Dochody powiatu
Z Encyklopedia Administracji Publicznej
Wersja z dnia 13:56, 17 maj 2018 autorstwa Administracja (dyskusja | edycje) (Przygotowano stronę do tłumaczenia)
DOCHODY POWIATU – części dochodów publicznych, które zgodnie z obowiązującymi przepisami są źródłem środków publicznych powiatu. D.pow. to bezzwrotne wpływy środków pieniężnych powiatu (na rachunek lub wpłaconych do kasy). D.pow. są: dochody własne, subwencja ogólna i dotacje celowe z budżetu państwa. D.pow. mogą być: środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, środki pochodzące z budżetu UE, inne środki określone w odrębnych przepisach oraz środki z funduszy celowych. Dochodami własnymi powiatów są: 1. dochody podatkowe, czyli udziały we wpływach z podatków dochodowych (PIT – 10,25%, CIT – 1,4%). 2. dochody niepodatkowe: a. wpływy z opłat stanowiących dochody powiatu; b. dochody uzyskiwane przez powiatowe jednostki budżetowe oraz wpłaty od powiatowych zakładów budżetowych; c. dochody z majątku powiatu; d. spadki, zapisy i darowizny na rzecz powiatu; e. dochody z kar pieniężnych i grzywien; f. 5% dochodów uzyskiwanych na rzecz budżetu państwa w związku z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami; g. odsetki od pożyczek udzielanych przez powiat; h. odsetki od nieterminowo przekazywanych należności stanowiących dochody powiatu; i. odsetki od środków finansowych gromadzonych na rachunkach bankowych powiatu; j. dotacje z budżetów innych jednostek samorządu terytorialnego; k. inne dochody należne powiatowi na podstawie odrębnych przepisów. Subwencja ogólna obejmuje następujące rodzaje subwencji: wyrównawczą, równoważąca i oświatową. D.pow. z dotacji celowych to przede wszystkim dochody z dotacji na zadania z zakresu administracji rządowej oraz na inne zadania zlecone ustawami oraz na realizację zadań powiatowych straży i inspekcji (→ budżet powiatu) [ T. Strąk ].
Literatura: T. Lubińska, S. Franek, M. Będzieszak, Potencjał dochodowy samorządu w Polsce, Warszawa 2007 ■ S. Owsiak, Finanse publiczne. Współczesne ujęcie, Warszawa 2017.