Demokracja bezpośrednia/fr: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Administracji Publicznej

(Utworzono nową stronę "Démocratie directe")
 
(Utworzono nową stronę "'''DÉMOCRATIE DIRECTE''' - implique l’exercice du pouvoir de l’État directement par les membres de l’entité collective souveraine (citoyens de l’État, de la...")
Linia 1: Linia 1:
 
<languages/>
 
<languages/>
'''DEMOKRACJA BEZPOŚREDNIA''' – polega na wykonywaniu władzy państwowej bezpośrednio przez członków zbiorowego podmiotu suwerenności (obywateli państwa, narodu, ludu). Historycznie był to system polityczny, w którym obywatele bezpośrednio i aktywnie uczestniczyli w podejmowaniu decyzji politycznych za pośrednictwem narzędzi oferowanych przez tę formę – demokracja ateńska (rozróżnienie terminologiczne na demokrację bezpośrednią i pośrednią datuje się na przełom XVIII i XIX w.). Współcześnie ta forma sprawowania władzy przez obywateli jest uzupełnieniem [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Demokracja_przedstawicielska demokracji przedstawicielskiej] . Instytucje d.b. umożliwiają obywatelom uprawnionym do głosowania wyrażenie woli w zakresie kreacji władzy, a także decydowania w sprawach o istotnym znaczeniu, tj. rozstrzygnięcia konkretnego problemu decyzyjnego. Warunki, jakie muszą spełniać instrumenty d.b., to jedność miejsca i czasu podejmowanego rozstrzygnięcia oraz posiadanie praw politycznych podczas całego procesu podejmowania rozstrzygnięcia. Narzędzia d.b. mają zwykle umocowanie konstytucyjne, zalicza się do nich: referendum, inicjatywę ludową, weto ludowe, plebiscyt, zgromadzenie ludowe, konsultacje społeczne oraz recall (prawo do odwołania urzędników pochodzących z wyborów powszechnych). Dzięki d.b. obywatele dysponują możliwością wyrażenia swojej woli w postaci sformalizowanego aktu prowadzącego do podjęcia konkretnego rozstrzygnięcia (np. głosowanie referendalne) lub konkretyzując istotne elementy tegoż aktu (np. w projekcie obywatelskim – inicjatywa ludowa). Polski system prawny przewiduje: →  
+
'''DÉMOCRATIE DIRECTE''' - implique l’exercice du pouvoir de l’État directement par les membres de l’entité collective souveraine (citoyens de l’État, de la nation, du peuple). Historiquement, c’était un système politique dans lequel les citoyens participaient directement et activement à la prise de décision politique grâce aux outils offerts par cette forme - la démocratie athénienne (la distinction terminologique entre démocratie directe et démocratie indirecte remonte au début des XVIIIe et XIXe siècles). Aujourd'hui, cette forme d'exercice du pouvoir par les citoyens complète la démocratie représentative. Institutions d.b. permettre aux citoyens ayant le droit de voter d’exprimer leur volonté de créer un pouvoir ainsi que de prendre des décisions sur des questions d’une grande importance, comme la résolution d’un problème de décision spécifique. Les conditions auxquelles doivent satisfaire les instruments d.b. sont l’unité de lieu et d’heure de la décision, ainsi que les droits politiques tout au long du processus de prise de décision. D.b. outils ils ont généralement une légitimité constitutionnelle, notamment: un référendum, une initiative populaire, un veto populaire, un plébiscite, une assemblée publique, des consultations publiques et un rappel (droit de révoquer des fonctionnaires d'élections générales). Merci d.b. les citoyens ont la possibilité d’exprimer leur volonté sous la forme d’un acte formalisé menant à une décision spécifique (vote référendaire, par exemple) ou en précisant les éléments essentiels de cet acte (par exemple, dans le cadre d’un projet citoyen - une initiative populaire). Le système juridique polonais prévoit: →
[http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Referendum_lokalne referendum] (ogólnokrajowe oraz lokalne), obywatelską inicjatywę ustawodawczą, a także zebranie wiejskie. Prawo przewiduje też konsultacje społeczne, ale bez decyzyjnej mocy wiążącej, nie są więc formą d.b. Krajem europejskim o najbardziej zakorzenionej tradycji i ukształtowanych procedurach stosowania d.b. jest Szwajcaria. Poza tym formy d.b. stosują inne państwa, poza Polską: Francja, Dania, Irlandia, Włochy, Liechtenstein. (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Demokracja_partycypacyjna demokracja partycypacyjna]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Demokracja_deliberatywna demokracja deliberatywna]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/El%C5%BCbieta_Szulc-Wa%C5%82ecka E. Szulc-Wałecka] ].
+
référendum (national et local), initiative législative civique, ainsi qu'une réunion de village. La loi prévoit également des consultations publiques, mais sans force contraignante décisive, elles ne sont donc pas une forme de d.b. Un pays européen avec la tradition la plus enracinée et les procédures structurées d'utilisation de d.b. est la Suisse. De plus, les formes d.b. autres pays s'appliquent, sauf la Pologne: France, Danemark, Irlande, Italie, Liechtenstein. (→ démocratie participative; démocratie délibérante) [E. Szulc-Wałecka].
  
