerokim rozumieniu odnosi się do idei społeczeństwa obywatelskiego, której członkowie dobrowolnie biorą udział w działalności publicznej, w różnych formach, także poprzez stałe lub okazjonalne pełnienie roli wolontariusza. W węższym rozumieniu p.s. oznacza współpracę samorządu terytorialnego (gminnego, powiatowego, wojewódzkiego) oraz mieszkańców – członków → wspólnoty lokalnej, która służy podejmowaniu działań na rzecz rozwoju lokalnego. Istotę p.s. odzwierciedlają predyspozycje do angażowania się lokalnej społeczności. Aktywność członków wspólnoty samorządowej charakteryzuje się oddolnym i dobrowolnym organizowaniem się w celu podejmowania wspólnych działań dla dobra grupy, którą tworzą. P.s. może być rozumiana również jako proces, w trakcie którego przedstawiciele społeczeństwa oddziałują na decyzje władz publicznych mające bezpośredni lub pośredni wpływ na ich interesy (→ współrządzenie partycypacyjne; inicjatywa lokalna; demokracja partycypacyjna) [ E. Szulc-Wałecka ].
Literatura: Komunikacja i partycypacja społeczna, red. J. Hausner, Kraków 1999 ■ K. Ostaszewski, Partycypacja społeczna w procesie podejmowania rozstrzygnięć w administracji publicznej, Lublin 2013 ■ Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej, red. A. Olech, Warszawa 2011.