Polityka regionalna

POLITYKA REGIONALNA – działalność organów władz publicznych, która powinna prowadzić do rozwoju społeczno-ekonomicznego regionów, celem optymalnego wykorzystania ich zasobów dla wzrostu gospodarczego i poprawy ich konkurencyjności, zdynamizowanie rozwoju w regionach oraz redukowanie przestrzennych dysproporcji rozwoju. Można mówić o dwóch wymiarach p.r.: 1. działania prowadzone przez państwo (kompleksowa polityka ogólnokrajowa) oraz 2. inicjatywy adresowane do poszczególnych regionów (polityka na rzecz regionu). Podmiotem p.r. w wymiarze pierwszym jest państwo, w wymiarze drugim – regionalne władze samorządowe, w polskich warunkach – województwa samorządowe. Celem p.r. jest: 1. wzmacnianie konkurencyjności regionów oraz wyrównywanie szans regionów; 2. wykorzystanie potencjałów ludzkich, surowcowych oraz możliwości tkwiących w produktach i usługach regionalnych; 3. poprawa sytuacji zatrudnienia w regionie; 4. poprawa stanu zagospodarowania przestrzennego oraz jakości życia mieszkańców; 5. wspieranie rozwoju nauki i współpracy między sferą nauki i gospodarki, popieranie postępu technologicznego oraz innowacji; 6. wspieranie rozwoju kultury oraz sprawowanie opieki nad dziedzictwem kulturowym i jego racjonalne wykorzystywanie, promocja walorów i możliwości rozwojowych województwa. Podstawą do określenia kierunków p.r. jest diagnoza rozwoju regionu – zdefiniowanie takich czynników, jak siła robocza/kapitał ludzki, uniwersytety i infrastruktura badawcza, infrastruktura transportowa, usługi, działalność gospodarcza, lokalizacja, warunki krajobrazowe. Władze samorządowe prowadzą samodzielną p.r. opartą na lokalnych zasobach i możliwościach (→region; regionalny program operacyjny; strategia rozwoju województwa) [ E. Szulc-Wałecka ].

Literatura: Gospodarka regionalna i lokalna, red. Z. Strzelecki, Warszawa 2009.