Aktualna wersja na dzień 13:56, 22 maj 2018
Objaśnienie komunikatu (prześlij ) Ten komunikat nie posiada dokumentacji.
Jeśli wiesz gdzie lub jak ten komunikat jest używany, możesz pomóc innym tłumaczom przez dodanie dokumentacji do tego komunikatu.
Tekst źródłowy komunikatu (Model biurokracji )
'''MODEL BIUROKRACJI''' – wzorzec zorganizowania administracji publicznej. W ciągu ostatniego stulecia wykształciły się cztery modele biurokracji: weberowska, Nowe Zarządzanie Publiczne, współzarządzanie publiczne oraz neoweberyzm (wymiennie używa się tutaj pojęcia modele zarządzania publicznego). Istotę '''modelu biurokracji weberowskiej''' (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Weber_Max Weber Max]) stanowi precyzyjny podział obowiązków, sformalizowany system nakazów i sankcji, podział ról oparty na specjalistycznych kompetencjach weryfikowanych w toku sformalizowanych postępowań weryfikacyjnych. W hierarchicznej strukturze władzy organizacyjnej czynności wykwalifikowanych urzędników regulowane są za pomocą ogólnych, abstrakcyjnych i precyzyjnie określonych reguł. '''Model Nowego Zarządzania Publicznego''' (NZP) oparty jest na przekonaniu o zasadności wprowadzania do sektora publicznego metod zarządzania zaczerpniętych z sektora prywatnego (np. zarządzanie poprzez rezultaty, budżet zadaniowy, standardy usług) oraz urynkowienie wykonywania zadań publicznych (prywatyzacja, agencje wykonawcze, kontraktowanie, → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Partnerstwo_publiczno-prywatne partnerstwo publiczno-prywatne]). '''Model współzarządzania publicznego''' jest reakcją na narastające problemy niesterowności współczesnego państwa oraz na postępujący proces delegitymizacji hierarchicznego sposobu koordynacji działań zbiorowych. Charakterystyczne dla tego modelu są: policentryczność, sieciowość, wielopoziomowość, interaktywność, koncyliacyjność, partycypacja i dzielona odpowiedzialność. '''Neoweberowski model zarządzania publicznego''' nawiązuje do tradycji weberowskiej, w szczególności tych jej elementów, które dotyczą nowoczesnej biurokracji oraz sposobów jej urządzenia. Ponadto odwołuje się do idei apolityczności → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/S%C5%82u%C5%BCba_cywilna służby cywilnej]. W tym modelu są także dostrzegalne elementy NZP, w tym: zorientowanie na wysoką jakość usług publicznych, dbałość o ekonomiczność i skuteczność realizacji zadań publicznych (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Nowe_Zarządzanie_Publiczne Nowe Zarządzanie Publiczne]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie współrządzenie]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Stanis%C5%82aw_Mazur S. Mazur] ].
'''MODEL BIUROKRACJI''' – wzorzec zorganizowania administracji publicznej. W ciągu ostatniego stulecia wykształciły się cztery modele biurokracji: weberowska, Nowe Zarządzanie Publiczne, współzarządzanie publiczne oraz neoweberyzm (wymiennie używa się tutaj pojęcia modele zarządzania publicznego). Istotę '''modelu biurokracji weberowskiej''' (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Weber_Max Weber Max]) stanowi precyzyjny podział obowiązków, sformalizowany system nakazów i sankcji, podział ról oparty na specjalistycznych kompetencjach weryfikowanych w toku sformalizowanych postępowań weryfikacyjnych. W hierarchicznej strukturze władzy organizacyjnej czynności wykwalifikowanych urzędników regulowane są za pomocą ogólnych, abstrakcyjnych i precyzyjnie określonych reguł. '''Model Nowego Zarządzania Publicznego''' (NZP) oparty jest na przekonaniu o zasadności wprowadzania do sektora publicznego metod zarządzania zaczerpniętych z sektora prywatnego (np. zarządzanie poprzez rezultaty, budżet zadaniowy, standardy usług) oraz urynkowienie wykonywania zadań publicznych (prywatyzacja, agencje wykonawcze, kontraktowanie, → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Partnerstwo_publiczno-prywatne partnerstwo publiczno-prywatne]). '''Model współzarządzania publicznego''' jest reakcją na narastające problemy niesterowności współczesnego państwa oraz na postępujący proces delegitymizacji hierarchicznego sposobu koordynacji działań zbiorowych. Charakterystyczne dla tego modelu są: policentryczność, sieciowość, wielopoziomowość, interaktywność, koncyliacyjność, partycypacja i dzielona odpowiedzialność. '''Neoweberowski model zarządzania publicznego''' nawiązuje do tradycji weberowskiej, w szczególności tych jej elementów, które dotyczą nowoczesnej biurokracji oraz sposobów jej urządzenia. Ponadto odwołuje się do idei apolityczności → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/S%C5%82u%C5%BCba_cywilna służby cywilnej]. W