 
'''Literatura''': ''Demokracja bezpośrednia w samorządzie terytorialnym'', red. M. Marczewska-Rytko, S. Michałowski, Lublin 2012 ■ ''Instytucje demokracji bezpośredniej w praktyce'', red. O. Hałub, M. Jabłoński, M. Radajewski, Wrocław 2016 ■ M. Marczewska-Rytko, ''Demokracja bezpośrednia w teorii i praktyce politycznej'', Lublin 2001.
 
'''Literatura''': ''Demokracja bezpośrednia w samorządzie terytorialnym'', red. M. Marczewska-Rytko, S. Michałowski, Lublin 2012 ■ ''Instytucje demokracji bezpośredniej w praktyce'', red. O. Hałub, M. Jabłoński, M. Radajewski, Wrocław 2016 ■ M. Marczewska-Rytko, ''Demokracja bezpośrednia w teorii i praktyce politycznej'', Lublin 2001.

Wersja z 15:48, 21 paź 2019

Inne języki:
English • ‎français • ‎polski • ‎русский

DÉMOCRATIE DIRECTE - implique l’exercice du pouvoir de l’État directement par les membres de l’entité collective souveraine (citoyens de l’État, de la nation, du peuple). Historiquement, c’était un système politique dans lequel les citoyens participaient directement et activement à la prise de décision politique grâce aux outils offerts par cette forme - la démocratie athénienne (la distinction terminologique entre démocratie directe et démocratie indirecte remonte au début des XVIIIe et XIXe siècles). Aujourd'hui, cette forme d'exercice du pouvoir par les citoyens complète la → démocratie représentative. Institutions d.b. permettre aux citoyens ayant le droit de voter d’exprimer leur volonté de créer un pouvoir ainsi que de prendre des décisions sur des questions d’une grande importance, comme la résolution d’un problème de décision spécifique. Les conditions auxquelles doivent satisfaire les instruments d.b. sont l’unité de lieu et d’heure de la décision, ainsi que les droits politiques tout au long du processus de prise de décision. D.b. outils ils ont généralement une légitimité constitutionnelle, notamment: un référendum, une initiative populaire, un veto populaire, un plébiscite, une assemblée publique, des consultations publiques et un rappel (droit de révoquer des fonctionnaires d'élections générales). Merci d.b. les citoyens ont la possibilité d’exprimer leur volonté sous la forme d’un acte formalisé menant à une décision spécifique (vote référendaire, par exemple) ou en précisant les éléments essentiels de cet acte (par exemple, dans le cadre d’un projet citoyen - une initiative populaire). Le système juridique polonais prévoit: → référendum (national et local), initiative législative civique, ainsi qu'une réunion de village. La loi prévoit également → des consultations publiques, mais sans force contraignante décisive, elles ne sont donc pas une forme de d.b. Un pays européen avec la tradition la plus enracinée et les procédures structurées d'utilisation de d.b. est la Suisse. De plus, les formes d.b. autres pays s'appliquent, sauf la Pologne: France, Danemark, Irlande, Italie, Liechtenstein. (→ démocratie participative; démocratie délibérante) [E. Szulc-Wałecka].

Literatura: Demokracja bezpośrednia w samorządzie terytorialnym, red. M. Marczewska-Rytko, S. Michałowski, Lublin 2012 ■ Instytucje demokracji bezpośredniej w praktyce, red. O. Hałub, M. Jabłoński, M. Radajewski, Wrocław 2016 ■ M. Marczewska-Rytko, Demokracja bezpośrednia w teorii i praktyce politycznej, Lublin 2001.

Counterliczniki