Dobre rządzenie

DOBRE RZĄDZENIE (ang. good governance) – odnosi się do jakości rządzenia, sposobu i efektów sprawowania władzy oraz działań podejmowanych przez administrację publiczną. Jest to jedna z koncepcji zarządzania w sektorze publicznym, określana też mianem ,,dobrej administracji”. Koncepcja ta została wypracowana w latach osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych XX wieku przez organizacje międzynarodowe (Bank Światowy) jako element programów pomocowych wdrażanych w państwach trzeciego świata. Wiąże się z koncepcją governance (mającą swe źródła w zarządzaniu sektorem prywatnym) – termin ten jest definiowany jako procesy i instytucje służące podejmowaniu decyzji i sprawowaniu władzy w danym kraju (lub organizacji międzynarodowej). D.rz. cechuje: 1. angażowanie wszystkich zainteresowanych stron – może przyjmować formę bezpośrednią lub pośrednią (uczestnictwo za pośrednictwem przedstawicieli lub instytucji); 2. praworządność – rządzenie odbywa się na podstawie i w granicach prawa, a prawa człowieka są przestrzegane, nad czym czuwają odpowiedzialne za to instytucje, np. sądy, ombudsmani, policja; 3. przejrzystość – zgodność podejmowanych decyzji i działań z procedurami oraz ich jawność; 4. konsensus; 5. zapewnienie równej możliwości wpływania na proces rządzenia; 6. efektywność; 7. odpowiedzialność interesariuszy za proces rządzenia; 8. traktowanie procesu rządzenia jako odpowiedzi na potrzeby interesariuszy. Zgodnie z definicją Banku Światowego d.rz. cechuje: otwarta i rozwojowa polityka, profesjonalna administracja, działanie dla dobra publicznego, zasady prawa, transparentność procesów, silne społeczeństwo obywatelskie. Jednym z elementów koncepcji d.rz. jest → prawo do dobrej administracji [ E. Szulc-Wałecka ].

Literatura: European Commission, White Paper of the European Union on Good Governance, Brussels 2001 ■ Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Koncepcja good governance – refleksje do dyskusji, Warszawa 2008 ■ World Bank, Governance and Development, Washington 1992.