tym modelu są także dostrzegalne elementy NZP, w tym: zorientowanie na wysoką jakość usług publicznych, dbałość o ekonomiczność i skuteczność realizacji zadań publicznych (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Nowe_Zarządzanie_Publiczne Nowe Zarządzanie Publiczne]; [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie współrządzenie]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Stanis%C5%82aw_Mazur S. Mazur] ]. Tłumaczenie '''MODEL OF BUREAUCRACY''' – a pattern for organising public administration. During the last century, four models of bureaucracy have developed: Weberian, New Public Management, public co-management and neoweberism (the notion of models of public management is used interchangeably here). The essence of the '''model of Weberian bureaucracy''' (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Weber_Max Weber Max]) is a precise division of duties, a formal system of orders and sanctions, division of roles based on specialist competences verified in the course of formalized verification proceedings. In the hierarchical structure of organisational power, the activities of qualified officials are regulated by general, abstract and precisely defined rules. The '''New Public Management''' (NPM) model is based on the belief in the validity of introducing the management methods taken from the private sector into the public sector (e.g., management through results, task-based budget, service standards) and marketization of performing public tasks (privatization, executive agencies, contracting, → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Partnerstwo_publiczno-prywatne public-private partnership]). The '''model of public co-management''' is a reaction to the growing problems of the ungovernability of the modern state and the progressive process of delegitimizing the hierarchical way of coordinating collective actions. Typical for this model are: polycentricity, networking, multilevelness, interactivity, conciliation, participation and shared responsibility. The '''neoweberian model of public management''' refers to the Weberian tradition, in particular to those elements that pertain to modern bureaucracy and the methods of its construction. In addition, it refers to the idea of apolitical → [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/S%C5%82u%C5%BCba_cywilna civil service]. In this model elements of NPM are also visible, including: focus on high-quality public services, care for the economy and efficiency of public tasks (→ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Nowe_Zarządzanie_Publiczne New Public Management], [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Współrządzenie co-governance]) [ [http://encyklopediaap.uw.edu.pl/index.php/Stanis%C5%82aw_Mazur/en S. Mazur] ]. MODEL OF BUREAUCRACY – a pattern for organising public administration. During the last century, four models of bureaucracy have developed: Weberian, New Public Management, public co-management and neoweberism (the notion of models of public management is used interchangeably here). The essence of the model of Weberian bureaucracy (→ Weber Max ) is a precise division of duties, a formal system of orders and sanctions, division of roles based on specialist competences verified in the course of formalized verification proceedings. In the hierarchical structure of organisational power, the activities of qualified officials are regulated by general, abstract and precisely defined rules. The New Public Management (NPM) model is based on the belief in the validity of introducing the management methods taken from the private sector into the public sector (e.g., management through results, task-based budget, service standards) and marketization of performing public tasks (privatization, executive agencies, contracting, → public-private partnership ). The model of public co-management is a reaction to the growing problems of the ungovernability of the modern state and the progressive process of delegitimizing the hierarchical way of coordinating collective actions. Typical for this model are: polycentricity, networking, multilevelness, interactivity, conciliation, participation and shared responsibility. The neoweberian model of public management refers to the Weberian tradition, in particular to those elements that pertain to modern bureaucracy and the methods of its construction. In addition, it refers to the idea of apolitical → civil service . In this model elements of NPM are also visible, including: focus on high-quality public services, care for the economy and efficiency of public tasks (→ New Public Management , co-governance ) [ S. Mazur ].
