Encyklopedia Administracji Publicznej MW Pivot Skin

GENTRYFIKACJA – proces zmiany charakteru przestrzeni miejskiej. Ze względu na czynniki ekonomiczne, społeczne i polityczne dochodzi do przebudowania struktury społecznej mieszkańców poszczególnych dzielnic. Gentryfikowane dzielnice położone są zwykle blisko centrum miasta i zamieszkałe przez biedniejszą część społeczności lokalnej. Wraz z zagęszczaniem się miasta i wzrostem cen nieruchomości stają się naturalnym azylem dla przedstawicieli alternatywnych nurtów czy młodych artystów. Wzrost atrakcyjności otoczenia zewnętrznego zwiększa zainteresowanie inwestycjami w tych przestrzeniach – w zakresie ich renowacji, podwyższenia standardu, np. poprzez zwiększenie wysokości budynków. Przebudowie dzielnicy towarzyszy konsekwentny wzrost kosztów życia, tj.: podatków, w tym lokalnych, cen w osiedlowych sklepach, opłat za parkowanie itd. Lokalna społeczność nie wytrzymując presji finansowej przenosi się dalej od centrum, do mniej atrakcyjnych, tańszych, dzielnic, w następstwie czego zachwiana zostaje struktura socjodemograficzna dzielnicy. Gentryfikacja to pojęcie związane z → polityką miejską . Miasto (jednostka samorządu terytorialnego) w ramach swojej działalności jest odpowiedzialne za utrzymanie właściwego balansu pomiędzy odnową przestrzeni miejskiej a dbaniem o interes społeczności lokalnych, gdyż tkanka miejska (i jej tożsamość) jest gwarantem zrównoważonego rozwoju miasta [ B. Celejewski ].

Literatura: D. Ley, Gentrification and the Politics of the New Middle Class, „Environmental and Planning, Society and Space”, vol 12, issue 1, 1994 ■ Sh. Zukin, Naked City, The death and life of authentic urban places, New York 2010.