Administracja państwowa

ADMINISTRACJA PAŃSTWOWA – w sensie podmiotowym administracja państwowa to określenie obejmujące cały aparat administracyjny państwa, w ramach którego można wyróżnić: → administrację rządową podlegającą rządowi (np. ministerstwa, urzędy wojewódzkie), a także działające poza sferą administracji rządowej podmioty o samodzielnej pozycji w sferze prawa publicznego (jak np. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji) oraz segmenty administracji obsługujące inne organy władzy państwowej, jak np. Kancelarię Sejmu i Kancelarię Senatu, Kancelarię Prezydenta RP, Biuro Rzecznika Praw Obywatelskich. W ujęciu przedmiotowym a.p. należy rozumieć jako swego rodzaju instrumentarium, służące na podstawie przepisów prawa do realizacji celów za pomocą działań o charakterze kierowniczym i organizacyjnym. Sensem jej istnienia jest służba wynikająca z samej nazwy (od łacińskiego ministrare oznaczającego służyć, obsługiwać). Ponadto wskazuje się na jej charakter polityczny, przejawiający się w tym, iż działa w imieniu i na rachunek państwa, które nigdy nie jest neutralne politycznie (organy państwowe działają w celu realizacji polityki, wynikającej z programu politycznego rządzącej większości). Urzędnicy zatrudnieni w tym sektorze podlegają odrębnej pragmatyce urzędniczej, nie należą do korpusu →służby cywilnej (→ administracja publiczna; urzędnik) [ M. Jęczarek ].

Literatura: H. Izdebski, M. Kulesza, Administracja publiczna, zagadnienia ogólne, Warszawa 2004 ■ M. Kulesza, D. Sześciło, Polityka administracyjna i zarządzanie publiczne, Warszawa 2013 ■ P.J. Suwaj, Pojęcie administracji publicznej, [w:] Nauka administracji, red. B. Kudrycka, B.G. Peters, P.J. Suwaj, Warszawa 2009.