Współrządzenie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "dsa")
 
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
dsa
+
<languages/>
 +
<translate>
 +
<!--T:1-->
 +
'''WSPÓŁRZĄDZENIE''' (ang. ''governance'') – paradygmat naukowy zakładający, że na skutek skomplikowania współczesnych procesów społecznych zasadne jest odejście od rządzenia tradycyjnego, opartego na zasadach hierarchii i biurokracji, na rzecz podejmowania decyzji w toku negocjacji z innymi podmiotami, aktorami i interesariuszami. Popularność zdobył w drugiej połowie XX w. Wsp. może być zdefiniowane jako proces sterowania sieciami niehierarchicznych współzależności występujących między aktorami publicznymi i niepublicznymi, służący do koordynacji działań zbiorowych i rozwiązywania kolektywnych problemów. Wsp. postrzegać można także jako strukturę, mechanizm lub strategię. Istnieje kilka zasadniczych nurtów wsp. Pierwszy kładzie nacisk na współpracę, współzależność, partnerstwo i sieciowość (''collaborative, interactive'' i ''network governance''). Drugi akcentuje podmioty relacji, w tym organy przedstawicielskie i obywateli, lub też relacje zachodzące między nimi na poszczególnych poziomach (''democratic, participatory'' i ''multi-level governance''). Trzeci nurt akcentuje metody i narzędzia kształtowania relacji, w tym akty normatywne i inne dyrektywne działania lub interwencje państwa (''regulatory'' i ''metagovernance''). Dla nurtu czwartego zasadniczy jest zasięg relacji, od lokalnego do globalnego (''local, metropolitan, regional, European'' i ''global governance''). Piąty – kładzie nacisk na interakcje zachodzące między jednostką a środowiskiem czy gospodarką (''environmental'' i ''economic governance''). W szóstym nurcie punktem odniesienia jest kategoria normatywna lub hiperpluralistyczna rzeczywistość (''good, new public governance''). Praktyczna realizacja zasad wsp. jest problematyczna m.in. ze względu na skomplikowanie rządzenia sieciowego oraz niedostateczną odpowiedzialność i rozliczalność interesariuszy – prywatnych i społecznych – biorących udział w procesie decyzyjnym [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Katarzyna_Radzik-Maruszak K. Radzik-Maruszak] ].
 +
 
 +
<!--T:2-->
 +
'''Literatura''': ''Governance'', red. D. Levi-Faur, Oksford 2012 ■ A. Pawłowska, ''Governance jako podejście teoretyczne – kilka kwestii spornych'', „Polityka i Społeczeństwo” 2016, nr 3 ■ ''Współzarządzanie publiczne'', red. S. Mazur, Warszawa 2015.
 +
</translate>
 +
 
 +
[[Category: Hasła]]

Aktualna wersja na dzień 23:12, 15 lut 2020

Inne języki:
English • ‎français • ‎polski • ‎русский

WSPÓŁRZĄDZENIE (ang. governance) – paradygmat naukowy zakładający, że na skutek skomplikowania współczesnych procesów społecznych zasadne jest odejście od rządzenia tradycyjnego, opartego na zasadach hierarchii i biurokracji, na rzecz podejmowania decyzji w toku negocjacji z innymi podmiotami, aktorami i interesariuszami. Popularność zdobył w drugiej połowie XX w. Wsp. może być zdefiniowane jako proces sterowania sieciami niehierarchicznych współzależności występujących między aktorami publicznymi i niepublicznymi, służący do koordynacji działań zbiorowych i rozwiązywania kolektywnych problemów. Wsp. postrzegać można także jako strukturę, mechanizm lub strategię. Istnieje kilka zasadniczych nurtów wsp. Pierwszy kładzie nacisk na współpracę, współzależność, partnerstwo i sieciowość (collaborative, interactive i network governance). Drugi akcentuje podmioty relacji, w tym organy przedstawicielskie i obywateli, lub też relacje zachodzące między nimi na poszczególnych poziomach (democratic, participatory i multi-level governance). Trzeci nurt akcentuje metody i narzędzia kształtowania relacji, w tym akty normatywne i inne dyrektywne działania lub interwencje państwa (regulatory i metagovernance). Dla nurtu czwartego zasadniczy jest zasięg relacji, od lokalnego do globalnego (local, metropolitan, regional, European i global governance). Piąty – kładzie nacisk na interakcje zachodzące między jednostką a środowiskiem czy gospodarką (environmental i economic governance). W szóstym nurcie punktem odniesienia jest kategoria normatywna lub hiperpluralistyczna rzeczywistość (good, new public governance). Praktyczna realizacja zasad wsp. jest problematyczna m.in. ze względu na skomplikowanie rządzenia sieciowego oraz niedostateczną odpowiedzialność i rozliczalność interesariuszy – prywatnych i społecznych – biorących udział w procesie decyzyjnym [ K. Radzik-Maruszak ].

Literatura: Governance, red. D. Levi-Faur, Oksford 2012 ■ A. Pawłowska, Governance jako podejście teoretyczne – kilka kwestii spornych, „Polityka i Społeczeństwo” 2016, nr 3 ■ Współzarządzanie publiczne, red. S. Mazur, Warszawa 2015.

Counterliczniki